Η βια στα γήπεδα στοιχίζει ακριβά στην Ελλάδα και ελάχιστα στα πλούσια κράτη

 Eκατομμύρια ευρώ στοιχίζει κάθε χρόνο στο Δημόσιο η αστυνόμευση των ελληνικών γηπέδων. Πέρυσι, το κόστος για τη χρησιμοποίηση συνολικά 132.015 αστυνομικών ανήλθε στα 12.673.440 ευρώ, με μεγάλο μέρος αυτού του ποσού να επιβαρύνει άμεσα ή έμμεσα και τις ομάδες.Ωστόσο το φαινόμενο της βίας είναι μια από τις μεγαλύτερες πληγές του ελληνικού ποδοσφαίρου και συνολικά της ελληνικής κοινωνίας. Είναι επίσης η βασική αιτία που αδειάζουν τα γήπεδα από τους υγιείς φιλάθλους, πολλές φορές με την ανοχή των διοικήσεων των ομάδων που φοβούνται να έλθουν σε ρήξη με τις στρατιές της αλητείας που λυμαίνονται τις εξέδρες.

Σε αντίθεση με την προηγμένη ποδοσφαιρικά Ευρώπη όπου πρώτιστο μέλημα των υπεύθυνων ασφαλείας είναι η πρόληψη των επεισοδίων βάσει ενός καλά οργανωμένου σχεδίου που ξεκινά πολύ μακριά από τα γήπεδα, στην Ελλάδα η βασική επιδίωξη είναι η καταστολή τους με τη συνδρομή μεγάλων αστυνομικών δυνάμεων. Ο κλεφτοπόλεμος χούλιγκαν και αστυνομικών στις εξέδρες ή έξω από το γήπεδο, πολύ σπάνια έχει νικητές τους δεύτερους. Οι χούλιγκαν μένουν κατά κανόνα ασύλληπτοι και ατιμώρητοι, με συνέπεια να αποθρασύνονται και να διευρύνουν το πεδίο δράσης τους.

Την ίδια στιγμή στις ευρωπαϊκές χώρες, τα μέτρα είναι αποκλειστική υπόθεση των υπευθύνων ασφαλείας της κάθε ομάδας. Η παρουσία της αστυνομίας εξαντλείται σε λιγοστές περιπόλους των 2-3 ατόμων που κινούνται μόνο έξω από το γήπεδο.

Το προσωπικό ασφαλείας χωρίζεται στους stewards που είναι υπεύθυνοι για τη ροή και τη χωροθέτηση των φιλάθλων και τους security που αστυνομεύουν τις εξέδρες.

Είναι άριστα εκπαιδευμένοι επαγγελματίες, με χαρακτηριστικό ότι αν δεν δουλέψουν τουλάχιστον στο 80% των αγώνων, δεν προσλαμβάνονται την επόμενη περίοδο.

Συνεργάζονται στενά με όσους χειρίζονται τις κάμερες που ελέγχουν το λειτουργικό και την ασφάλεια του γηπέδου. Ολα τα καθίσματα ελέγχονται ένα προς ένα και με το που θα εντοπιστεί παραβατική συμπεριφορά, από ένα τσακωμό ώς το άναμμα ενός τσιγάρου, επεμβαίνουν αμέσως οι security και απομακρύνουν τον δράστη από το γήπεδο.

Η αστυνομία καλείται και εμφανίζεται μόνο σε (πολύ σπάνιες πια) ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Οι συλλήψεις αποφεύγονται την ώρα των επεισοδίων για να μην προκύπτουν μεγαλύτερες εντάσεις, αλλά οι ταραξίες ξέρουν ότι θα αναγνωριστούν και θα συλληφθούν τις επόμενες ώρες στο σπίτι τους, στη δουλειά τους ή οπουδήποτε αλλού. Στόχος είναι η πρόληψη και όχι η καταστολή.

Οι «σεσημασμένοι» ταραξίες δεν μπορούν καν να πλησιάσουν στο γήπεδο. Οι security τους γνωρίζουν, τους περιμένουν και τους απομακρύνουν.

Ειδικά στη Γερμανία, η αστυνομία στήνει μπλόκα σε μια περίμετρο περίπου ενός χλμ. έξω από το γήπεδο, κάνει face control και απομακρύνει οποιονδήποτε θεωρήσει ύποπτο, χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Και στα γερμανικά γήπεδα τον πλήρη έλεγχο τον έχουν οι υπεύθυνοι ασφαλείας κάθε ομάδας, με τη διαφορά ότι οι αστυνομικοί, όπως και στην Ισπανία, είναι μέσα στο γήπεδο κρυμμένοι συνήθως σε καταπακτές και εμφανίζονται στις εξέδρες μόνο όταν η κατάσταση ξεφύγει εντελώς.

Σε κάθε περίπτωση, η εικόνα δεν έχει καμία σχέση με τα ελληνικά γήπεδα, όπου παρά την έντονη αστυνομική παρουσία οι εξέδρες μοιάζουν με ξέφραγο αμπέλι

* Με στοιχεία από την www.kathimerini.gr

Η απάντηση της αυτοκινητοβιομηχανίας στην αύξηση των τιμών της βενζίνης

Τη στιγμή που η τιμή της βενζίνης συνεχώς ανεβαίνει, σκαρφαλώνοντας στα 2 ευρώ, όλο και περισσότερο ο στόχος των αυτοκινητοβιομηχανιών γίνεται ο περιορισμός της κατανάλωσης της. Ακολουθούυν μερικά από τα μοντέλα που πρόκειται να αποτελέσουν απάντηση σε αυτή την κούρσα αυξήσεων:

1.Mini One D: Ο πιο οικονομικός τρόπος για να οδηγήσετε ένα Mini, είναι το κανονικό μοντέλο με κινητήρα ντίζελ. Το ντίζελ αποδίδει 90 ίππους και καταναλώνει κατά μέσο όρο 3,8 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα (99 γραμμάρια CO2 ανά χιλιόμετρο).

2. Lexus CT 200h: Η Toyota-Lexus προσφέρει αυτό το μικρό μοντέλο με ένα υβριδικό σύστημα κίνησης, που συνδυάζει ένα τετρακύλινδρο βενζινοκινητήρα και έναν ηλεκτροκινητήρα σε ένα πακέτο με ένα σύνολο 136 ίππων. Η μέση κατανάλωση είναι 3,8 λίτρα, που αντιστοιχεί σε εκπομπές CO2 από 87 γραμμάρια ανά χιλιόμετρο.

 3.Audi 1.6 TDI: Ιδιαίτερα οικολογική σειρά με 1,6-λίτρων TDI κινητήρα και μέση κατανάλωση μόλις 3,8 λίτρων. Εδώ ανήκουν το Audi A1, το Audi A1 Sportback  και το Audi A3

 4.Fiat 500 1.3 Multijet: Στην έκδοση με τον 1.3-λίτρων  κινητήρα και 95 ίππους, το αυτοκίνητο χρησιμοποιεί ένα μέσο όρο 3,9 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Αυτό αντιστοιχεί σε εκπομπές CO2 από 104 γραμμάρια ανά χιλιόμετρο.

5. VW Polo 1.2 TDI BlueMotion: Το μικρό αυτοκίνητο από το Βόλφσμπουργκ με  τον  κινητήρα ντίζελ και με ισχύ 75 PS έχει κατανάλωση κατά μέσο όρο 3,8 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα, η οποία αντιστοιχεί σε εκπομπές CO2 από 99 γραμμάρια ανά χιλιόμετρο.

 6.Ford Fiesta ECOnetic 1,6 TDCi: Το πιο οικονομικό από τις πολλές παραλλαγές του Fiesta με 95 ίππους και κατανάλωση κατά μέσο όρο μόλις 3,3 λίτρα diesel ανά 100 χιλιόμετρα (87 γραμμάρια CO2/km). Το αυτοκίνητο είναι εξοπλισμένα με εγκατεστημένο σύστημα start-stop.

7. Hyundai i20 1,4 CRDi: Το μικρό αυτοκίνητο από την κορεατική Hyundai  προσφέρεται  με ένα κινητήρα 1,4-λίτρων ντίζελ με 90 hp και με μέση κατανάλωση 3,7 λίτρα, που αντιστοιχεί σε εκπομπές CO2 από 98 γραμμάρια ανά χιλιόμετρο

8.Peugeot 208: Ο Γάλλος κατασκευαστής προσφέρει στο τέλος του Απριλίου τη νέα μίνι-σειρά 208. Μεταξύ άλλων, θα δώσει το αυτοκίνητο με κινητήρα ντίζελ 68 ίππων και κατανάλωση κατά μέσο όρο μόνο 3,4 λίτρα και 90 γραμμάρια CO2 ανά χιλιόμετρο.

