Η πνευματική ανωριμότητα και η σχέση μας με την Ευρώπη

Ο Γάλλος πρόεδρος Ζισκάρ Ντ’Εσταίν είχε πει το 1970: «Δεν μπορούμε να κλείσουμε την πόρτα στον Πλάτωνα», για να καταδείξει έτσι τη σύνδεση της νέας Ελλάδας με την αρχαιότητα και την αναγκαιότητα εισόδου μας στην Ενωμένη Ευρώπη.

40 χρόνια μετά, η γαλλική εφημερίδα Le Monde κάνει μια ιστορική αναδρομή θέλοντας να καταλήξει αν η Ελλάδα είναι τελικά Ευρωπαϊκή χώρα ή όχι.

Δεν γνωρίζω σε τι τελικά κατέληξαν οι Γάλλοι. Εμείς πάντως οι Έλληνες γνωρίζαμε εδώ και πολύ καιρό ότι δεν είμαστε και τόσο Ευρωπαίοι…

Δεν είναι τυχαίο ότι στις μεταξύ μας συζητήσεις μιλούσαμε για την Ευρώπη λες και ήταν κάτι έξω από εμάς. Για παράδειγμα λέγαμε: «Τα Χριστούγεννα θα κάνουμε ένα ταξίδι στην Ευρώπη»… ή «ο γιός μου σπουδάζει στην Ευρώπη»….

Λες και η Ελλάδα δεν είναι Ευρώπη!

Και πραγματικά η Ελλάδα δεν είναι Ευρώπη με την έννοια ότι δεν έχει υιοθετήσει πλήρως την Ευρωπαϊκή κουλτούρα. Κι όταν λέμε Ευρωπαϊκή κουλτούρα δεν εννοούμε κάτι άλλο παρά τις ιδέες του Διαφωτισμού, οι οποίες ουδέποτε ρίζωσαν στη χώρα μας.

Υπάρχει ένα καταπληκτικό κείμενο του Καντ, ενός από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους που απαντάει στην ερώτηση «τι είναι διαφωτισμός» και το οποίο καθρεφτίζει με τον καλύτερο τρόπο την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας σε διανοητικό επίπεδο. Το θυμήθηκα πρόσφατα συλλογιζόμενος τα πράγματα στη χώρα μας και παραθέτω μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Διαφωτισμός” λέει ο Καντ είναι « η έξοδος του ανθρώπου από την ανωριμότητά του, για την οποία ο ίδιος ευθύνεται. Ανωριμότητα είναι η αδυναμία να μεταχειρίζεσαι το νου σου χωρίς την καθοδήγηση ενός άλλου. Είμαστε υπεύθυνοι γι΄αυτή την ανωριμότητα, όταν η αιτία της βρίσκεται όχι στην ανεπάρκεια του νου, αλλά στην έλλειψη αποφασιστικότητας και θάρρους να τον μεταχειριζόμαστε χωρίς την καθοδήγηση ενός άλλου. Sapere aude. Έχε θάρρος να μεταχειρίζεσαι το δικό σου νου• τούτο είναι το έμβλημα του Διαφωτισμού»

Και συνεχίζει λίγο παρακάτω ο Κάντ:

«Είναι τόσο βολικό να είσαι ανώριμος! Αν έχω ένα βιβλίο να κατανοεί τον κόσμο για μένα, έναν πνευματικό για τη συνείδησή μου, έναν γιατρό για τη δίαιτά μου και ούτω καθεξής, δεν χρειάζεται να κάνω καμιά προσπάθεια. Δεν χρειάζεται να σκεφτώ, όσο μπορώ να πληρώνω…”

Και συνεχίζει:

“Αυτοί οι φύλακες που τόσο ευγενικά έχουν αναλάβει την επίβλεψή μας σύντομα θα καταλάβουν ότι το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων θεωρεί το βήμα προς την ωριμότητα ως πολύ δύσκολο αλλά και επικίνδυνο…. και προσεκτικά θα προσπαθήσουν (οι φύλακες) να αποτρέψουν τα πειθήνια όντα από το να τολμήσουν να κάνουν το παραμικρό βήμα χωρίς τα νήματα που τους καθοδηγούν και στα οποία είναι δεμένα. Και μάλιστα θα τους δείξουν όλους τους κινδύνους που τους απειλούν αν προχωρήσουν χωρίς βοήθεια. Όμως ο κίνδυνος δεν είναι τόσο μεγάλος, γιατί σίγουρα μπορούν να μάθουν να περπατούν ύστερα από μερικά πεσίματα”.
…. “Τα δόγματα…… είναι η μπάλα και οι αλυσίδες της μόνιμης ανωριμότητάς τους.”

Σήμερα στην Ελλάδα βρισκόμαστε ακριβώς σε μια κατάσταση που συνειδητοποιούμε την βαθιά ανωριμότητα, με την οποία πορευτήκαμε στα σύγχρονα χρόνια.

Η ανωριμότητα αυτή εκφράζεται κατ’αρχήν από την προσπάθεια κάποιων – ακόμα κι αυτή τη στιγμή – να αποποιηθούν των ευθυνών τους. “Δεν φταίμε για τα ελλείμματα, δεν φταίμε για τα δάνεια, δεν φταίμε για τα χρέη, δεν φταίμε για το πελατειακό κράτος, για την κατάσταση της παιδείας” και ούτω καθεξής. Οι Έλληνες δεν φταίμε ποτέ και για τίποτα. Φυσικά. Θεωρούμε ότι δεν φταίμε γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαμε αφήσει τις τύχες μας σε άλλους. Είχαμε παραχωρήσει την ευθύνη μας στο κόμμα, το κράτος, και γενικότερα σε οποιαδήποτε άλλη εξωτερική αρχή και θεωρήσαμε ότι αυτοί ήξεραν τί να κάνουν.

