Ο Donald Duck προωθεί τον αμείλικτο καπιταλισμό;

  

Μετά από τη θεωρία περί κουμουνιστικής προπαγάνδας και Στρούμφ, τις αιτιάσεις για ρατσισμό (πάλι) εκ μέρους των Στρουμφ και από τον ΤΕΝ ΤΕΝ, αλλά και τη θεωρία περί προώθησης της αποικιοκρατικής ιδεολογίας από τον Μπαμπάρ, στο στόχαστρο μπήκε πλέον και ο ιδιαίτερα αγαπητός Ντόναλντ Ντακ.

Ο Donald Duck είναι ένας από τους πιο αγαπητούς παιδικούς ήρωες καρτούν στον κόσμο. Ο Ariel Dorfman (ένας Αργεντινο-Χιλιανός νομπελίστας) και ο Armand Mattelart (Βέλγος κοινωνιολόγος) διατύπωσαν την τρελή θεωρία ότι οι περιπέτειες του Donald είναι ένα βίαιο κόμικ, ακατάλληλο για παιδιά.
Στο βιβλίο τους "How to read Donald Duck", οι δυο συγγραφείς ισχυρίζονται ότι ο Donald και οι φίλοι του διδάσκουν στα παιδιά ότι η αξία ενός ανθρώπου εξαρτάται αποκλειστικά από το πόσα χρήματα έχει και ότι μπροστά στα χρήματα δεν υπάρχει χώρος για άλλα ζητήματα,  όπως η οικογένεια ή η αγάπη.

Γιατί δεν είναι και τόσο τρελό:
Θα έχεις σίγουρα παρατηρήσει ότι στα καρτούν του Donald Duck δεν υπάρχουν ποτέ γονείς. Ο Scrooge για παράδειγμα είναι ο θείος του Donald που έχει με τη σειρά του τρία ανίψια τον Huey, τον Dewey και τον Louie και ένα κορίτσι (αλλά όχι σύζυγο), την Daisy, που έχει και η ίδια τρεις ανιψιές την April, την May και την June. Αυτό σημαίνει ότι ζουν σε έναν κόσμο χωρίς αληθινές οικογένειες που κατοικείται μόνο από ορφανά. Χωρίς γονείς κάθε πάπια είναι μόνη της και πρέπει να ανταγωνίζεται συνεχώς τους άλλους για να αποκτήσει πλούτο και κοινωνικό status. Αυτό περιγράφει ίσως τον χειρότερο εφιάλτη σου, αλλά ναι, και τον καπιταλισμό. Σε αυτό τον κόσμο, όπου όλοι αγωνίζονται μόνοι τους, υποτίθεται ότι όποιος εργάζεται πιο σκληρά κάποια στιγμή στη ζωή του θα γίνει επιτυχημένος, όπου "επιτυχία" σημαίνει "να αποκτήσεις όλα τα χρήματα του κόσμου".

  Σε αυτό το πλαίσιο ο θείος Donald είναι αιωνίως αποτυχημένος, αφού δεν μπορεί να έχει μια σταθερή δουλειά, είναι πάντα άφραγκος και ζητά χρήματα από τον θείο Scrooge. Ο πολυεκατομμυριούχος Scrooge από την άλλη μεριά, είναι η πλουσιότερη πάπια στον κόσμο και ξοδεύει χαρούμενα το χρόνο του (όχι όμως και τα χρήματά του) για να γίνει ακόμα πλουσιότερος. Χαρακτηριστική του πάθους του για πλουτισμό είναι η "αναζωγονητική" βουτιά που κάνει κάθε μέρα στο γεμάτο χρήματα θησαυροφυλάκιό του.
Στην ανάλυση που έκαναν οι δυο συγγραφείς, η πλοκή των κόμικ στο 75% των περιπτώσεων στρέφεται γύρω από το κυνήγι των χρημάτων και στο υπόλοιπο 25% γύρω από τον ανταγωνισμό. Δεν είναι και το καλύτερο πρότυπο δεν νομίζεις;

Πηγή: www.cosmo.gr