                 Πηγή: www.spiegel.de

Ένα νησί για την Real Μαδρίτης στα Εμιράτα

Ένα θεματικό πάρκο ποδοσφαίρου, γήπεδο με θέα τη θάλασσα και εκατοντάδες πολυτελή διαμερίσματα. Η Ρεάλ Μαδρίτης θα είναι το πρώτο αθλητικό σωματείο με δικό του νησί. Το αραβικό εμιράτο του Ras Al-Khaimah σχεδιάζει ένα θεαματικό έργο.
Τόση κίνηση, όσο τελευταία, σπάνια είχε, το τεχνητό νησί, ανοικτά των ακτών του Κόλπου Marjan στο μικρό εμιράτο του Ras Al-Khaimah. Κάθε δευτερόλεπτο πηγαίναν και έρχονταν ακριβά SUV πάνω από το οριοθετημένο με χρωματιστές σημαίες, σκονισμένο μονοπάτι.. Κάθε δέκα βήματα υπήρχε αξιωματικός ασφάλειας με το χέρι σε  θέση χαιρετισμού, στο μέτωπό. Θα μπορούσε κάλλιστα να υποθέσει κανείς ότι  πίσω από τα σκούρα φιμέ τζάμια κάθονταν πολύ σημαντικά πρόσωπα.
Ο λόγος για τον ενθουσιασμό, ήταν ίσως η πιο σημαντική συνέντευξη Τύπου, που υπήρξε ποτέ στο εμιράτο. Οι συμμετέχοντες άτομα με τεράστια αίγλη, η  αφρόκρεμα του εμιράτου Ras al-Khaimah ήταν εκεί. Όλοι θέλαν να είναι εκεί, εκείνη την αξέχαστη μέρα,  δίπλα στον κυβερνήτη του εμιράτου και τους διακεκριμένους επισκέπτες από την Ευρώπη.
Ο Σεΐχης Σαούντ Μπιν Σακρ Αλ-Καζίμι, και  ο Florentino Perez, πρόεδρος της  Ρεάλ Μαδρίτης είχαν να  ανακοινώσουν κάτι μεγάλο. Δίπλα τους οι Ζινεντίν Ζιντάν και Εμίλιο Μπουτραγκένιο. Το σχέδιο προβλέπει να υλοποιηθεί σε αυτό το έδαφος μέσα σε λίγα χρόνια ένα γιγαντιαίο τουριστικό πρόγραμμα: Το νησί της Ρεάλ Μαδρίτης . Κόστος: περίπου ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Τα εγκαίνια του έχουν προγραμματιστεί για το 2015.
Στάδιο με θέα στη θάλασσα.
Ένα γαλαξιακό έργο που θα καλύπτει μια έκταση 50 εκταρίων, θα κατασκευαστεί γύρω από ένα τεράστιο "Sportainment" θέρετρο. Θα περιέχει  περισσότερα από 400 διαμερίσματα, 48 βίλες, μια αθλητιατρική κλινική, ένα πάρκο ψυχαγωγίας, υδάτινο πάρκο και ένα μοναδικό γήπεδο ποδοσφαίρου με εκπληκτική θέα στη θάλασσα. Οι υπεύθυνοι περιμένουν σε ένα έτος  περισσότερους από ένα εκατομμύριο επισκέπτες. Το μικρό εμιράτο του Ras Al-Khaimah έχει περίπου 300.000 κατοίκους.
Από πού προήλθαν ακριβώς τα χρήματα  για το νησί πολυτέλειας, δεν είναι ακόμα γνωστό. Για το έργο ειδικά ιδρύθηκε η εταρία: RAK Marjan Ιsland, που εδρεύει στο Λουξεμβούργο. Η Ρεάλ Μαδρίτης  και η κυβέρνηση του Ras Al-Khaimah εμπλέκονται στο διοκητικό συμβούλιο. Από τον Απρίλιο ξεκινά  μια παγκόσμια περιοδεία αναζήτησης για επενδυτές.
Οι υπεύθυνοι δηλώνουν αισιοδοξία.  Η χρηματοδότηση από μόνη της δεν είναι το πρόβλημα, αλλά η επιλογή των πιστωτών. Ο υπεύθυνος  του έργου Louis-Armand de Rouge λέει ότι αποκλείεται να θέσει σε κίνδυνο την οικονομική υγεία του συλλόγου, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Μια ενδιαφέρουσα δήλωση, γιατί η Ρεάλ Μαδρίτης έχει πράγματι ένα τεράστιο εισόδημα, αλλά επίσης μεγάλο χρέος.
Ο Εμίρης και η οικογένεια του, παρά την έλλειψη των επενδυτών, είνα ήδη πολύ ενθουσιασμένοι. Τώρα είναι καιρός να πείσει  και τον υπόλοιπο κόσμο για  την ομορφιά του σχετικά άγνωστου τουριστικού προορισμού, στον Κόλπο. Μέχρι στιγμής, η αίγλη του Ντουμπάι και του Αμπού Ντάμπι και ο πλούτος του πετρελαίου  επισκιάζουν τα πάντα.  Το Ras al-Khaimah από την άλλη πλευρά μπορεί να προσφέρει μόνο ένα πράγμα: τη γαλήνη μιας ήσυχης επαρχιακής πόλης, που βρίσκεται έξω από τις κύριες ροές κυκλοφορίας και αποτελεί μια ξεχασμένη μικρογραφία του μεγαλύτερου αδελφού του, του Ντουμπάι,  υπενθυμίζοντας πως ήταν αυτό πριν από 20 χρόνια. Όταν οι ώρες κυκλοφοριακής συμφόρησης στα μεγάλα εμιράτα ήταν ακόμη άγνωστες, και υπήρχαν μόνο δύο ουρανοξύστες. Η διαχείριση της κοινωνικής ζωής πραγματοποιείται κατά κύριο λόγο από τα λόμπι των ξενοδοχείων πολυτελείας, όπως το Al-Hamra Fort Hotel, τα δύο ξενοδοχεία Hilton, το Cove Rotana Resort και το Desert Resort Banyan Tree Al Wadi.  Οι επισκέπτες έρχονται  επειδή εκτιμούν ακριβά την ησυχία που προσφέρεται.
Στο Ras al-Khaimah θέλουν να φτάσουν στα επίπεδα τουρισμού του Ντουμπάι τώρα. Αρκετούς μήνες πριν,  ιδρύθηκε η κρατική αεροπορική εταιρεία RAK Airways Ταυτόχρονα, χάρης  στο νερό της πηγής από τα όρη Hajar στην ενδοχώρα, προέκυψε μια  ασυνήθιστα πράσινη περιοχή με spa. Τα δυο γεγονότα δίνουν το  σύνθημα: Άνθηση του τουρισμού στο εμιράτο.Πολλά από αυτά που γίνονται τώρα με γνώμονα την φιλοδοξία, ήταν στο πρόσφατο παρελθόν αδύνατα.
.Στο Ras al-Khaimah ελπίζουν ότι τελείωσαν οι ημέρες του εμπαιγμού από τα ισχυρά αδελφά Εμιράτα. Οι υπερήφανοι Άραβες ηγεμόνες ένιωσαν ντροπιασμένοι, όταν οι προαναγγελθέντε ιστιοπλοϊκοί αγώνες του Κύπελλου της Αμερικής πριν από δύο χρόνια, είχαν ματαιωθεί  Έχουν ορκιστεί ότι δεν θα ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιο. Μένει να δούμε αν το Real Madrid Resort δεν είναι ένα άπιαστο όνειρο.

Εικόνες που παίζουν με το μυαλό!!!

Πριν σιγουρευτείτε για το τι βλέπετε, ρίξτε άλλη μια ματιά πιο προσεκτικά.

Απο το : www.pinnokio.gr

 

Προσοχή στους Εθνοσωτήρες. Όταν ο Ντιέγκο Ριβέρα συνάντησε τον Χιτλερ

Πολλοί ή λίγοι περιμέναμε και παρακαλούσαμε για χρόνια να καταρρεύσει το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Αυτό το ενδεχόμενο, φαίνεται πλέον πιο πιθανό από ποτέ. Ωστόσο, δεδομένου τον εναλλακτικών προτάσεων που χαρακτηρίζονται  σε μεγάλο βαθμό από ουτοπισμό, ακρότητα και ξεπερασμένα "πιστεύω", αντί να δίνει ελπίδα, μάλλον φαίνεται σαν απειλή η επόμενη μέρα για πολύ κόσμο. Και δεν εννοούνται μόνο εκείνοι που είναι προσκολημμένοι στο εγκαθιδρυμένο καθεστώς, αλλά και όσοι νιώθουν πως το κακό πάει να αντικατασταθεί από το χείριστο. Η συνταγή που διατήρησε δηλαδή, τόσα χρόνια τα μεγάλα κόμματα στην εξουσία και τους επέτρεπε να αλλάζουν σκυτάλη, έχει διαφοροποιηθεί. Ο πόλος του διχασμού: Μνημόνιο ή όχι. 

Πρέπει να προσέξουμε, πόσο χώρο δίνουμε σε κάποιες ακραίες φωνές και μερικούς "γραφικούς" με εθνοπατριωτικό λόγο που φαίνεται πως διεκδικούν με αξιώσεις πρωταγωνιστικό ρόλο στην κεντρική σκηνή και με την γνωστή μανιχαιστική λογική του "άσπρο-μαύρο" κερδίζουν συνεχώς έδαφος, εκμεταλλευόμενοι την τάση του πληθυσμού για επιφανειακή γνώση και την δαιμονοποίηση όρων: (ΔΝΤ, τρόικα, μνημόνιο, Γερμανία). 

Το πολιτιστικό υπόβαθρο της χώρας δυσυχώς προσφέρεται καθώς, παρά τον υψηλό βαθμό αποφοίτων ανώτερης εκπαίδευσης, υπάρχουν κάποια τρωτά πολύ έντονα στην κουλτούρα μας. Αναμεσα σε αυτά είναι η έλλειψη σφαιρικής καλλιέργειας από μεγάλο μέρος του πληθυσμού, η περιορισμένη κοσμοαντίληψη, η αρχεγονιστική ανάγνωση της ταυτότητας που ακόμα δεσπόζει, ο δογματισμός που υποστηρίζεται από την επιφανειακή εξέταση των πραγμάτων, η τεράστιια (εσκεμμένη) αδυναμία του συστήματος να ανατρέφει πολίτες με κοινωνική συνείδηση, ο εγωκεντρισμός μας, η έλλειψη συλλογικού οράματος και η εύκολη ψυχολογική εκτόνωση που προσφέρει η μισαλλοδοξία.

Διάβασα με ενδιαφέρον ένα άρθρο που  προέρχεται από το  περιοδικό "Μαρξιστική Σκέψη", όπου φαίνεται πως θα έχει ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στον φασισμό. Σε ένα προδημοσιευμένο απόσπασμα από  κείμενο του μεγάλου μεξικανού ζωγράφου Ντιέγκο Ριβέρα, συντρόφου της γνωστής μας  από τον κινηματογράφο Φρίντα Κάλο (περιέχεται στο My Art, my Life: an autobiography, Dover 1991), περιγράφεται η εμπειρία του από μια προεκλογική ομιλία του Χίτλερ, το 1928. Ο καθένας μπορεί να βγάλει εύκολα τα συμπεράσματα του, να καταλάβει πόσο κοντά μπορούν να βρεθούν τα άκρα, να μεταπηδήσει κανείς από το ένα  στο άλλο και πως άνθρωποι "γελοίοι" για αρκετούς, μπορεί να αποτελέσουν ξαφνικά  "Μεσσίες" για του πολλούς, πατώντας στην αγανάκτηση και την ανάγκη τους. Η ολιγωρία μας απέναντι τους μπορεί να αποβεί μοιραία.

Απολαύστε το απόσπασμα που ακολουθεί περιληπτικά: 

«Λίγες μέρες αργότερα, είδα τον Αδόλφο Χίτλερ να απευθύνεται σε μια μαζική συγκέντρωση στο Βερολίνο σε ένα κτίριο τόσο τεράστιο που καταλάμβανε το σύνολο του οικοδομικού τετραγώνου, τα κεντρικά γραφεία του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Ένα προσωρινό ενιαίο μέτωπο ήταν τότε σε ισχύ ανάμεσα στους ναζί και τους κομμουνιστές, ενάντια στους διεφθαρμένους ρεφορμιστές και τους σοσιαλδημοκράτες.

Η πλατεία ήταν κυριολεκτικά πλημμυρισμένη με 25-30.000 κομμουνιστές εργάτες. Ο Χίτλερ ήρθε με συνοδεία περίπου χιλίων ανδρών. Διέσχισαν την πλατεία και σταμάτησαν κάτω από ένα παράθυρο, από το οποίο παρακολουθούσαν οι ηγέτες του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ήμουν μεταξύ τους, έχοντας προσκληθεί από τον Μίντσενμπεργκ. Στα αριστερά μου στάθηκε ο Τέλμαν, γενικός γραμματέας του Κόμματος. Ο Μίντσενμπεργκ εξηγούσε τα σχόλιά μου στον Τέλμαν, και μετέφραζε την ομιλία του Χίτλερ σε μένα.

Οι κομμουνιστές φίλοι μου έκαναν κοροϊδευτικές παρατηρήσεις για τον «αστείο ανθρωπάκο» και θεωρούσαν εκείνους που τον θεωρούσαν απειλή δειλούς ή ανόητους.

Καθώς ετοιμαζόταν να μιλήσει, ο Χίτλερ ορθώθηκε άκαμπτα, σαν να περίμενε να διογκωθεί και να γεμίσει το μεγάλο αγγλικό στρατιωτικό αδιάβροχό του ώστε να μοιάζει με γίγαντα. Στη συνέχεια, έκανε ένα νεύμα για να επικρατήσει σιωπή. Μερικοί κομμουνιστές εργαζόμενοι τον αποδοκίμασαν, αλλά μετά από λίγα λεπτά όλο το πλήθος σώπασε απολύτως.

Καθώς ζεστάθηκε, ο Χίτλερ άρχισε να ουρλιάζει και να κουνά τα χέρια του σαν επιληπτικός. Κάτι σ’ αυτόν ανατάραξε, φαίνεται, το βάθος της ψυχής των ομοεθνών του, γιατί μετά από λίγο ένιωσα ένα περίεργο μαγνητικό ρεύμα μεταξύ αυτού και του πλήθους. Ήταν τόσο βαθύ που, όταν τελείωσε, έπειτα από δύο ώρες ομιλίας, επικράτησε μια στιγμή πλήρους σιγής. Ούτε καν οι ομάδες της κομμουνιστικής νεολαίας, που είχαν εντολή να τον γιουχάρουν, δεν το έκαναν. Και τότε, η σιωπή έδωσε τη θέση της σε ένα τεράστιο, εκκωφαντικό χειροκρότημα από όλη την πλατεία.

Καθώς έφευγε, ο Τέλμαν και ο Μίντσενμπεργκ γελούσαν σαν σχολιαρόπαιδα. Όσο για μένα, ήμουν τόσο χαμένος και προβληματισμένος, όπως όταν είχα δει το παρακμιακό τελετουργικό λίγες μέρες πριν στο Γκρούνβαλντ. Δεν μπορούσα να δω τίποτα για να γελάσω. Αισθάνθηκα πραγματικά βουτηγμένος στη θλίψη.

Ο Μίντσενμπεργκ, ρίχνοντας μια ματιά σε μένα, ρώτησε: «Ντιέγκο, τι τρέχει με σένα;».