Όπως λέει όμως κι ο Κάντ, ήταν πολύ βολικό να αφήσουμε τις τύχες μας σε άλλους. Δεν χρειαζόταν ούτε σκέψη , ούτε κόπος, ούτε δουλειά. Από την παιδική ηλικία η υπερπροστατευτική ελληνική οικογένεια κάμπτει την ελευθερία των παιδιών και την αυτονομία τους. Μεγαλώνοντας είχαμε τον κομματάρχη για μικρο-ρουσφέτια, τον βουλευτή και το κόμμα για το διορισμό μας, το συνδικαλιστή για τις αυξήσεις, το κράτος για τις επιδοτήσεις.

Και ζούσαμε ωραία… χωρίς να κάνουμε τίποτα!

Αυτό ακριβώς πληρώνουμε σήμερα. Και γι’αυτό ευθυνόμαστε. Για την ανωριμότητά μας.

Στην Ελλάδα ποτέ δεν μάθαμε να σκεφτόμαστε ελεύθερα. Πάντα σκεφτόμαστε μέσα από τα παραμορφωτικά πρίσματα δογμάτων και ιδεοληψιών. Μιλάμε με κλισέ που δεν σημαίνουν τίποτα και δεν τολμάμε να συζητήσουμε από την αρχή τα θέματα μη τυχόν και θίξουμε τα “κεκτημένα”…. Ποιά κεκτημένα όμως; Είμαστε πλέον στο σημείο που τα χάνουμε όλα.

Τί σημαίνει για παράδειγμα “δωρεάν παιδεία” και για τί πράγμα ακριβώς φωνάζουν όσοι φωνάζουν όταν η παραπαιδεία και τα φροντιστήρια φορτώνουν δυσβάσταχτα τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Πώς γίνεται να έχουμε διπλάσιους εκπαιδευτικούς και να έχουμε το χειρότερο εκπαιδευτικό σύστημα; Παραπάνω δημοσίους υπαλλήλους και το χειρότερο δημόσιο τομέα;

Απ’όπου και να πιάσεις το σύστημα της Ελλάδας μπάζει. Ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα πάσχουμε. Πουλάμε χύμα το λάδι στην Ιταλία και η Ιταλία το κάνει προϊόν πολυτελείας και το πουλάει σε τριπλάσιες τιμές. Το δικό μας λάδι. Γιατί δεν το κάνουμε εμείς;

Γιατί είμαστε ανώριμοι. γιατί μάθαμε σε κρατικοδίαιτες επιδοτήσεις. Μάθαμε να κάνουν άλλοι τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνουμε εμείς.

Το στοίχημα της Ελλάδας από εδώ και πέρα είναι αν θα μπορέσει να ωριμάσει. Αν θα μπορέσει να σκεφτεί ελεύθερα, να χρησιμοποιήσει τις δικές της δυνάμεις και να σταθεί στα πόδια της. Δεν θα είναι εύκολο. Δεν γίνεται να ξεριζωθούν συνήθειες δεκαετιών μέσα σε λίγα χρόνια. Ούτε γίνεται να μπολιαστούμε από τη μία στιγμή στην άλλη με ιδέες που λείπουν από την κουλτούρα μας εδώ και εκατονταετίες. Όμως είμαστε στην “ευχάριστη” κατάσταση που το παλιό σύστημα κατέρρευσε και όπως θα έλεγε και ο Μάρξ ,παιδί του διαφωτισμού κι αυτός, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα άλλο από τις αλυσίδες μας.

Πηγή: opolitis.blogspot.com

Καθοριστικοί οι γονείς στην επιλογή επαγγέλματος

Εάν νομίζατε ότι εσείς επιλέξατε το επάγγελμά σας κάνετε μεγάλο λάθος! Νέες επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι οι γονείς ευθύνονται για την καριέρα μας πολύ περισσότερο απ΄ όσο νομίζουμε.

Ενώ στο παρελθόν οι μισοί επιστήμονες υποστήριζαν ότι η καριέρα μας είναι προδιαγεγραμμένη γενετικά και οι άλλοι μισοί ότι η κινητήριος δύναμη γι΄ αυτό που θα γίνουμε όταν μεγαλώσουμε βρίσκεται στην ανατροφή μας, μια νέα μελέτη προσπαθεί να γεφυρώσει τις δύο αυτές απόψεις. Σύμφωνα λοιπόν με τα πορίσματά της, τη μεγαλύτερη επίδραση στην απόφασή μας για το επάγγελμα που θα ακολουθήσουμε την ασκούν οι γονείς μας.

«Το μοντέλο αυτό μας βοηθάει να λύσουμε τη διαμάχη μεταξύ της κληρονομικότητας και της ανατροφής» υποστηρίζει ο ψυχολόγος Τζορτζ Χόλντεν, του Πανεπιστημίου Southern Μethodist στο Ντάλας του Τέξας, το οποίο εκπόνησε την έρευνα.

Ο κ. Χόλντεν υποστηρίζει ότι οι γονείς επηρεάζουν τα παιδιά τους κατά τέσσερις τρόπους

• Καθοδηγούν τα παιδιά τους σε δρόμους που βασίζονται είτε στις δικές τους προτιμήσεις είτε σε αυτό που πιστεύουν ότι ταιριάζει στα χαρακτηριστικά και στις ικανότητές τους.
• Φροντίζουν για την πρόοδο των παιδιών τους με την ηθική ενθάρρυνση και την παροχή υλικών βοηθημάτων, όπως βιβλία, εξοπλισμό και συμμετοχή σε συγκεκριμένες δραστηριότητες.
• Προωθούν συγκεκριμένους στόχους για τα παιδιά τους, ενώ τα κρατούν μακριά από πορείες που οι ίδιοι θεωρούν ακατάλληλες γι΄ αυτά.
• Τέλος αντιδρούν δυναμικά σε αποφάσεις των παιδιών τους με τις οποίες δεν συμφωνούν.