«Αυτό που τρέχει», του είπα, «είναι ότι με κατακλύζει ένα προαίσθημα. Το προαίσθημα ότι, αν οι ένοπλοι κομμουνιστές άφηναν σήμερα στον Χίτλερ να φύγει ζωντανός, θα μπορούσε να ζήσει για να κόψει τα κεφάλια και των δυο συντρόφων μου σε λίγα χρόνια».

Ο Τέλμαν και ο Μίντσενμπεργκ γέλασαν δυνατά. Ο Μίντσενμπεργκ με επαίνεσε για τη ζωηρή φαντασία που είχα ως καλλιτέχνης.

«Θα πρέπει να αστειεύεσαι», είπε. «Δεν άκουσες τον Χίτλερ να μιλά; Δεν κατάλαβες, από όσα σου μετέφραζα, τι ανοησίες έλεγε;».

Του απάντησα: «Μα αυτές οι ανοησίες γεμίζουν επίσης στα κεφάλια των ακροατών, αλαλιασμένων από την πείνα και το φόβο. Ο Χίτλερ τους υπόσχεται μια αλλαγή, οικονομική, πολιτική, πολιτιστική και επιστημονική. Λοιπόν, θέλουν αλλαγές, και μπορεί να είναι σε θέση να κάνουν ακριβώς ό,τι λέει, αφού έχει όλα το καπιταλιστικό χρήμα πίσω του. Μ’ αυτό μπορεί να δώσει τροφή στους πεινασμένους Γερμανούς εργάτες, να τους πείσει να πάνε με το μέρος του και να στραφούν ενάντια σε εμάς. Επιτρέψτε μου να τον πυροβολήσω εγώ τουλάχιστον. Θα αναλάβω την ευθύνη».

Μα αυτά τα λόγια μου έκαναν τους γερμανούς συντρόφους να ξεσπάσουν σε δυνατότερα γέλια. Αφού ξεράθηκε στο γέλιο, ο Τέλμαν είπε: «Μην ανησυχείτε. Σε λίγους μήνες θα έχει τελειώσει, και τότε θα είμαστε σε θέση να πάρουμε την εξουσία».

 Πριν φύγει από την πλατεία, ο Χίτλερ έκανε το ναζιστικό χαιρετισμό. Αντί για αποδοκιμασίες, το χειροκρότημα γιγαντώθηκε. Ήταν σαφές ότι ο Χίτλερ είχε κερδίσει πολλούς οπαδούς ανάμεσα στους αριστερούς εργαζόμενους. Ο Μίντσενμπεργκ ξαφνικά έγινε χλωμός κι έπιασε το χέρι μου.

Ο Τέλμαν κοίταξε έκπληκτος και τους δύο μας. Χαμογέλασε αδύναμα και χάιδεψε το κεφάλι μου. Στα ρώσικα, που ακούγονταν βαριά με τη γερμανική προφορά του, είπε, «Νιτσεβό, νιτσεβό» (Δεν είναι τίποτα, απολύτως τίποτα).

Η τρελή φαντασία του καλλιτέχνη επιβεβαιώθηκε αργότερα πικρά. Τόσο ο Τέλμαν όσο και ο φίλος μου Μίντσενμπεργκ θανατώθηκαν από τον «κλόουν» που είχα παρακολουθήσει στην πλατεία εκείνη την ημέρα». 

Ας εξετάσουμε με μεγαλύτερη προσοχή τα λόγια όσων επικαλούνται το εθνικό συναίσθημα και υπόσχονται τη λύτρωση με δυναμικούς και ριζοσπαστικούς τρόπους. Πουθενά στην υφήλιο και ποτέ στον χρόνο, αυτές οι "επαναστατικές" φωνές δεν φέρανε ευημερία. Ίσα, ίσα που οδήγησαν σε χειρότερα δεινά. Πόσο μάλλον σήμερα, που ο κόσμος βρίσκεται σε μια νέα τροχία...Οι παγκόσμιοι πόλεμοι και τα Ράιχ ανήκουν στο παρελθόν και δεν έχουν καμία σχέση με την σημερινή εικόνα. Αυτοί που τα χρησιμοποιούν στο πολιτικό λεξιλόγιο τους, ίσως είναι και αυτοί που συγγενεύουν ιδεολογικά μαζί τους περισσότερο από όλους.

Β.Τ.

[Με στοιχεία από το Blog «Ενθέματα»]

Το πρόσωπο αποκαλύπτει αν κάποιος λέει αλήθεια ή ψέματα

Αμερικανοί ερευνητές από το τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου British Columbia μελέτησαν τις περιπτώσεις 52 ατόμων, τα οποία είχαν εμφανιστεί στην τηλεόραση, σε διάφορες χώρες, απευθύνοντας έκκληση προς το κοινό για την ασφαλή επιστροφή συγγενών τους ή για τη συλλογή πληροφοριών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στους δολοφόνους των αγαπημένων τους προσώπων. Το τηλεοπτικό υλικό είχε συγκεντρωθεί από ειδησεογραφικά πρακτορεία σε Αυστραλία, Καναδά, Βρετανία και ΗΠΑ. Σύμφωνα με τις αρχές, τα μισά από τα άτομα αυτά βάσει στοιχείων (γενετικού υλικού κ.ά.) φάνηκε ότι ψεύδονταν και στη συνέχεια καταδικάστηκαν για φόνο.

Ενοχή στο μικροσκόπιο

Οι αμερικανοί ψυχολόγοι διαπίστωσαν ότι το στρες που βίωναν τα συγκεκριμένα άτομα κάθε φορά που ξεστόμιζαν ένα ψέμα δεν τους επέτρεπε να ελέγχουν τις συσπάσεις των μυών του προσώπου τους. Στα βίντεο που ανέλυσαν εμφανίζονταν 26 ψεύτες και 26 άτομα που έλεγαν αλήθεια. Συγκεκριμένα, μελέτησαν περισσότερα από 20.000 κάδρα από τις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις, διαπιστώνοντας σημαντικές διαφορές μεταξύ τους.
Οι ειδικοί επικεντρώθηκαν ιδιαίτερα σε μυϊκές ομάδες του προσώπου που σχετίζονται με τη λύπη, τη χαρά και την έκπληξη – όπως π.χ. οι μετωπιαίοι μύες, ο επισκύνιος μυς των βλεφάρων, ο σφιγκτήρας μυς του στόματος, ο μείζων ζυγωματικός μυς, ο καθελκτήρας μυς της γωνίας του στόματος.
Βάσει των ευρημάτων των ερευνητών, οι μύες που σχετίζονται με την έκφραση της θλίψης – ο επισκύνιος μυς των βλεφάρων και ο καθελκτήρας μυς της γωνίας του στόματος – φάνηκαν να συσπώνται συχνότερα σε άτομα που έλεγαν την αλήθεια. Αντίθετα, στο πρόσωπο όσων ψεύδονταν παρατηρείτο μια μικρή σύσπαση του μείζονος ζυγωματικού μυ και πλήρης σύσπαση των μετωπιαίων μυών. Οι κινήσεις αυτές, σύμφωνα με τους ειδικούς, συνέβαλλαν στην αποτυχημένη προσπάθειά τους να μοιάζουν λυπημένοι.

Ψέμα με εξελικτικό υπόβαθρο

Όπως υπογραμμίζουν οι επιστήμονες, πίσω από το ψέμα υπάρχει μια εξελικτική συνιστώσα. Κατά μέσο όρο λέμε ψέματα δύο φορές την ημέρα.
«Ακόμη και όταν τα ψέματα που λέμε σε διαπροσωπικό γίνονται αποδεκτά από τους γύρω μας , ένας έμπειρος παρατηρητής μπορεί να διακρίνει σημάδια της απόκρυψης της αλήθειας. Τα ευρήματα μας δείχνουν ότι οι επαναλαμβανόμενες προσπάθειες απόκρυψης των πραγματικών μας συναισθημάτων, συνήθως πέφτουν στο κενό» καταλήγουν οι Αμερικανοί.
Πηγή: www.healthyliving.gr

Φταίμε όλοι για το μπάχαλο

Το καθολικο αισθημα ανασφαλειας αποτελει το υπ'αριθμον ένα προβλημα της χωρας, πλέον.

Στην σύνθεση του μάλλον είναι απλό. Υπάρχουν οι μπαχαλάκηδες,οι ανεγκέφαλοι θιασώτες του χάους, οι πλιατσικολόγοι και οι δολοφόνοι της επαναστατικής ιδεοληψίας. Στην μέση βρίσκονται οι σταλινικοί που φαντασιώνονται προβοκάτσιες, το συνοθύλευμα του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ που υποθάλπει μούντζες και γιαρτώματα και οι ελληνάρες που κατηγορούν ή καταριούνται το κράτος γενικώς και αορίστως, γιατί γι'αυτούς φταίει πάντα για όλα κάποιος άλλος. Και τέλος υπάρχουν στην αντίπερα οι πολίτες. Αυτοί δεν ζητούν τίποτα άλλο από την πλήρη δημοκρατική εφαρμογή των νόμων. Αυτή είναι η υποχρέωση της πολιτείας και των πολιτικών. Και βέβαια για να επιτευχθεί αυτή η υποχρέωση, ευθύνη πλήρης των πολιτών είναι να μην επιτρέψουν την εμφάνιση στην εξουσία άλλου Παπουτσή. Οι κατάρες, οι κατηγορίες και οι λοιδωρίες κατά του κράτους είναι εκτόνωση και μετάθεση ευθυνών.Ας διαμορφώσουμε με την ψήφο μας νέο πολιτικό περιβάλλον και ας παραδεχθούμε επιτέλους ότι όλοι συμβάλαμε με παραλείψεις και αβελτηρίες σ'αυτή την ιδεολογία ανοχής προς την τάχατε αντικρατική βία.

Όταν όλη η πολιτική ηγεσία δεν σέβεται την νομοθεσία και οι πολίτες βγάζουν τον χειρότερο εαυτό τους παντού, τότε ας μην περιμένουμε ούτε οι αλλοδαποί να συμμορφωθούν. Από προσωπική εμπειρία ξέρω ότι ο καθένας προσαρμόζεται και λειτουργεί σύμφωνα με τις συνθήκες που του παρέχουν. Οι άνθρωποι διαφέρον λίγο από τόπο σε τόπο.

Πολλές φορές όσοι προερχόμαστε από οικογένειες που ζήσανε έξω δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως κάνεις αισθάνεται όμορφα όταν κλέβει το κράτος που ζει, όταν το γεμίζει σκουπίδια, όταν λερώνει τις παράλιες, όταν δεν σέβεται τους νόμους, όταν κλέβει τον συγγενή και τους φίλους του και φέρεται αλλοπρόσαλα σαν οδηγός;

Υπάρχουν πολλά στραβά. Αλλά στην δημοκρατία χρειάζεται πρωτίστως αίσθημα συνέπειας και καλύτερη μνήμη, Ας θυμηθούμε πριν τις εκλογές ότι ήταν ο Σαμαράς (ο επίδοξος πρωθυπουργός) που άνοιξε τα σύνορα της Ελλάδας. Και που μας φέσωσε με το Σκοπιανό. Και ότι ο Βενιζέλος (ο επίδοξος σωτήρας μας) μας φέσωσε με τον νόμο περί μη ευθύνης υπουργών. Ενώ κανονικά θα έ πρεπε να προσαχθούν σε δίκη για κατάφωρη και συστηματική παράβαση καθήκοντος εκατοντάδες ή και χιλιάδες αρμόδιοι και ανευθυνοϋπεύθυνοι τα τελευταία 40 χρόνια. Μόνο τότε θα αποκατασταθεί η Δημοκρατία και η αξιοκρατία.