Ο κ. Χόλντεν υποστηρίζει επίσης ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι με τους οποίους οι γονείς επηρεάζουν την πορεία των παιδιών τους διαμορφώνοντας τις επιθυμητές συμπεριφορές ή τροποποιώντας την ταχύτητα της εξέλιξής τους με τον έλεγχο του είδους και του αριθμού των εμπειριών τους. Τα παιδιά αντιδρούν με διαφορετικούς τρόπους σε αυτή την πίεση των γονιών. Αλλα αποδέχονται αυτό που τους λένε, άλλα το διαπραγματεύονται, ενώ υπάρχουν και εκείνα που το απορρίπτουν.

«Ορισμένοι παράγοντες που επίσης μπορούν να επηρεάσουν την πορεία των παιδιών είναι η κουλτούρα της οικογένειας, το εισόδημά της και η περιουσία της, όπως επίσης και η ποιότητα της σχέσης γονέα- παιδιού» υποστηρίζει ο κ. Χόλντεν. «Αυτό το μοντέλο του γονέα μάς βοηθάει να καταλάβουμε ότι η ουσιαστική άσκηση της ιδιότητας του γονέα περιλαμβάνει την καθοδήγηση των παιδιών κατά τρόπο που να αναπτύσσουν θετική πορεία».

Πηγή: Το Βήμα

Η γενιά με τα "στραβά μάτια"

Μεγάλωσα σε μια γειτονιά με πολλούς τσάμπα μάγκες που μέρα παρά μέρα απειλούσαν ότι θα πάρουν ένα καλάσνικοφ και θα καθαρίσουν μερικούς από τους μεγαλοαπατεώνες της εξουσίας.

Κι όσο απειλούσαν με απόδοση δικαιοσύνης, τόσο χρησιμοποιούσαν κάθε δυνατό “μέσο” για να διορίσουν το παιδί τους στο δημόσιο, να χτίσουν ένα αυθαίρετο, να πάρουν ευνοϊκή μετάθεση, να πληρώσουν λιγότερους φόρους, να μην πληρώσουν μια κλήση, να πάρουν ένα επίδομα που κανονικά δεν δικαιούνται.

Κι όσο κανένας δεν έπαιρνε ποτέ το καλάσνικοφ για να καθαρίσει τους μεγάλους απατεώνες της πολιτικής, κανένας δεν μιλούσε για τις μικροαπατεωνιές τους διπλανού του. Μεγάλωσα σε μια γειτονιά όπου όλοι φώναζαν κι όλοι σιωπούσαν. Για να μην θίξουμε τον θείο, τον γείτονα, τον κουμπάρο, τον συνάδελφο.

 Ανήκω σε μια γενιά που έμαθε να σιωπά και να κάνει τα στραβά μάτια. Μια γενιά που μεγάλωσε με το στόχο της προσωπικής ανέλιξης αδιαφορώντας για το κοινωνικό σύνολο. Μια γενιά που έμαθε να σέβεται τους “ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε” και να αφήνει τα ανώτερα δημόσια αξιώματα στους ικανότερους “yes man”. Μια γενιά που άφησε να τσιμεντωθούν οι ακτές μας και να αποψιλωθούν τα δάση μας, που κατάφερε να εξασφαλίσει αστρονομικές αμοιβές σε αστέρες του ποδοσφαίρου και της τηλεόρασης και να δικαιολογήσει μισθούς-ψίχουλα σε νοσοκόμους και δασκάλους. Μια γενιά που άφησε να καταργηθεί το κοινωνικό κράτος και να αντιστραφεί η έννοια του δημοσίου χώρου. Μια γενιά που τους άφησε να τα φάνε, που κατάφερε να ξορκίσει το πελατειακό σύστημα και την ευνοιοκρατία με ανοιχτές διαβουλεύσεις και Αρχές Διαφάνειας.

Ανήκω σε μια γενιά που μεγάλωσε με δημοκρατία, παιδεία και ανθρώπινα δικαιώματα και κατάφερε να τα περιορίσει μόνο στα “χαρτιά”. Μια γενιά που σταμάτησε να αμφισβητεί και να διεκδικεί το αυτονόητο, που έμαθε να μη μιλά για να μην βρει το μπελά της, να μην χάσει τη θέση της.

Σήμερα, αυτή η γενιά, όλοι εμείς που δεν αφήσαμε καμιά ελπίδα στους σημερινούς εφήβους, όλοι εμείς που με τη σιωπή και την απραξία μας γίναμε συνένοχοι της κοινωνίας της αυθαιρεσίας, της ατιμωρησίας, της διαφθοράς και των διακρίσεων, βγαίνουμε να μιλήσουμε για «τα παιδιά με τα καλάσνικοφ».

Αναρωτιέμαι απλώς αν η γενιά μας, αυτή η γενιά με τα «στραβά μάτια», που προσπαθεί να κοιτάξει γύρω της αλλά όχι μέσα της, είναι άραγε σε θέση να δει τι πραγματικά συμβαίνει.

www.aplotaria.gr

Τα 9 λαϊκίστικα συνθήματα που ξεφουσκώσαν

 Κάποιοι οφείλουν την παρουσία τους στο ελληνικό κοινοβούλιο, χάρης στα ακόλουθα συνθήματα. Κάποιοι άλλοι βγήκαν ιδιαίτερα κερδισμένοι χάρης σε αυτούς τους μύθους, που δημιουργήσανε ένα πλαίσιο αντίληψης για την κρίση. Μερικοί παλέψανε με αυτά τα όπλα για να δουνε τη χώρα να εγκαταλείπει το ευρώ και αρκετοί γλυτώσανε τα συμφέροντα τους και από την οργή του κόσμου, όταν ξεχείλισε το ποτήρι της ανοχής στην διασπάθιση δημοσίου χρήματος.

Από το άρθρο  του Φώτη Γεωργελέ  Edito 415 - Πηγή: athensvoice.gr

1.Το «επονείδιστο» χρέος. 

Το φθινόπωρο που πέρασε, οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων που είδαν τον Φεβρουάριο του 12΄ με το PSI τις οικονομίες τους να εκμηδενίζονται, μπήκαν στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας και τα έκαναν λαμπόγυαλο. Δημόσιες υπηρεσίες, νοσοκομεία, πανεπιστήμια και ασφαλιστικά ταμεία χάσανε σχεδόν όλα τα αποθεματικά τους, γιατί είχαν επενδύσει σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου. Αυτοί πληρώσανε με τον πιο οδυνηρό τρόπο τις μαγκιές καφενείου για διαγραφή του χρέους, μονομερείς καταγγελίες και «δεν πληρώνω-δεν πληρώνω», που ακούστηκαν έντονα και μέσα στο ίδιο το ελληνικό Κοινοβούλιο.

Συνεχίζουν όμως να υπάρχουν πολιτικά κόμματα και ΜΜΕ που κατηγορούν τους «ξεφτιλισμένους» Ευρωπαίους γιατί δεν ανταποκρίνονται γρήγορα στο αίτημά μας για παράταση 2 χρόνων, γιατί δεν βρίσκουν δηλαδή γρήγορα τη χρηματοδότηση, γιατί δεν αποφασίζουν αμέσως τη διαγραφή κι άλλου μεγάλου μέρους από το χρέος μας.

2 Η περήφανη Αργεντινή. 

10 χρόνια μετά την πρώτη χρεοκοπία και μετά από 10 χρόνια σκληρής λιτότητας και καταστροφή της οικονομίας, τέτοια που εμείς ούτε φανταζόμαστε, η Αργεντινή βρίσκεται πάλι στα πρόθυρα νέας χρεοκοπίας και στα λιμάνια κατάσχουν τα πολεμικά της πλοία για χρέη. Όσοι έλεγαν για μονομερείς ενέργειες, εκβιασμούς της Ευρώπης και απειλές εναντίον όλου του υπόλοιπου πλανήτη, δεν μπορούν καν να αντιληφθούν τα μεγέθη και τα προβλήματα της εποχής. Αδαείς και αγράμματοι θαμώνες τηλεοπτικών εκπομπών, μπέρδευαν τους παγκόσμιους συσχετισμούς με τις ατάκες καφενείου στα πάνελ.

3. Ο εκβιασμός της χρεωκοπίας

 Κάθε λίγο μας λένε ότι χρεοκοπούμε και δεν χρεοκοπήσαμε. Γιατί δεν το λένε αυτό στους καρκινοπαθείς που δεν βρίσκουν τα φάρμακά τους; Γιατί δεν το λένε στους εκατομμύρια ασφαλισμένους που πρέπει να πληρώνουν τα φάρμακα από την τσέπη τους επειδή δεν εξαργυρώνουν συνταγές των ταμείων τα φαρμακεία; Η αλήθεια είναι πως έχουμε ήδη χρεοκοπήσει και περιμένουμε κάθε φορά τη δόση, αλλιώς δεν υπάρχει σάλιο. Μόνο που για να πληρώνονται ακόμα οι μισθοί και οι συντάξεις εκδίδονται σιωπηλά και άλλα έντοκα γραμμάτια και αφαιρείται κι άλλη ρευστότητα από τις τράπεζες, δηλαδή από την οικονομία. Και αυξάνονται τα χρέη προς τους ιδιώτες, με αποτέλεσμα λουκέτα και αύξηση της ανεργίας.Σε όλες τι χρεωκοπίες, κάποιες υποχρεώσεις συνεχίζουν να πληρώνονται κανονικά, όπως και στην Αργεντινή που τα σώματα ασφαλείας και οι υψηλόβαθμοι κρατικοί λειττουργοί πήραν κανονικά τους μισθούς τους.

4. Τα λεφτά πάνε στους τοκογλύφους

Και οχι στην οικονομία. Μάλλον πρέπει να εξηγηθεί ένας απλός μηχανισμός: Κατά έναν περίεργο τρόπο, όταν το κράτος έχει ανάγκη να πληρώσει τις υποχρεώσεις του εκδίδει έντοκα γραμμάτια και παίρνει λεφτά. Όταν μετά πρέπει να πληρωθούν αυτά τα δανεικά, τότε τα λεφτά «πάνε στους τόκους και στα δάνεια και όχι στην οικονομία». Τα λεφτά βέβαια πάνε στην οικονομία, πάνε στα χρέη του κράτους προς ιδιώτες που είναι αιτία για χιλιάδες λουκέτα στην αγορά. Πάνε στα έντοκα γραμμάτια, πάνε στις τράπεζες για να ανακεφαλαιοποιηθούν, μπας και κυκλοφορήσει ξανά χρήμα στην οικονομία. Πάνε κατευθείαν στο έλλειμμα.

5.«Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».