Το πρώτο τεστ πλησιάζει. Όποιος στις επόμενες εκλογές ψηφίσει ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μάλλον πιστεύει στα θαύματα. Δηλαδή ότι μετά από 38 χρόνια τέτοιας κακοδιαχείρισης που έφερε την Ελλάδα να είναι παγκόσμιο παράδειγμα προς αποφυγή, ξαφνικά θα σταματήσουν να μας κοροϊδεύουν και θα γίνουν υπεύθυνοι. Το ότι τα κόμματα της παλαβής αριστεράς δεν είναι μόνο ανεύθυνα αλλά επίσης εκτός πραγματικότητας απλοποιεί αρκετά τις επιλογές των σκεπτόμενων ψηφοφόρων. Ή τουλάχιστον αυτών που δεν έχουν κάποιο προσωπικό προνόμιο (που στην Ελλάδα ονομάζουμε «δημοκρατικό κεκτημένο») να προστατέψουν. Καιρός να στραφούμε λοιπόν σε όσους κάνουν τα πρώτα βήματα τους στο προσκήνιο και έτσι να αποδείξουμε ότι θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας αυτό το σκηνικό, αντί απλά να βρίζουμε κάθε φορά αυτό που ψηφίσαμε. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι που μέχρι τώρα δεν είχαν καμία σχέση με το πολιτικό σύστημα μας. Αξίζουν την προσχή μας.

Στερεότυπα και ασυνεννοησία

 www.kathimerini.gr, (του Νίκου Κωνσταντάρα, 17/03/2012)

Οσο αντιμετωπίζουμε τις σημερινές προκλήσεις με τα στείρα στερεότυπα του χθες, η χώρα θα παραμείνει παγιδευμένη στο αδιέξοδο όπου την οδήγησαν αυτά τα στερεότυπα. Δυστυχώς, η σκληρή λιτότητα και η γενικευμένη αίσθηση αδικίας ενισχύουν την τάση να αρνηθούμε το δύσκολο παρόν και να ζητήσουμε καταφύγιο στο αποδεδειγμένα αποτυχημένο, πλην γνώριμο, παρελθόν. Ενα παρελθόν που χτίστηκε πάνω σε σειρά λαθών, υπερβολών και μύθων, με κοινό παρονομαστή την αδιαφορία για την πραγματικότητα της χώρας και τους κινδύνους που αντιμετώπιζε.

Τώρα που η άγνοια κινδύνου και η αδιαφορία για τις συνέπειές της μας έφεραν στη χρεοκοπία, τον φόβο και την ταπείνωση, αυτοί που μάχονται κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης και ανόρθωσης της χώρας επιστρατεύουν πάλι την άγνοια και την αδιαφορία ως τα ισχυρότερα όπλα τους, επενδύοντας πάλι στην πολιτική γοητεία της εθελοτυφλίας και της νοσταλγίας. Τα στερεότυπα είναι τόσο βαθιά ριζωμένα, που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπονομεύτηκε θανάσιμα από τον ίδιο της τον εαυτό, ενώ η Νέα Δημοκρατία εξέθρεψε ακραία στοιχεία λαϊκισμού που απειλούν να της στερήσουν την αυτοδυναμία στην επόμενη Βουλή.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την αύξηση της δημοτικότητας κομμάτων, από την άκρα Αριστερά έως την Ακροδεξιά, των οποίων οι ιδεολογικές διαφορές ισοπεδώνονται από την αξιοθαύμαστη ομόνοια που βασίζεται στην ελληνική ιδιαιτερότητα να περιμένουμε από κάποιον άλλον να βγάλει το φίδι από την τρύπα, ενώ εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε να τον δυσκολέψουμε.

Το «όχι σε όλα» είναι το πιο εύκολο μήνυμα να εμπεδώσει κανείς και οι δικαιολογίες γι’ αυτό πολλές και εξίσου απλές. Οταν ζούμε σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει δική μας υπευθυνότητα, αλλά για όλα φταίνε άλλοι, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε παρά να καταγγέλλουμε τις συνωμοσίες εναντίον μας; Οταν περιμένουμε τα πάντα από το κράτος, ενώ γνωρίζουμε ότι είναι αναξιόπιστο και εργαλείο πλουτισμού επιτηδείων, πώς μπορούμε να δείξουμε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον; Οταν πιστεύουμε ότι οι ξένοι επιβουλεύονται τα καλά μας, πώς μπορούμε να μην καταγγέλλουμε ως «προσκυνημένους» και «προδότες» όσους συνεργάζονται μαζί τους; Οταν ανεχόμαστε ως παλικαριά την παρανομία, πώς να μην καταγγείλουμε ως «ρουφιάνο» αυτόν που την καταγγέλλει; Οταν ο συνδικαλιστικός μας φορέας, η ιδεολογία μας ή η ομάδα μας έχουν πάντα δίκιο, δεν δεχόμαστε στρατηγικές υποχωρήσεις - και ας αποδειχθεί αυτοκαταστροφική η εμμονή μας για νίκες.

Οι μύθοι, τα στερεότυπα και οι στρεβλώσεις δεν εμποδίζουν μόνο την ικανότητά μας να δούμε την πραγματικότητα, αλλά υπονομεύουν και την προσπάθεια να σωθούμε: μας κάνουν να πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, ότι κάθε προσπάθεια συνεργασίας είναι καταδικασμένη. Γι’ αυτό, οι σημερινές δημοσκοπήσεις που δείχνουν τον κατακερματισμό της πολιτικής σκηνής μας προϊδεάζουν ότι θα αργήσουμε πολύ να δούμε κάτι σαν τη σημερινή σταθερότητα.

Ιδρύεται κοινωνικό συνεταιριστικό σούπερ μάρκετ στη Θεσσαλονίκη – Μπορούν όλοι να γίνουν μέλη

Φθηνά και ποιοτικά προϊόντα πρώτης ανάγκης, απευθείας από τον παραγωγό προς τον καταναλωτή, χωρίς μεσάζοντες, θα διατίθενται μέσω ενός Κοινωνικού Καταναλωτικού Συνεταιρισμού, που ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη…

Στόχος είναι η ανακούφιση των καταναλωτών από την ακρίβεια, την ανεργία και τη μείωση των εισοδημάτων.
Ο Κοινωνικός Καταναλωτικός Συνεταιρισμός (ΚΚΣ), και ειδικότερα το πρώτο κοινωνικό συνεταιριστικό σούπερ - μάρκετ, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, δημιουργείται από την Πρωτοβουλία Συνεργασίας για την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία (ΠΡΩ.Σ.Κ.ΑΛ.Ο) και αφορά την προώθηση προϊόντων που παράγονται από αγροτικούς συνεταιρισμούς και μικρές παραγωγικές μονάδες, που θέλουν να βάλουν τα προϊόντα τους στα ράφια του κοινωνικού - συνεταιριστικού σούπερ μάρκετ.
Τα προϊόντα αυτά, θα έχουν υψηλή ποιότητα και χαμηλά επίπεδα τιμών, και η διακίνησή τους στην αγορά θα γίνεται στα πρότυπα του λεγόμενου «κινήματος της πατάτας», αφού δεν θα μεσολαβούν χονδρέμποροι και μεσάζοντες, ανάμεσα στους παραγωγούς και τους καταναλωτές.
Η Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης, στη διάρκεια εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη,  παρουσίασε και επίσημα την ίδρυση του ΚΚΣ ο οποίος αριθμεί, μέχρι στιγμής, περισσότερα από 100 εγγεγραμμένα μέλη, ενώ όπως είπε ο εκπρόσωπος της κίνησης, Κώστας Νικολάου, στις σημερινές συνθήκες οι πρωτοβουλίες κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, που διαρκώς πολλαπλασιάζονται, αποτελούν ελπίδα υγιούς απάντησης στην κρίση μέσα από την κινητοποίηση και την αυτοοργάνωση των πολιτών.
Μέλος του κοινωνικού - συνεταιριστικού σούπερ - μάρκετ, μπορεί να γίνει κάθε ενδιαφερόμενος, με την προϋπόθεση ότι θα αποκτήσει μια μερίδα, αντί του ποσού των 150 ευρώ, ενώ ο ανώτατος αριθμός μερίδων που μπορεί να έχει ένα μέλος είναι 100.

ΔΙΚΤΥΟ ΑΝΤΑΛΛΑΓΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣΣτη διάρκεια της εκδήλωσης παρουσιάστηκε και η πρωτοβουλία για τη δημιουργία του Δικτύου Ανταλλαγών Θεσσαλονίκης (ΔΑΘ), στα πρότυπα αυτών που λειτουργούν ήδη στο Βόλο, στην Πάτρα, στην Αλεξανδρούπολη, στο Δήμο Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης και σε άλλες πόλεις της χώρας.
Οι πολίτες μέσω του ΔΑΘ θα μπορούν να ανταλλάσσουν μεταξύ τους υπηρεσίες και αγαθά χωρίς την παρεμβολή του επίσημου νομίσματος (ευρώ) ή με ένα μόνον μέρος της αξίας του αγαθού ή υπηρεσίας που αντιστοιχεί στη φορολογική υποχρέωση να καταβάλλεται σε ευρώ.

Πληροφορίες: imerisia.gr

Έξι διασκεδαστικές και διδακτικές ιστορίες

Έξι μικρές ιστορίες-παραβολές που μας οδηγούν σε χρήσιμα συμπεράσματα για θέματα διοίκησης αλλά και γενικότερα κοινωνικής συμπεριφοράς.
Μάθημα 1^o:
Ένας άνδρας μπαίνει στο μπάνιο μόλις η γυναίκα του έχει κάνει ντουζ, και το κουδούνι της πόρτας χτυπά.
Η γυναίκα του ρίχνει μια πετσέτα επάνω της και τρέχει στην πόρτα.
Όταν ανοίγει την πόρτα βλέπει τον Γιώργο, τον γείτονα.
Πριν ανοίξει το στόμα της ο Γιώργος της λέει. Σου δίνω 1000 ΕΥΡΩ να βγάλεις την πετσέτα και να με αφήσεις να σου χαϊδέψω τα στήθη.
Μετά από λίγη σκέψη η γυναίκα βγάζει την πετσέτα και στέκεται γυμνή μπροστά στον Γιώργο. Αυτός την κοιτάζει για λίγο, τη χαϊδεύει, της δίνει τα 1000 ΕΥΡΩ και φεύγει.
Η γυναίκα βάζει πάλι την πετσέτα και γυρνά πίσω στο μπάνιο.
Ο άνδρας της την ρωτά.
Ποιος ήταν;
Ήταν ο Γιώργος ο γείτονας, απαντά αυτή.
Ωραία, λέει ο άνδρας, μήπως είπε τίποτα για τα 1000 ΕΥΡΩ που μου χρωστά;
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
Εάν μοιράζεσαι έγκαιρα κρίσιμες πληροφορίες με τους συνεταίρους σου, μπορεί να προλάβεις δυσάρεστες εκπλήξεις.

Μάθημα 2^o:
Ένας ιερέας μετέφερε με το αυτοκίνητο του μια νέα καλόγρια.
Αυτή σταύρωσε τα πόδια της και φάνηκαν οι καλλίγραμμοι μηροί της.
Ο ιερέας έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου για λίγο και όταν συνήλθε έβαλε το χέρι του πάνω στο γόνατο της.
Η καλόγρια είπε, Πάτερ, θυμήσου τον ψαλμό 129!
Ο ιερέας τράβηξε το χέρι του, αλλά σε λίγο ξαναέπιασε το γόνατο της καλόγριας.
Η καλόγρια είπε πάλι, Πάτερ, θυμήσου τον ψαλμό 129!
Ο ιερέας απήντησε: Συγνώμη αδελφή αλλά η σάρκα είναι αδύναμη.
Όταν έφτασαν στο μοναστήρι των γυναικών, η καλόγρια αναστέναξε βαθειά και έφυγε.
Μόλις έφτασε στην εκκλησία ο ιερέας έτρεξε να βρει τον ψαλμό 129.
Ο Ψαλμός έλεγε: Να στοχεύετε πιο ψηλά, έτσι θα βρείτε την αγαλλίαση.
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
Εάν δεν είσαι καλά πληροφορημένος για την εργασία σου, μπορεί να χάσεις καλές ευκαιρίες.