 Η αλήθεια είναι ότι έχει καιρό ν’ ακουστεί στη Βουλή. Καθώς όλο και περισσότερες χώρες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έμπαιναν σε προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής, καθώς αισίως έχουμε φτάσει στα 4 τα κόμματα που κάποια στιγμή έχουν πάρει μέρος σε κυβέρνηση, ο μύθος του προδότη Γιώργου Παπανδρέου που οδήγησε τη χώρα στα νύχια του ΔΝΤ μοιάζει πια αστείος. Καθώς ο κομμουνιστής τέως πρόεδρος της Κύπρου Χριστόφιας υπέγραψε το δικό του μνημόνιο με την τρόικα, φαντάζομαι ότι απλώς έχουν ξεχάσει τα "ανεξάρτητα" ελληνικά κόμματα  να καταγγείλουν την «κυβέρνηση Τσολάκογλου» του Χριστόφια και τη «δικτατορία και κατοχή» της Κύπρου.

6.Ο «αφελληνισμός» της οικονομίας.

  Είναι ενδιαφέρον να παρατηρείς πόσο εύκολα κυβερνητικά κόμματα, καθεστωτικά Μέσα και «αντισυστημική» αντιπολίτευση συμπίπτουν πάντα στην υπεράσπιση του καθεστώτος της διαφθοράς και της διαπλοκής. Η Ευρώπη λέει το αυτονόητο, ότι αν χρηματοδοτηθούν οι τράπεζες με λεφτά των Ευρωπαίων φορολογούμενων, θα πρέπει να υπάρχει μια επιτροπεία για τη σωστή χρήση της οικονομικής ενίσχυσης. Δηλαδή, για να καταλαβαινόμαστε, να μην πηγαίνουν τα λεφτά των καταθετών σε δάνεια στα πολιτικά κόμματα, ούτε σε πολιτικούς που αποκτούν 50 ακίνητα ο καθένας με μαγικό τρόπο, ούτε σε χρεοκοπημένους επιχειρηματίες, ούτε σε media του εκβιασμού, ούτε στα στελέχη της τράπεζας. Υπερβολικές απαιτήσεις, ε; Η αλήθεια είναι ότι το σύστημα εξουσίας σύσσωμο περιμένει τη δόση, όπως ο ναρκομανής. Κόμματα, δημόσιες επιχειρήσεις, χρεοκοπημένα media, δήμαρχοι και κοινοτάρχες ετοιμάζονται για τη διανομή, όπως πάντα. Το σύστημα εξουσίας είναι μονομπλόκ, κυβερνητικό και «αντισυστημικό», αλλάζει ρόλους, καθεστωτικό πάντα.

 7. Τώρα έχουμε πλεόνασμα

και  μπορούμε να διαπραγματευτούμε καλύτερα και να απορρίψουμε το μνημόνιο. Είναι αλήθεια ότι σιγά-σιγά κοντεύουμε να ισοσκελίσουμε τον προϋπολογισμό και να μη χρειαζόμαστε καινούργια δανεικά κάθε χρόνο. Αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση προχωράει στη νέα διαγραφή χρεών, ακριβώς επειδή το επιτύχαμε αυτό, επειδή αντιμετωπίσαμε το έλλειμμα, επειδή πείθεται ότι τα δις δεν πάνε πια σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο. Αν δεν είχαμε επιτύχει τη μείωση των ελλειμμάτων τώρα δεν θα ’μασταν εδώ, αλλά κάπου κοντά στη Λιβύη. Όμως όλοι αυτοί που το λένε αυτό δεν ήταν αντίθετοι στη μείωση των ελλειμμάτων; Δεν ήθελαν να καταργήσουν τα μνημόνια; Λένε δηλαδή ότι τώρα είμαστε σε καλύτερη διαπραγματευτική θέση επειδή κάναμε όσα δεν ήθελαν αυτοί; Κι αφού είναι έτσι, τότε πώς «με ένα νόμο, ένα άρθρο» θα επαναφέρουν μισθούς και συντάξεις στα επίπεδα του 2009; Τότε δεν θα ’χουμε πάλι το πρόβλημα από την αρχή; Μη βιάζεσαι να χαμογελάσεις με τις λογικές ανακολουθίες των πολιτικών του καφενείου. Όταν μια ολόκληρη κοινωνία ακούει ότι οι μισθοί και οι συντάξεις πολλαπλασιάζονται με ένα νόμο, λες και είναι το θαύμα εν Κανά, δεν δείχνει μόνο το πολιτικό επίπεδο των κομμάτων. Δείχνει πολλά και για την κοινωνία.

8. Το ΔΝΤ πιέζει τη Μέρκελ

  Ξαφνικά το ΔΝΤ, αυτό το ακατανόμαστο, έχει γίνει ο καλύτερός μας σύμμαχος. Τώρα η Λαγκάρντ είναι η καλή που πιέζει τους Γερμανούς και ζητάει μείωση του χρέους μας, ώστε να είναι βιώσιμο. Ωραία. Τότε γιατί κάνουμε εξεταστική για να βρούμε τον ένοχο που μας οδήγησε στο ΔΝΤ; Πρέπει να του δώσουμε και εύσημα, σκέφτεσαι να μας είχε αφήσει μόνους μας με τον Σόιμπλε; Αν δεν ήμασταν σε τόσο άσχημη κατάσταση, ίσως και να γελούσαμε με όλα αυτά. Διαφωνούν με τη δόση γιατί «προσθέτει χρέος πάνω στο χρέος», μετά καταγγέλλουν την κυβέρνηση για τη μη εκταμίευση, ζητάνε λαϊκά δικαστήρια για το ΔΝΤ, μετά «δεν λένε τίποτα παραπάνω απ’ όσα λέει κι ο ίδιος ο Ομπάμα», μετά κάνουν και μια πορεία μέχρι την πρεσβεία των «Αμερικάνων, φονιάδων των λαών», μετά ακυρώνουν τα μνημόνια, έπειτα κατηγορούν την κυβέρνηση που «έκανε την Ελλάδα κλοτσοσκούφι των Γερμανών» που δεν μας δίνουν τη δόση. Ό,τι να ’ναι.

9.Και ένας «μνημονιακός» μύθος. 

«Η Ελλάδα εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της». Η Ελλάδα αυτό που έκανε είναι οριζόντιες μειώσεις μισθών και ένα αβάσταχτο τσουνάμι φόρων επί δικαίων και αδίκων. Κυρίως αδίκων. Ώστε να μειώσει το έλλειμμά της, να μη χρειάζεται κάθε χρόνο δανεικά, να μη γίνεται κάθε χρόνο «φόρτωμα» στους άλλους. Ένα χρόνο όμως τώρα, ο πολιτικός χρόνος έχει σταματήσει. Περιμένουν τα λεφτά. Το κούρεμα του PSI, το κούρεμα της Δευτέρας, τη νέα δόση. Στα 3 χρόνια, το κράτος έχει παραμείνει ίδιο, το σύστημα εξουσίας που παράγει συνεχώς ελλείμματα είναι ίδιο. Ή, για να το πούμε με τα λόγια του ακατανόμαστου ΔΝΤ, «η οικονομία προσαρμόζεται μέσω ύφεσης, των επιπτώσεών της στους μισθούς και τις τιμές, και όχι με διαρθρωτικές αλλαγές που προωθούν την παραγωγικότητα». Ο ελληνικός παρασιτισμός είναι ακόμα το κυρίαρχο σύστημα οικονομίας. Τα δύσκολα δεν έχουν αρχίσει ακόμα.  Οι δυνάμεις της Ακινησίας κρατούν την κοινωνία αιχμάλωτη.

ΠΑΣΟΚ: Η Bίβλος των μεγάλων οικονομικών σκανδάλων από το 1981 μέχρι σήμερα

Τα μεγάλα σκάνδαλα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, σκάνδαλα πολλά εκ των οποίων παραμένουν χωρίς να έχουν διερευνηθεί και χωρίς βέβαια να αποδοθούν οι ευθύνες από τη Δικαιοσύνη σε εκείνους που πρωταγωνίστησαν σε αυτά έρχονται ξανά στο προσκήνιο μετά την καταδίκη σε ισόβια κάθειρξη για υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος του πρώην βουλευτή της ΝΔ και δημάρχου Θεσσαλονίκης,  Βασίλη Παπαγεωργόπουλου.

Αυτό γιατί ο Β.Παπαγεωργόπουλος είναι ο πρώτος πολιτικός που καταδικάζεται με την ανώτατη των ποινών αυτή της ισόβιας κάθειρξης για την κατάχρηση δημόσιου χρήματος. Μοιραία επομένως οι σκέψεις οδηγούνται σε άλλα σκάνδαλα τα οποία απασχόλησαν την ελληνική κοινή γνώμη στο παρελθόν, αλλά που είτε «ξεχάστηκαν» είτε οι υπεύθυνοι για αυτά ουδέποτε λογοδότησαν στη Δικαιοσύνη.  

Τα σκάνδαλα εκτός από το προφανές δηλαδή την υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος καταδεικνύουν και κάτι ακόμη πιο σοβαρό: την εμπλοκή σε αυτά πολιτικών οι οποίοι στηρίζονταν και εδράζονταν σε κομματικούς μηχανισμούς και που σε συγκεκριμένες περιπτώσεις έφθαναν έως και το αξίωμα του Πρωθυπουργού (σκάνδαλο Κοσκωτά).

Το κοινό χαρακτηριστικό των περιπτώσεων που αναφέρονται στη συνέχεια είναι ότι προέρχονται από ένα πολιτικό κόμμα το ΠΑΣΟΚ το οποίο πολλοί θεωρούν ότι «εισήγαγε» στην πολιτική σκηνή της χώρας και σε ευρεία κλίμακα τη διασύνδεση της κατάχρησης δημόσιου χρήματος με αυτή του κομματικού κράτους, εξυπηρετώντας το στενό αλλά και ευρύτερο κομματικό καθεστώς.

Από τα σκάνδαλα αυτά οδηγηθήκαμε σε μια σταδιακή απαξίωση του πολιτικού συστήματος αλλά και από εκεί οδηγηθήκαμε στην κατάλυση κάθε έννοιας αξιοκρατίας - αφού οι ημέτεροι του καθεστώτος- είχαν προνομιακή μεταχείριση και ύποπτά κέρδη. Από την έλλειψη αξιοκρατίας επλήγη θανάσιμα ο δημόσιος φορέας και χαρακτήρας του κράτους και σε κάθε παραγωγική του δραστηριότητα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εξάπλωση του ιού της διαφθοράς και της έλλειψης παραγωγής και στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος έτσι «διασυνδέθηκε» με το κράτος μέσω της διαφθοράς. Τα γνωστά διαπλεκόμενα.

Ένα από τα πρώτα σκάνδαλα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που έμεινε στην ιστορία γνωστό ως σκάνδαλο του Καλαμποκιού. Αφορά την  λαθραία εισαγωγή χιλιάδων τόνων γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού από κρατική εταιρεία και την εξαγωγή του στη συνέχεια σε χώρες της Ευρώπης ως ελληνικό. Τα κέρδη από την «κομπίνα» υπερέβησαν τα 1,5 εκατομμύρια δολάρια ενώ στα παραστατικά εμφανίστηκαν μόνο 1 εκατομμύριο δρχ.!