Μάθημα 3^o:
Ένας υπεύθυνος πωλήσεων, ένας υπάλληλος Διοίκησης και ο Διευθυντής τους πήγαιναν να γευματίσουν όταν βρήκαν μια παλιά γκαζόλαμπα.
Την έτριψαν και βγήκε από μέσα ένα Τζίνι.
Το Τζίνι είπε: Θα ικανοποιήσω μια ευχή από τον καθένα σας.
Εγώ πρώτος, εγώ πρώτος! λέει ο υπάλληλος Διοίκησης.
Θέλω να είμαι στις Μπαχάμες, να οδηγώ ένα ταχύπλοο, και να μη νοιάζομαι για τίποτα στον κόσμο.
Παφ.. Και έγινε.
Εγώ μετά, εγώ μετά! Λέει ο υπεύθυνος πωλήσεων.
Θέλω να είμαι στην Χαβάη, χαλαρώνοντας στην παραλία με την προσωπική μου μασέζ, και απολαμβάνοντας την αγάπη στην ζωή μου.
Παφ.. Και έγινε.
»Οκ η σειρά σου τώρα», λέει το Τζίνι στον Διευθυντή.
Ο Διευθυντής είπε, Θέλω αυτούς τους δύο πίσω στο γραφείο μετά το γεύμα.
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
Πάντα αφήνουμε το αφεντικό να έχει τον πρώτο λόγο.

Μάθημα 4^o:
Ένας αετός καθόταν επάνω σε ένα δένδρο χωρίς να κάνει τίποτα.
Ένα μικρό κουνέλι βλέπει τον αετό και τον ρωτά:
Μπορώ να κάθομαι σαν και εσένα και να μη κάνω τίποτα;
Ο αετός απάντησε: Βέβαια, γιατί όχι!
Το κουνέλι λοιπόν κάθισε κάτω στο έδαφος και αναπαύονταν. Ξαφνικά, εμφανίζεται μια αλεπού, ορμά και τρώει το κουνέλι
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
Για να μπορείς να κάθεσαι και να μη κάνεις τίποτα, πρέπει να βρίσκεσαι σε πολύ υψηλή θέση.

Μάθημα 5^o:
Μια γαλοπούλα συνομιλούσε με ένα ταύρο.
Θα ήθελα να μπορούσα να ανεβώ στην κορυφή αυτού του δένδρου, είπε η γαλοπούλα, αλλά δεν έχω δυνάμεις.
‘Γιατί δεν δοκιμάζεις λίγο από τα περιττώματα μου; απήντησε ο ταύρος. Είναι πολύ θρεπτικά.
Η γαλοπούλα τσίμπησε από έναν σωρό κοπριάς, και διαπίστωσε ότι του έδωσε αρκετή δύναμη για να φτάσει το κατώτερο κλαδί του δένδρου.
Την άλλη ημέρα, αφού έφαγε περισσότερη κοπριά, έφτασε στο δεύτερο κλαδί.
Τελικά μετά από τέσσερες νύχτες, η γαλοπούλα με περηφάνια σκαρφάλωσε στην κορυφή του δένδρου. Όμως γρήγορα έγινε αντιληπτή από έναν κτηματία, που την πυροβόλησε και την έριξε κάτω από το δένδρο.
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
Τα σκατά (βλακείες=bullshit=σκατά ταύρου) μπορεί να σε ανεβάσουν ψηλά, αλλά δεν μπορεί να σε κρατήσουν εκεί.

Μάθημα 6^o:
Ένα μικρό πουλί πετούσε νότια για να αποφύγει τον χειμώνα. Έκανε πολύ κρύο, το πουλάκι πάγωσε και έπεσε στο έδαφος σε ένα μεγάλο αγρό.
Ενώ έτρεμε εκεί, ήλθε μια αγελάδα και κόπρισε επάνω του.
Καθώς το παγωμένο πουλάκι ήταν μέσα στον σωρό της κοπριάς, διαπίστωσε ότι ζεστάθηκε.
Η κοπριά το ξεπάγωσε.
Καθώς λοιπόν ήταν ζεστό και χαρούμενο, άρχισε να κελαηδά.
Μια περαστική γάτα άκουσε το κελάηδημα και έτρεξε να δει από πού προέρχονταν.
Ακολουθώντας τον ήχο, η γάτα βρήκε το πουλάκι στην στοίβα της κοπριάς, και αμέσως το άρπαξε και το έφαγε.
Ηθικά διδάγματα της ιστορίας:
(1) Όποιος σε χέζει δεν είναι απαραίτητα εχθρός σου.
(2) Όποιος σε βγάζει από τα σκατά δεν είναι απαραίτητα φίλος σου.
(3) Και όταν είσαι μέσα στα σκατά, είναι καλύτερο να κρατάς το στόμα σου κλειστό.

Έχουμε το μεγαλύτερο εμπορικό έλλειμμα στην Ευρώπη

Η ελληνική οικονομία «αιμορραγεί» εμπορικά προς τις άλλες χώρες της ΕΕ, ενώ παρουσιάζει ισχνά μεγέθη συναλλαγών με χώρες εκτός της Ενωσης.

Εμφανής είναι η αδυναμία της ελληνικής οικονομίας να προσφέρει προϊόντα και υπηρεσίες εκτός συνόρων με ανταγωνιστικούς όρους, όπως δείχνουν τα στοιχεία της Eurostat.
Τον Ιανουάριο και σε σχέση με τον ίδιο μήνα πέρυσι, το συνολικό εμπορικό έλλειμμα έφτανε τα 20,8 δισ. ευρώ, πίσω μόνο από Βρετανία (117,4 δισ. ευρώ), Γαλλία (84,5 δισ. ευρώ), Ισπανία (47,2 δισ. ευρώ) και Ιταλία (24,6 δισ. ευρώ).
Την ίδια ώρα, η Γερμανία παρουσίαζε πλεόνασμα 157 δισ. ευρώ, η Ολλανδία 45,1 δισ. ευρώ και η Ιρλανδία 43,7 δισ. ευρώ.
Οι ελληνικές εξαγωγές αυξήθηκαν σημαντικά, κατά 37% στα 22,4 δισ. ευρώ, αλλά παραμένουν σχεδόν στο μισό των εισαγωγών, που ανήλθαν σε 43,3 δισ. ευρώ, με μείωση 10%.
Η Ελλάδα εξαρτάται πλήρως από τους Ευρωπαίους εταίρους της στην ΕΕ για τις εξαγωγές της, όπως φαίνεται και από τα ισχνά μεγέθη των συγκεκριμένων εμπορικών συναλλαγών. Μάλιστα, οι εξαγωγές εκτός ΕΕ μειώθηκαν τον Ιανουάριο κατά 7,3% στα 0,9 δισ. ευρώ, ενώ οι εισαγωγές μειώθηκαν κατά 25,4% επίσης στα 0,9 δισ. ευρώ.

Πηγή: www.ethnos.gr

Τώρα που τέλειωσαν τα δανεικά, μας έπιασαν οι πατριωτισμοί...

Δυο κείμενα που διαβάζονται μαζί... για δυο κόσμους που ελάχιστα επικοινωνούν μεταξύ τους

Τι λέει η Ελλάδα του "συνδικαλισμού":

"Η θέση µας είναι ότι κοινωνική ανάγκη και δίκαιη λύση είναι η διαγραφή του µεγαλύτερου µέρους του χρέους, χωρίς µνηµόνια λιτότητας, ανεργίας και εκποίησης του δηµόσιου πλούτου, χωρίς αντικοινωνικές δανειακές συµβάσεις, και η εξυπηρέτηση του υπόλοιπου µε ευνοϊκότερους όρους και ρήτρα ανάπτυξης της χώρας.

Σε αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να αξιοποιηθούν όλα τα όπλα επιθετικής αναδιαπραγµάτευσης του χρέους, τα οποία δίνουν χρόνο για να εξελιχθεί ένα πρόγραµµα ανασυγκρότησης της οικονοµίας της χώρας. Στη θέση της αδιέξοδης και καταστροφικής διαδικασίας του PSI, αντιπροτείναµε αναστολή πληρωµών προς τους πιστωτές για εύλογο χρονικό διάστηµα. Αν αυτό το διάστηµα ήταν, π.χ., τρία χρόνια, θα υπήρχε εξοικονόµηση άνω των 50 δις. µόνο από τόκους, τα οποία, σε συνδυασµό µε έναπρόγραµµα αναδιανοµής του πλούτου, θα έκαναν εφικτή τη δυνατότητα χρηµατοδότησης των κοινωνικών αναγκών, της απασχόλησης και της ανάπτυξης, ενώ ταυτόχρονα θα υπήρχε και χρόνος για µια αναδιαπραγµάτευση του χρέους.

Αν οι διεθνείς τοκογλύφοι, το ?ΝΤ, η ΕΚΤ και η Ε.Ε. δεν αποδεχτούν αυτή την κατεύθυνση, ηµονοµερής αναστολή πληρωµών χωρίς τη συναίνεση των πιστωτών, που θα συνοδεύεται από ένα πρόγραµµα αντίστασης και επιβίωσης της κοινωνίας, είναι η αναγκαία εξέλιξη, στον βαθµό που για µας η απάντηση στο δίληµµα «λεφτά για µισθούς, συντάξεις και κοινωνική προστασία ή για τους πιστωτές» είναι δεδοµένη: προτεραιότητα για µας είναι οι ανάγκες της κοινωνίας. (από την κυβερνητική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ)"

Τι λέει η άλλη Ελλάδα:

Όμορφα κείμενα, όμορφα γράφονται. Τώρα που τέλειωσαν τα δανεικά, μας έπιασαν οι πατριωτισμοί, κι ανακαλύψαμε πάλι την αξία της φυλής.

Αυτής που φέρθηκε στον τόπο μας, όπως δεν φέρθηκε ο χειρότερος κατακτητής. Αυτής, που κατέστρεψε τις πόλεις μας, που γέμισε αυθαίρετα τη φύση μας, που σκότωσε το τελευταίο ζωντανό της πλάσμα, που κορδώθηκε στα παρκαρισμένα τζιπ, και που της πασάρουν, τώρα με την κρίση, μόνο δυο κρέμες προσώπου ημερησίως. Αυτής, που σήμερα κόβει τα δέντρα από τις ρίζες, για να ζεσταθεί. Αυτής που την καταντήσαμε δημοσιουπαλληλική τζαμαχιρία κι ωρυόμαστε γιατί την βλέπουμε να πεθαίνει. Πιστεύαμε πως θα ζήσει για πάντα το έκτρωμα που δημιουργήσαμε, κι αντί να σηκώσουμε τα μανίκια να διορθώσουμε τα χάλια του, όσο ήταν καιρός, τα βάζουμε μ’ αυτούς που δεν μας δίνουν κι άλλα. Θαρρείς και θα πιάνανε τόπο στη χώρα με τα τόσα πιράνχας. Που κι όλο το χρυσάφι της γης να της δώσεις θα τα φάει σε σκυλάδικα και σε νυσταγμένους υπαλλήλους άχρηστων οργανισμών, που αν μπορούσαν να μην μπαίνουν στον κόπο να χτυπούν κάρτα, ακόμα καλύτερα. 

Τη χώρα που τσάκισε τον παραγωγικό ιδιωτικό της τομέα, για να σώσει την δημόσια εκλογική της πελατεία. Που χώρισε τους εργαζόμενους σε κατηγορίες, δικών μας και μη. Που γέμιζε λεωφορεία, για να κατεβαίνουν στην Αθήνα σε προεκλογικές συγκεντρώσεις, δωρεάν, πλήρωνε βλέπεις το κόμμα. Ποιος πλήρωνε; Δες τώρα το λογαριασμό αγανακτισμένε, να δεις ποιος πλήρωνε. Α, ξέρω, δεν ήσουν εσύ προσωπικά. Ούτε εγώ ήμουν προσωπικά, φίλε, αλλά ο λογαριασμός ήρθε στο τραπέζι, αφού είχα την ατυχία να καθόμαστε μαζί.

Όμορφα κείμενα. Ψυχολογικά απωθημένα σε συσκευασία άποψης, που ξέφυγαν απ’ το περιθώριο και τον περίγελο και βρίσκουν χώρο, στα σάιτ, στις σκέψεις, στις συνειδήσεις μας. Που απαξιώνουν συλλήβδην συγγενικές μας κοινωνίες και πολιτισμούς. Μας φαίνονται μικροί οι άλλοι, κοντά στην μεγαλοπρέπειά μας. Κι ο θεός είναι έλληνας, άλλωστε, μην το ξεχνάμε.

Δεν θελήσαμε ποτέ να δούμε τους εαυτούς μας ως μέλη μιας ευρωπαϊκής οικογένειας, μείναμε τα καλομαθημένα κωλόπαιδα, που νομίζουν πως ο κόσμος τους χρωστάει, επειδή είναι ωραίοι και ξενυχτούν, όταν οι ξενέρωτοι κοιμούνται απ’ τις 9. Δεν δεχτήκαμε την σημερινή Ευρώπη ως αποτέλεσμα μιας γραμμής που οι λαοί της τράβηξαν ανάμεσα στο πριν και στο μετά. Αλλά μήπως δεχτήκαμε την Ευρώπη του διαφωτισμού, του ορθού λόγου, του διαχωρισμού των εξουσιών; Σιγά, που θα μας τα μάθουνε, αυτοί που τρώγανε βελανίδια. Ανατρέχουμε στα εγκλήματα περασμένων γενεών, για να καλύψουμε την ανικανότητα μας να σταθούμε στον σύγχρονο κόσμο. Δεν υπάρχει τομέας που να διακριθήκαμε, πέρα από την διαφθορά, τη λαμογιά, την αγένεια, το σκουπιδαριό, την αμορφωσιά, την μπουρδελοποίηση των πανεπιστημίων κι ένα σωρό άλλα, που δεν θα αφήσουμε να διορθωθούν ποτέ.

Να φύγουμε, να γυρίσουμε στη δραχμή, σου λέει ο ένας, και τρέχει στο ATM για να μην γίνουν δραχμές τα ευρώ του. Δεν θα υπάρχει διαφορά, μπορεί να είναι και καλύτερα, λέει ο δεύτερος, κι αγοράζει μακαρόνια για κάνα δυο μήνες. Επανάσταση, λέει ο τρίτος, και τραβά να πάρει τη σύνταξή του, 2.200 ευρώ, παρακαλώ, μη θίγετε τα κεκτημένα. Δε πα να δούλευε (δούλευε;) σε οργανισμό που έβαζε μέσα το κράτος, καλά έκανε. Ας το κάνουμε, λοιπόν, αδέρφια. Μην κωλώσει κανείς. Αποδεδειγμένα μπορούμε. Αποδεδειγμένα είμαστε ικανοί για κατασπατάληση δανείων, για πτώχευση, για χρεοκοπία, για εμφύλιο σπαραγμό, για να κάνουμε την χώρα μας Τσετσενία ή Σομαλία. Το να προσπαθήσουμε να την κάνουμε ένα ομότιμο, σύγχρονο δυτικό κράτος, δεν πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό μας. Αντίκειται στην παπαδιάρικη ηθική μας, στο σταλινικό κέρινο ομοίωμά μας, στην αναρχοαυτόνομη θολούρα μας, στο εθνικιστικό μας ιδεώδες. Στο τσαγανό, στη μπέσα, στη μαγκιά μας, στο φιλότιμό μας, ρε αδερφέ, ορίστε, μια λέξη που δεν υπάρχει σ’ άλλες γλώσσες, αφού η δικιά μας, είναι η καλύτερη, όπως όλα μας άλλωστε. (Ποια γλώσσα χωράει πέντε φορές τη λέξη μαλάκας σε μια πρόταση;)

Εμπρός, λοιπόν, αδέρφια. Μην φοβάστε. Έχουμε την ντόπα στο DNA μας, και δεν μας πιάνει κανείς. Κι αν μας πιάσει, θα πάρουμε εννιά αναβολές και θα παραγραφούνε όλα. Θα πεινάσουμε βέβαια, αλλά θα πεινάσουμε ως αθώοι. Κι αν πεθάνουμε, θα πεθάνουμε με τα ιδανικά μας, αγνοί και πάλλευκοι, σαν κωλαράκια μωρού.

(Παρακαλώ, σ’ αυτό το σημείο, να μπει ο εθνικός μας ύμνος, κύριε διαχειριστά. Αν δεν είναι πρόχειρος, οτιδήποτε ξεσκονισμένο έχετε από Θεοδωράκη. Ευχαριστώ.)

Βασίλης Κυριλλίδης

kavalacity.net


Πηγή: Η αριστερή στρουθοκάμηλος...

Όχι άλλα μπλα-μπλα

12/03/2012

Πηγή: www.protagon.gr του Σταύρου Θεοδωράκη, 12/03/12

Ο Θάνος Τζήμερος προτείνει:

-Εκλογές σε συγκεκριμένη ημερομηνία κάθε 4 χρόνια. Παρόμοια διάταξη έχει το σουηδικό Σύνταγμα.

-Οι βουλευτές να είναι 200 και να εκλέγονται σε μονοεδρικές περιφέρειες. Ανώτατο όριο βουλευτικής θητείας 12 έτη.

-Ασυμβίβαστο της βουλευτικής και της υπουργικής ιδιότητας.

-Κανένας δεν μπορεί να είναι υποψήφιος βουλευτής αν δεν έχει συμπληρώσει τουλάχιστον 5 χρόνια εργασίας σε οποιονδήποτε – μη πολιτικό – χώρο.

-Κατάργηση οποιασδήποτε σύνταξης χορηγείται λόγω θητείας σε αιρετό αξίωμα (προέδρων Δημοκρατίας πρωθυπουργών, βουλευτών, δημάρχων, νομαρχών, συνδικαλιστικών στελεχών).

-Μικρούς και δίκαιους φορολογικούς συντελεστές και δρακόντειες ποινές για τη φοροδιαφυγή - κατά το αμερικανικό πρότυπο.

-Ασυλία σε όποιον καταγγείλει χρηματισμό κρατικού λειτουργού.

-Οι τοπικές κοινωνίες, κατά το ελβετικό πρότυπο, να αποφασίζουν πού θα «επενδύονται» οι φόροι που πληρώνουν.

-Η Παιδεία χαράσσεται και διοικείται από 7μελή επιτροπή «σοφών» στην οποία συμμετέχουν διακεκριμένοι πνευματικοί άνθρωποι, οι δύο εκ των οποίων θα πρέπει να είναι καθηγητές σε Πανεπιστήμια της Ευρώπης ή των ΗΠΑ.

-Προβλέπονται αριστεία για τους καινοτόμους μαθητές και εκπαιδευτικούς και αξιολόγηση όλων των εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες.

Αυτές είναι οι δέκα θέσεις του νέου «αρχηγού». Η ομιλία του βέβαια, στη συνδιάσκεψη, ήταν πολύ μεγαλύτερη – ήταν πάνω από 5.000 λέξεις – αλλά αυτές ήταν οι θέσεις που ξεχώρισαν. Απλές και συγκεκριμένες. Δεν είμαι βέβαια σύμφωνος σε όλες – «διακεκριμένοι πνευματικοί άνθρωποι» ποιοι είναι; ο Κριαράς ή ο Πελεγρίνης;-  έχουν όμως ενδιαφέρον. Και καλό θα ήταν και οι άλλοι «αρχηγοί» να μιλήσουν το ίδιο συγκεκριμένα αυτή την εποχή. Και οι δημοσιογράφοι να απαιτήσουμε και εμείς, συγκεκριμένες απαντήσεις. Να σταματήσουμε πια τα ευχολόγια και τις γενικότητες. Μπλα μπλα Δημοκρατία μπλα μπλα Ανάπτυξη. Μπλα μπλα Μνημόνιο μπλα μπλα αντιμνημόνιο. Μπλα μπλα Φιλελευθερισμός μπλα μπλα Σοσιαλισμός.  Άλλωστε παραφράζοντας τον Πλαντί –τον γελοιογράφο της Le Monde - θα έλεγα ότι «όλοι  αντικαπιταλιστές είμαστε, είναι βολικό, κουλ, ησυχία, βόλεμα». Η κρίση όμως απαιτεί λύσεις. Να φτιάξουμε λοιπόν  μια λίστα με τα 100 πράγματα που μας απασχολούν, αυτά που καθορίζουν τη ζωή μας και πάνω σε αυτά να κινηθεί «υποχρεωτικά» ο προεκλογικός αγώνας. Το αντέχουν οι «αρχηγοί». Ή για να είμαι πιο ειλικρινής το αντέχουν οι πολίτες;
ΥΓ. Για να μην σας παρασύρω σε λάθος συμπεράσματα  σας ενημερώνω ότι οι παραπάνω θέσεις εκφράστηκαν από τον ιδρυτή της νέας πολιτικής κίνησης  «Δημιουργία Ξανά», Θάνο Τζήμερο. Την Κυριακή έγινε στην Αθήνα η πρώτη συνδιάσκεψη της νέας κίνησης, με την συμμετοχή  800 μελών από όλη την Ελλάδα (οι οποίοι πλήρωσαν και 10 ευρώ «είσοδο», για να βγουν τα πρώτα έξοδα του «κόμματος»). Η συνδιάσκεψη δεν καλύφθηκε από κανένα ραδιοφωνικό ή τηλεοπτικό Μέσο.

Πού και πότε θα πάρετε φθηνά τρόφιμα

Το κίνημα της πατάτας  φαίνεται να έχει συνέχεια και προκαλεί  την ενεργοποίηση τοπικών και ιδιωτικών φορέων. Ολοένα και περισσότεροι δήμοι προστίθενται στη μακρά λίστα των παραγγελιών.

Ειδικότερα, ο Δήμος Κορυδαλλού ξεκινά τη διανομή στους δημότες του, πατάτας Νευροκοπίου και ρυζιού από τις Σέρρες απευθείας από τους παραγωγούς, προκειμένου να χτίσει ένα «τείχος» στην αισχροκέρδεια των μεσαζόντων. 

Παράλληλα, ο Δήμος Ωραιόκάστρου οργανώνει τη διάθεση πατάτας απευθείας από τους παραγωγούς Νευροκοπίου και Βροντούς, όπου θα διατίθενται 30 τόνοι πατάτας έναντι 0,25 ευρώ το κιλό σε συσκευασίες των 20 κιλών.

Ο Δήμος Αμπελοκήπων- Μενεμένης οργανώνει τη διάθεση διάφορων προιόντων απευθείας από τους παραγωγούς, ενώ ο Δήμος Θερμαϊκού άρχισε τις διαδικασίες για διανομή φθηνής πατάτας (0,30 ευρώ το κιλό) από το Νευροκόπι και ρυζιού (078 μέχρι 1,00 ευρώ το κιλό) από τη Χαλάστρα.

Επίσης, ο Δήμος Νεάπολης- Συκεών βρίσκεται στην διαδικασία επαφών με παραγωγούς για πατάτα, λάδι, αλεύρι, ρύζι, φακές και φασόλια.

Τέλος, για σήμερα έχει προγραμματιστεί η διάθεση οκτώ τόνων πατάτας Νευροκοπίου στα μέλη του  Αγροτικού Συνεταιρισμού Ασσήρου έναντι 0,31 ευρώ το κιλό.

 Αναλυτικά η διάθεση προϊόντων ανά περιοχή:

ΚΗΦΙΣΙΑ: Διάθεση πατάτας Νευροκοπίου το Σάββατο 10/3 και την Κυριακή από τις 8 το πρωί στον παράδρομο της Εθνικής Οδού Αθηνών- Λαμίας στη Νέα Κηφισιά, καθώς και στις οδούς Κηφισού, Αγραύλης, Ερυμάνθου.

ΜΑΡΟΥΣΙ:  Διάθεση πατάτας, μελιού και ελαιόλαδου την Κυριακή 18 Μαρτίου 09:00- 13:00, σε κεντρικό σημείο που αναμένεται να ανακοινωθεί. Παραγγελίες: 2132038308, 390, 254,080.

ΓΑΛΑΤΣΙ: Διάθεση πατάτας Νευροκοπίου 12/3, μετά τις 9 το πρωί στο χώρο του υπαίθριου πάρκινγκ δίπλα στο δημαρχείο. Παραγγελίες: 2102143300 ή στο www. Galatsi.gov.gr

ΖΩΓΡΑΦΟΥ: Παραγγελίες: Αίτηση στο www.zografou.gr ή στο φαξ 210 7777824. Επιβεβαίωση της αποστολής αίτησης στα τηλέφωνα 2107770247 και 2107791989.

ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ: Παραγγελίες: Στα γραφεία Κοινωνικής Υπηρεσίας του Δήμου (09:00- 15:00).

ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ: Παραγγελίες: Συμπλήρωση αιτήσεων στα σελίδα www. Kessariani.gr και στο φαξ 2107595917 ή επιτόπου στο δημαρχείο μέχρι την προσεχή Παρασκευή ( τηλέφωνα: 2107296601, 2132010763-4).

ΒΥΡΩΝΑΣ: Παραγγελίες: Στην ιστοσελίδα www. Dimosbyrona.gr.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ- ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ: Διάθεση πατάτας Νευροκοπίου 11/3 από τις 10 το πρωί στην οδό Τριπόλεως 19, Αργυρούπολη. Παραγγελίες: Μέχρι την Παρασκευή 9/3 στο τηλέφωνο 2132018704.

ΠΑΛΛΗΝΗ: Παραγγελίες: Μέχρι σήμερα στην ιστοσελίδα www.pallini.gr ή στο τηλέφωνο 21066004638.

ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ: Διάθεση πατάτας Νευροκοπίου από την Ένωση Καταναλωτών Ελλάδας σήμερα, στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού Αγίου Φανουρίου.

ΣΠΑΡΤΗ: Παραγγελίες: Μέχρι την Τετάρτη 14/3 στο Δήμο Σπάρτης (οδός Ευαγγελίστριας 85- 87 στη Σπάρτη).

ΒΕΡΟΙΑ: Σάββατο 10/3: 100 τόνοι πατάτας, πληροφορίες Μαριώ Θεοδωρίδου 6982171461, Νίκος Ασλάνογλου 6946381707. Σάββατο 10/3: διάθεση ακτινιδίων. Πληροφορίες Μαρία Θεοδωρίδου 6982171461, Νίκος Ασλάνογλου 6946381707. Σάββατο 17/3: Διάθεση ελαιόλαδου και ελιάς, , πληροφορίες Μαριώ Θεοδωρίδου 6982171461, Νίκος Ασλάνογλου.

ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ: Διάθεση πατάτας, πληροφορίες 8001157013, dimosoraiokastrou@gmail.com.

ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ: Διάθεση πατάτας, πληροφορίες  2313314511, www.kalamaria.gr.

ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ- ΜΕΝΕΜΕΝΗ: Διάθεση ρυζιού, φασολιών, πατάτας. Πληροφορίες 2310729618, 2310729602. Email: info@ampeloipi- menemeni.gr.

ΔΗΜΟΣ ΘΕΡΜΑΙΚΟΥ: Διάθεση πατάτας και ρυζιού, πληροφορίες www.thermaikos.gr

ΝΕΑΠΟΛΗ- ΣΥΚΚΕΣ: Διάθεση πατάτας και ρυζιού, πληροφορίες 2313313200, www.sykies.gr

ΒΟΛΟΣ: Διάθεση πατάτας Νευροκοπίου 10/3 και 11/3 στο Πανθεσσαλικό Στάδιο.

ΙΩΑΝΝΙΝΑ: Παραγγελίες ελαιόλαδου Μεσσηνίας: Μέχρι 14/3 στο τηλέφωνο 2651077077.

ΠΑΤΡΑ: Παραγγελίες: Μέχρι18/3 στο e-mail: stodromo@yahoo.gr ή στα τηλέφωνα 6942559415 και 6945866861.

Πηγή: www.newsbomb.gr

Ο Donald Duck προωθεί τον αμείλικτο καπιταλισμό;

  

Μετά από τη θεωρία περί κουμουνιστικής προπαγάνδας και Στρούμφ, τις αιτιάσεις για ρατσισμό (πάλι) εκ μέρους των Στρουμφ και από τον ΤΕΝ ΤΕΝ, αλλά και τη θεωρία περί προώθησης της αποικιοκρατικής ιδεολογίας από τον Μπαμπάρ, στο στόχαστρο μπήκε πλέον και ο ιδιαίτερα αγαπητός Ντόναλντ Ντακ.

Ο Donald Duck είναι ένας από τους πιο αγαπητούς παιδικούς ήρωες καρτούν στον κόσμο. Ο Ariel Dorfman (ένας Αργεντινο-Χιλιανός νομπελίστας) και ο Armand Mattelart (Βέλγος κοινωνιολόγος) διατύπωσαν την τρελή θεωρία ότι οι περιπέτειες του Donald είναι ένα βίαιο κόμικ, ακατάλληλο για παιδιά.
Στο βιβλίο τους "How to read Donald Duck", οι δυο συγγραφείς ισχυρίζονται ότι ο Donald και οι φίλοι του διδάσκουν στα παιδιά ότι η αξία ενός ανθρώπου εξαρτάται αποκλειστικά από το πόσα χρήματα έχει και ότι μπροστά στα χρήματα δεν υπάρχει χώρος για άλλα ζητήματα,  όπως η οικογένεια ή η αγάπη.

Γιατί δεν είναι και τόσο τρελό:
Θα έχεις σίγουρα παρατηρήσει ότι στα καρτούν του Donald Duck δεν υπάρχουν ποτέ γονείς. Ο Scrooge για παράδειγμα είναι ο θείος του Donald που έχει με τη σειρά του τρία ανίψια τον Huey, τον Dewey και τον Louie και ένα κορίτσι (αλλά όχι σύζυγο), την Daisy, που έχει και η ίδια τρεις ανιψιές την April, την May και την June. Αυτό σημαίνει ότι ζουν σε έναν κόσμο χωρίς αληθινές οικογένειες που κατοικείται μόνο από ορφανά. Χωρίς γονείς κάθε πάπια είναι μόνη της και πρέπει να ανταγωνίζεται συνεχώς τους άλλους για να αποκτήσει πλούτο και κοινωνικό status. Αυτό περιγράφει ίσως τον χειρότερο εφιάλτη σου, αλλά ναι, και τον καπιταλισμό. Σε αυτό τον κόσμο, όπου όλοι αγωνίζονται μόνοι τους, υποτίθεται ότι όποιος εργάζεται πιο σκληρά κάποια στιγμή στη ζωή του θα γίνει επιτυχημένος, όπου "επιτυχία" σημαίνει "να αποκτήσεις όλα τα χρήματα του κόσμου".

  Σε αυτό το πλαίσιο ο θείος Donald είναι αιωνίως αποτυχημένος, αφού δεν μπορεί να έχει μια σταθερή δουλειά, είναι πάντα άφραγκος και ζητά χρήματα από τον θείο Scrooge. Ο πολυεκατομμυριούχος Scrooge από την άλλη μεριά, είναι η πλουσιότερη πάπια στον κόσμο και ξοδεύει χαρούμενα το χρόνο του (όχι όμως και τα χρήματά του) για να γίνει ακόμα πλουσιότερος. Χαρακτηριστική του πάθους του για πλουτισμό είναι η "αναζωγονητική" βουτιά που κάνει κάθε μέρα στο γεμάτο χρήματα θησαυροφυλάκιό του.
Στην ανάλυση που έκαναν οι δυο συγγραφείς, η πλοκή των κόμικ στο 75% των περιπτώσεων στρέφεται γύρω από το κυνήγι των χρημάτων και στο υπόλοιπο 25% γύρω από τον ανταγωνισμό. Δεν είναι και το καλύτερο πρότυπο δεν νομίζεις;