Ο υφυπουργός Οικονομικών Ν. Αθανασόπουλος, παραπέμφθηκε για την υπόθεση  το 1989, δικάστηκε το 1990 (ηθική αυτουργία σε έκδοση ψευδών βεβαιώσεων, χρήση πλαστού εγγράφου, απλή συνέργεια σε νόθευση βιβλίων απόπλου-κατάπλου λιμεναρχείου Καβάλας), καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τριών ετών και έξι μηνών η Βουλή, όμως, τη 17η Ιανουαρίου 1994, συγκατατέθεσε στην άρση των εννόμων συνεπειών αυτής της καταδίκης
-Το σκάνδαλο της Αγροτικής Ασφαλιστικής. Πέραν των παρανομιών που αποκαλύφθηκαν και της διασπάθισης δημοσίου χρήματος, εξασφάλιζε, την δεύτερη τετραετία του ΠΑΣΟΚ, στα διευθυντικά της στελέχη, μισθούς από 25 έως 33 εκατομμύρια δρχ. μηνιαίως, με τη μέθοδο των προμηθειών.
-ΕΤΒΑ1: Σκάνδαλο 1,5 δισ. δραχμών σε βάρος της ΕΤΒΑ και δύο θυγατρικών ναυτιλιακών εταιρειών της με την αγορά πλοίων από δύο άγνωστες κυπριακές εταιρείες φαντάσματα, οι οποίες εμφανίζονταν χωρίς κεφάλαια και χωρίς μετόχους.
-ΕΤΒΑ 2: 2002 Σκάνδαλο πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών στην ΕΤΒΑ Finance, θυγατρική εταιρεία της ΕΤΒΑ. Κύκλωμα στο οποίο συμμετείχαν ανώτερα στελέχη της εταιρείας προέβαινε σε παράνομες τοποθετήσεις κεφαλαίων της ΕΤΒΑ Finance ζημιώνοντας τόσο την τράπεζα όσο και το ελληνικό δημόσιο.
-Η διαδικασία ήταν η εξής: Εκδίδονταν επιταγές των προς κατάθεση ποσών σε όνομα φυσικού προσώπου που εμφανιζόταν ως υπάλληλος της Εurobank, με σκοπό την κατάθεση της επιταγής στην τράπεζα. Μετά την κατάθεση, λάμβανε αποδεικτικό το οποίο παρέδιδε στην ΕΤΒΑ Finance. Όπως όμως αποκαλύφθηκε από την έρευνα, το πιστοποιητικό αυτό ήταν πλαστό. Στην πραγματικότητα, τα διαθέσιμα κατετίθεντο σε λογαριασμό τρίτου προσώπου που διατηρούσε κωδικό σε χρηματιστηριακή εταιρεία. Τα χρήματα αυτά δεν κατατίθεντο -όπως θα έπρεπε- στο όνομα της ΕΤΒΑ Finance.
-Στο κύκλωμα εμπλέκονταν ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΤΒΑ Finance Σπύρος Στεφανάτος, ο διευθυντής Γιώργος Καραγιαννίδης, ο προϊστάμενος του Λογιστηρίου Δημήτρης Φραγκοδημητρόπουλος και η προϊσταμένη οικονομικών υπηρεσιών Γεωργία Σμπαρούνη, οι οποίοι είχαν τεθεί  σε διαθεσιμότητα
-Σκάνδαλο πλαστογραφίας στο υπουργικό συμβούλιο. Ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Κώστας Ζώρας διώχθηκε για πλαστογραφία με σκοπό την παράνομη παράταση δύο νομικών συμβούλων της Τραπέζης της Ελλάδος.
-«Υπόθεση Γιώργου Δρέγου» :ο πολυθεσίτης(ένας εκ των πολλών) δικηγόρος του ΠΑΣΟΚ. Ως νομικός σύμβουλος του Οργανισμού Σχολικών ΚτΙρίων απαίτησε «λάδωμα» 15 εκατομμυρίων δραχμών από ιδιοκτήτη οικοπέδου για να συμπεριληφθεί το οικόπεδό του, στους σχεδιασμούς του Οργανισμού.
-ΠΡΟΜΕΤ 1:«ο πικρός καφές»: ενώ η επίσημη τιμή του εισαγόμενου καφέ κατά τόνο ήταν 1500 δολάρια, η κρατική ΠΡΟΜΕΤ τον εισήγαγε λαθραία, υπερτιμολογώντας στα 2000 δολάρια τον τόνο.
-ΠΡΟΜΕΤ 2: «τα σάπια ξύλα». Η ΠΡΟΜΕΤ αγόρασε από φιλανδική εταιρεία εξαγωγών ξυλείας ποσότητες καυσόξυλων έναντι του εξωφρενικού τότε ποσού των 250 εκατομμυρίων δρχ., η οποία κρίθηκε ακατάλληλη από τους Έλληνες ξυλουργούς και τελικά σάπισε στο λιμάνι της Ελευσίνας
-Σκάνδαλο ΑΓΡΕΞ: σειρά από κομπίνες και υπεξαιρέσεις αποκαλύφθηκαν και στις «Αγροτικές Εξαγωγές» (ΑΓΡΕΞ)
-Αριστείδης Χρήστου. Καταχράστηκε από την Εθνική Τράπεζα 147 εκατομμύρια δρχ. Στην υπόθεση εμπλέκονταν και η πρώην γραμματέας του Μένιου Κουτσόγιωργα.
-Αθανάσιος Πόπωτας:ο φιλόδοξος εκδότης φιλοπασοκικών εντύπων, εκ των οποίων όλες αποδείχτηκαν βραχύβιες, τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης πέντε ετών για κατάχρηση 57 εκατομ. δρχ. από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Εξαφανίστηκε για να μην εκτίσει την ποινή του.