Πηγή: www.cosmo.gr

Φτηνά τρόφιμα. Η αναγέννηση των συνεταιρισμών

Κάποτε υπήρχαν χιλιάδες αγροτικοί συνεταιρισμοί, ορισμένοι από τους οποίους δυστυχώς έγραψαν μια μελανή σελίδα στην ιστορία της σύγχρονης αγροτικής οικονομίας του τόπου. Κάποτε λειτουργούσαν εκατοντάδες συνεταιριστικά σουπερμάρκετ και παντοπωλεία.  Τη δεκαετία του '90 οι αγροτικοί συνεταιρισμοί είχαν φτάσει να έχουν 250 δικά τους σουπερμάρκετ σε όλη την Ελλάδα. Η χαρά δεν κράτησε πολύ. Λίγο οι πολυεθνικές, οι εικονικοί συνεταιρισμοί, οι χονδρέμποροι, η κακοδιαχείριση και λίγο έως πολύ... το κόμμα με τους κομματάρχες συνδικαλιστές, βούλιαξαν μια σημαντική ιδέα για την προώθηση των ελληνικών προϊόντων στα ράφια. Μετά έκλεισαν. Και μετά ήρθε n «μίζα εισόδου», n «αγορά της θέσης» σε μια μεγάλη αλυσίδα σουπερμάρκετ. Έτσι οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν το υπερβολικό κόστος και έβλεπαν ο ένας μετά τον άλλον τα προϊόντα τους να μένουν αδιάθετα, να χαλάνε ή να εκτοξεύονται ως μήνυμα διαμαρτυρίας στην πλατεία κάποιου χωριού ή σε μπλόκο της εθνικής οδού. Για κάθε κατηγορία προϊόντος υπήρχε και ένας ισχυρός χονδρέμπορος-μεσάζων. Οταν δεν παρεμβάλονταν και το deal για να πάει το προϊόν από το χωράφι στο ράφι και γινόταν απευθείας από την αλυσίδα σουπερμάρκετ με τον παραγωγό ή τον αγροτικό συνεταιρισμό, έπρεπε να καταβληθεί ένα σημαντικό ποσό προς το σουπερμάρκετ για την ενοικίαση της θέσης στο ράφι που μπορεί να έφτανε ακόμη και αρκετές χιλιάδες ευρώ. Έτσι, ένα προϊόν που φεύγει φθηνά από τον παραγωγό, φθάνει πανάκριβα στον καταναλωτή.
 Απέναντι ο' αυτήν την πραγματικότητα ομάδες πολιτών -κυρίως από την περιφέρεια- αντιδρούν με διάφορους τρόπους. Ανοίγουν πάλι το ένα μετά το άλλο καταστήματα, με ελληνικά προϊόντα που φτάνουν στο ράφι... Οι συνεταιριστές επιστρέφουν ξανά: Μακαρόνια από το Κιλκίς, ρύζι από τη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης, γαλακτοκομικά από τα Τρίκαλα και τη Μαγνησία, λάδια από τη Σητεία και χιώτικα τυριά είναι μερικά από τα φτηνά, ποιοτικά και οικολογικά προϊόντα που υπάρχουν στα ράφια χωρίς την υπερεκτίμηση των μεσαζόντων! «Οχι στους μεσάζοντες, όχι στους χονδρέμπορους» είναι το σύνθημα πλέον. Συνεχώς αναπτύσσονται  τα κινήματα που προτρέπουν τους καταναλωτές να αγοράζουν προϊόντα απευθείας από τον παραγωγό. Οι αγανακτισμένοι της πλατείας Συντάγματος φαίνεται πως δεν είναι τίποτα μπροστά σ' αυτό το ουσιαστικό και οργανωμένο κίνημα που έχει ξεκινήσει από τις μεγάλες πόλεις της περιφέρειας και έχει συμπαρασύρει πολλούς κατοίκους της Αθήνας.
Τι σημαίνει συνεταιριστική κατανάλωση;
-Απευθείας εισαγωγή προϊόντων καθημερινής κατανάλωσης από τα εργοστάσια παραγωγής τους. 
Είναι γεγονός ότι τα ελληνικά προϊόντα αγροτικών συνεταιρισμών δύσκολα έφταναν στα ράφια των σουπερμάρκετ. Από τη μία η κακοδιαχείριση ορισμένων και από την άλλη οι μονοπωλιακές-ολιγοπωλιακές αγορές τα κρατούσαν μακριά από τον καταναλωτή, ο οποίος πλέον θέλει να αγοράζει φθηνά ποιοτικά ελληνικά προϊόντα. ΄Έτσι δημιουργήθηκε μια νέα πραγματικότητα όχι μόνον για τους παραγωγούς αλλά και τις πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας και ορισμένες από τις οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν πλουτίσει από το ρύζι του Πακιστάν, το οποίο και πουλάνε ως ελληνικό!
• Εδώ και μερικούς μήνες, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που αφήνει πίσω της χιλιάδες ανέργους και ενισχύει την κοινωνική ανέχεια, ξαναγεννήθηκε n ιδέα της συνεταιριστικής αλυσίδας σουπερμάρκετ, n «Επιλογή». Υπό την αιγίδα τπς ΠΑΣΕΓΕΣ και τπς εταιρείας «Ελληνική Διατροφή», στη νέα εταιρεία που δημιουργήθηκε το 65% το κατέχουν 45 αγροτικοί συνεταιρισμοί απ' όλη τη χώρα και το 35% μικρομεσαίοι επιχειρηματίες (πρώην ιδιοκτήτες παντοπωλείων, ελληνικών σουπερμάρκετ κλπ.). Αυτή τη στιγμή τα σουπερμάρκετ «Επιλογή» έχουν φτάσει τα 6 στην Αττική: Αργυρούπολη, Κορυδαλλός, Κολωνός, Ιλιον, Αργυρούπολη και Καματερό.
To κατάστημα της Αργυρούπολης που επισκεφθήκαμε, είχε την αύρα παλιού παντοπωλείου με ενδυμασία σουπερμάρκετ. Στα πρώτα ράφια απέναντι από την είσοδο, εκεί όπου οι μεγάλες αλυσίδες συνήθως τοποθετούν τις προσφορές τους, αντικρίσαμε τα πρώτα συνεταιριστικά προϊόντα με τη σφραγίδα της Eldi («Ελληνική Διατροφή»). Μακαρόνια από το Κιλκίς, No 10 με τη χαμηλότερη τιμή της αγοράς: 0,52 ευρώ το μισό κιλό. Ακολουθούμε τον διάδρομο απέναντι από τα ψυγεία. Ρύζι και όσπρια. Αλήθεια, πόσο πάει το ρύζι; Μια γρήγορη έρευνα αγοράς και έχουμε και λέμε: από 1,30 ευρώ και πάνω ανάλογα με το brand και φυσικά, αν επιλέξετε ρύζι με ετικέτα σουπερμάρκετ, μπορείτε να το βρείτε και 0,67. Στόχος των σουπερμάρκετ «Επιλογή» είναι μέχρι το τέλος του χρόνου να έχουν στα ράφια του περισσότερα από 400 ελληνικά προϊόντα αγροτικών συνεταιρισμών. Υπάρχει ορθώς ανησυχία για την ποιότητα Αν βλέπατε, όμως, ότι το ρύζι είναι ελληνικό από την Χαλάστρα Θεσσαλονίκης, παράγεται και συσκευάζεται εκεί;
To ρύζι της Χαλάστρας είναι φημισμένο. Πρώτη φορά καλλιεργήθηκε το1952 από την Υπηρεσία Πειραματικών Εργων Μακεδονίας και κάποιους ιδιώτες. Λέγεται ότι ρύζι έσπερνε και ο Στέλιος "Καζαντζίδης πόΰ είχε νοικιασμένα 80 στρέμματα, ο οποίος μάλιστα τραγούδησε το 1958 στις αποθήκες ρυζιού του πρώτου αγροτικού συνεταιρισμού της περιοχής μαζί με τη Μαρινέλα! Στη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης καλλιεργείται το 70% της πανελλήνιας αγοράς ρυζιού. To ρύζι Χαλάστρας εξάγεται και στην Ευρώπη και ορισμένες ξένες εταιρείες μάς το σερβίρουν στο πιάτο με το δικό τους brand name, φυσικά με πολύ ανεβασμένη την τιμή του. Η υπεύθυνη του καταστήματος Ελισάβετ Σκιαδά μάς ξεναγεί, περιγράφοντας αναλυτικά τι περιέχει το κάθε ράφι, όπως κάνει και με τους πελάτες της. «To έχω δοκιμάσει και είναι πολύ καλό», λέει και θυμίζει παλιές εποχές με τον παντοπώλη της γειτονιάς. Στα σουπερμάρκετ «Επιλογή» υπάρχει μεγάλη γκάμα προϊόντων που προέρχονται από αγροτικούς συνεταιρισμούς όπως: γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα της εταιρείας ΤΡΙΚΚΗ (Συνεταιριστική Βιομηχανία Γάλακτος Τρικάλων), την ΕΛΒΟ τπς Μαγνησίας, λάδι από τη Σητεία, τα ελληνικό χιώτικα τυριά «Μαστέλο», προϊόντα καθαρισμού κ.λπ. Συμφέρουσες τιμές ίσως να μην βρείτε στα οπωροκηπευτικά, καθώς ακόμη δεν έχουν ξεκινήσει οι μαζικές παραγγελίες, κάτι που αναμένεται να επιλυθεί στο άμεσο διάστημα, με πρώτα τα φρέσκα λαχανικά και φρούτα από την Κρήτη. «Ο στόχος μας είναι να βάλουμε στα ράφια 400 ελληνικά προϊόντα αγροτικών συνεταιρισμών», επισημαίνει ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Λεωνίδας Καρύγιαννης. Αυτό θα μπορούσε να είχε ήδη γίνει αν πολλοί από τους αγροτικούς συνεταιρισμούς της χώρας είχαν τη δυνατότητα επεξεργασίας αλλά και συσκευασίας του προϊόντος τους, όπως για παράδειγμα το αλεύρι Δομοκού.  Η συζήτηση μαζί του περιστρέφεται και στον κοινωνικό χαρακτήρα των αγροτικών συνεταιρισμών και αναρωτιόμαστε κατά πόσον αυτός διατηρείται πέρα από τις χαμηλές τιμές στα προϊόντα, διότι οι πελάτες έχουν την επιλογή και αγοράς gourmet τοπικών προϊόντων που η τιμή τους δεν διαφέρει και πολύ από τα υπόλοιπα σουπερμάρκετ. Σύμφωνα με τον Λ. Καρύγιαννη, στους δήμους όπου υπάρχει n «Επιλογή» έχει υπογραφεί συμφωνία με τους δημάρχους, με βάση την οποία παρέχονται ειδικές τιμές σε κοινωνικά αδύναμες ομάδες.
.• Η Συνεταιριστική Παράκαμψη Μεσαζόντων (Σ.Πα.Με.) θέλει να συμβάλει στη δημιουργία δικτύων αλληλοϋποστήριξης συνεταιριστικών προϊόντων, επιδιώκοντας τη διάθεσή τους σε συνεταιριστικά πρατήρια από τους ίδιους τους παραγωγούς, παρακάμπτοντας έτσι τον ρόλο των μεσαζόντων»: Η Σ.Πα.Με διαθέτει και το δικό της site (http://synparmes.gr), στο οποίο μπορεί να βρει κάποιος μεγάλη γκάμα προϊόντων. Το κίνημα προτείνει να γίνουμε μέτοχοι σε ένα σουπερμάρκετ της πόλης μας, το οποίο θα προμηθεύεται τα προϊόντα κατευθείαν από τις εταιρείες παραγωγής και χωρίς μεσάζοντες..
• Ηλεκτρονική λαϊκή αγορά: ebloko.gr. To eblok δίνει τη δυνατότητα στον καταναλωτή να έχει πρόσβαση σε προϊόντα ελλήνων παραγωγών και κατασκευαστών και να τα αγοράσει σε τιμές
παραγωγού. Σύνθημα; «To ebloko.gr δεν είναι αντίδραση, είναι δράση!»
• Παράγουμε ό,τι καταναλώνουμε: σε αυτό το κίνημα συμμετέχουν διάφοροι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, εργατικών σωματείων και επαγγελματικών ομοσπονδιών. Παρεμβαίνουν, ζητώντας από τα σουπερμάρκετ να τοποθετούν στα ράφια τους ελληνικά προϊόντα.
• Ομάδες νέων αγροτών και παραγωγών που διαθέτουν μόνοι τους τα προϊόντα είτε σε τοπικό επίπεδο είτε σε πανελλαδικό μέσω Διαδικτύου. Ξεχωρίζουν η Ομάδα Παραγωγών του Αρδά και οι παραγωγοί της Ροδόπης, που εδώ και περίπου έναν χρόνο προωθούν τα προϊόντα τους (κρασί, μέλι, τυροκομικά, κρέας, γάλα και κηπευτικά) στις τοπικές αγορές της περιοχής τους. Το θέμα του «μεσάζοντος» δεν είναι μόνον ελληνικό, ομάδες πολιτών εδώ και χρόνια προωθούν δίκτυο εναλλακτικού και αλληλέγγυου εμπορίου σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ελλάδα το πρώτο ανάλογο δίκτυο δημιουργήθηκε το 2004 με το συνεταιρισμό «Ο σπόρος» στα Εξάρχεια. Τα μέλη του δικτύου υποστηρίζουν: «Στο "Σπόρο" θέλουμε να πειραματιστούμε σε ένα διαφορετικό, εναλλακτικό μοντέλο εμπορίου που στη θέση του κέρδους θα βάζει ένα πλήθος στόχων: την αυτονομία και την αξιοπρεπή διαβίωση του παραγωγού,τη βιωσιμότητα της δομής διακίνησης, τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, την ποιότητα και την προσιτή τιμή. Θέλουμε αυτές οι επιμέρους επιδιώξεις να ρυθμίζονται από σχέσεις εμπιστοσύνης και αμοιβαιότητας, με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων, και όχι από το "αόρατο" χέρι της αγοράς». Ανάλογο δίκτυο εναλλακτικού εμπορίου είναι n Terra Verde (Πράσινη Γη) στα Χανιά κ.ά.   
 Αγροτικοί συνεταιρισμοί λειτουργούν σε διάφορες χώρες του κόσμου, ακολουθώντας ξεχωριστά μοντέλα ανάπτυξης. Ορισμένοι μάλιστα απ' αυτούς έχουν εξελιχθεί σε ισχυρούς ομίλους!
Η Δανία ίσως διαθέτει το πιο σημαντικό συνεταιριστικό κίνημα στον κόσμο. Οι συνεταιριστικές οργανώσεις εμπορεύονται το 90% του γάλακτος και το 80% των τυριών. Στις ομοσπονδίες τους συμμετέχουν με μικρό ποσοστό και ιδιώτες. Αξίζει να αναφέρουμε πως n πανίσχυρη πολυεθνική εταιρεία Aria δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση δύο κορυφαίων τυροκομικών συνεταιρισμών, αυτών της Δανίας και της Σουηδίας. Γαλλία: Υπάρχουν τρεις μεγάλες εθνικές ομοσπονδίες: Γαλλική Συνομοσπονδία Αγροτικών Συνεταιρισμών, Εθνική Ομοσπονδία Αγροτικών Ασφαλίσεων, Εθνική Ομοσπονδία Αγροτικής Πίστης.
Στο παράδειγμα της Γαλλίας αξίζει να αναφέρουμε έναν μικρό συνεταιρισμό, τον SCV Castelmaure με μόλις 62 μέλη και βάση του μία περιοχή της Νότιας Γαλλίας. Αυτός ο μικρός συνεταιρισμός του Πατρικ Ντε Μαριέν, που ξεκίνησε το 1978, όχι μόνο έχει κατακτήσει δική του θέση στην αγορά, αλλά καταφέρνει ακόμη και σε περιόδους κρίσης να ανταγωνίζεται επάξια τις πολυεθνικές.
Στην Ολλανδία υπάρχουν περίπου 2.000 αγροτικοί συνεταιρισμοί. Κάθε τομέας παραγωγής διαθέτει και τον δικό του συνεταιρισμό. Στην Ολλανδία λειτουργεί το Εθνικό Συνεταιριστικό Συμβούλιο, το οποίο και υπεραμύνεται των συμφερόντων των συνεταιρισμών απέναντι στις διαφοροποιήσεις της εκάστοτε κυβέρνησης. Διαθέτει τον μεγαλύτερο συνεταιρισμό γάλακτος στην Ευρώπη.
Στην Αμερική λειτουργούν 8.000 συνεταιρισμοί με μέλη έξι εκατομμύρια Αμερικανούς. Εκτός από τον τομέα των τροφίμων υπάρχουν ακόμη και συνεταιριστικά διυλιστήρια και πετρελαιοπηγές.