-Η υπόθεση Πόπωτα εκφράζει ακριβώς αυτή τη νοοτροπία που εισήχθη στ5ην Ελλάδα με τις πρώτες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Αυτή δηλαδή του μικρομεσαίου στελέχους που χρησιμοποίησαν τους κομματικούς μηχανισμούς για να ανελιχθούν οικονομικά.
-Μαυράκης 1: διοικητής της ΔΕΗ που απηλλάγη δια βουλευμάτων από δύο υποθέσεις που τον βάρυναν. έγραψε ιστορία με το δωράκι που «έδωσε στον εαυτό του», των 500 εκατομμυρίων δρχ.
-Μαυράκης 2:ο Μαυράκης βρέθηκε ξανά στην επικαιρότητα με τη συμφωνία για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Αλβανία, προκαλώντας ζημιά 120 εκατομμυρίων δρχ. στη ΔΕΗ, σύμφωνα και με το απαλλακτικό βούλευμα που αφορούσε την υπόθεση. Κλασσική περίπτωση «απαλλακτικής ατιμωρησίας».
-ΚΥΔΕΠ: «το σκάνδαλο του σταριού». Ένα σκάνδαλο που ζημίωσε τους Έλληνες αγρότες με το ποσό των 910 εκατομμυρίων δρχ. Χρησιμοποιήθηκαν δύο εταιρείες, ως μεσάζοντες, για το ξεπούλημα των προϊόντων της ΚΥΔΕΠ με αποτέλεσμα να κερδίσουν δισεκατομμύρια οι δύο αυτές εταιρείες εις βάρος του ελληνικού δημοσίου.
-Μιχάλης Σταματελάτος. Ο υποδιευθυντής του υποκαταστήματος της Λαϊκής Ιονικής τράπεζας που υπεξαίρεσε 230 εκατομμύρια δρχ. Θεωρείται ότι τμήμα του ποσού δόθηκε για τις προεκλογικές ανάγκες υποψήφιων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.
-Τόμπρας:παρακολουθήσεις και καταγραφές συνομιλιών στα σκοτεινά υπόγεια του ΟΤΕ και της ΚΥΠ. Οι καταγραφές πωλούνταν στους «ενδιαφερόμενους» ή «στην Ομόνοια», με ό,τι αυτό συνεπάγεται ….. εξυπηρετήσεις, εκβιασμοί, πολιτική ανωμαλία κ.ά.
-«Σκάνδαλο Κοσκωτά»: Επρόκειτο για το σχέδιο της οικονομικής επικράτησης «νέων τζακιών» προσαρμοσμένων στις πολιτικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ. Ο ιδιωτικός τομέας που δημιουργήθηκε πήρε υπό τον έλεγχό του όλα σχεδόν τα μέσα ενημέρωσης, ανέλαβε δηλαδή τη χειραγώγηση του ελληνικού λαού και σε δεύτερη φάση απαιτούσε όλα τα κονδύλια του κράτους, διαφημιστικά πακέτα και τα δημόσια έργα. «Εκβίαζε» δηλαδή και την κοινή γνώμη και τα κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ βοήθησε στην επικράτηση μιας νέας οικονομικής υπερεξουσίας που ναι μεν κινείται πολιτικά στο χώρο του δήθεν σοσιαλισμού, μετατράπηκε όμως σε ελεγκτή της πολιτικής ζωής του τόπου. Η νέα μεγαλοαστική τάξη, έσπασε μεν τους δεσμούς της με τη «Δεξιά», αντί όμως να περάσει στον ανταγωνισμό, στην πραγματική ιδιωτική πρωτοβουλία και στην παραγωγή έγινε κρατικοδίαιτη και απόλυτα εξαρτώμενη από τα κρατικά ταμεία.
-Σκάνδαλο ΕΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Όπλων):Ο Στάθης Γιώτας υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, παραιτούμενος, υπέβαλλε δύο μηνυτήριες αναφορές που έστειλαν στον Κορυδαλλό τον πρώην πρόεδρο της ΕΒΟ, Σταμάτη Καμπάνη (εκλήθη από τον Α. Παπανδρέου να έλθει από τον Καναδά και να αναλάβει εν λευκώ την ΕΒΟ, όπως υποστήριζε ο ίδιος) και τους συγκατηγορούμενούς του, Δημήτρη Κυριακαράκο και Δημήτρη Χαλατσά, για πράξεις και παραλείψεις με τις οποίες ζημιώθηκε η ΕΒΟ. Στη δεύτερη μηνυτήρια αναφορά γίνεται λόγος για μίζες δισεκατομμυρίων μέσω εταιρειών φαντασμάτων. Περιέργως εμπλέκεται και εδώ ο Μένιος Κουτσόγιωργας.
-Καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων από τις συμμορίες της διεφθαρμένης διαπλοκής που έδρασαν ανενόχλητες και με την πλήρη ανοχή των «χρυσών» σοσιαλιστικών εξουσιών. Μετά το 1985 το ΠΑΣΟΚ διαχειρίστηκε τα τεράστια ποσά των κοινοτικών κονδυλίων, με τα οποία θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί η Ελλάδα. Στα πρώτα 4 χρόνια του Γ’ (Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης) ΚΠΣ η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί. Και όμως η απορροφητικότητα των πόρων σύμφωνα με τα ευρωστατιστικά στοιχεία ήταν 21,5%.
-"Κουτσονόμος" : Θα μείνει στην ιστορία αυτός ο περίφημος "κουτσονόμος" που, για όσους θυμούνται, είχε πουλήσει ο Μένιος Κουτσόγιωργας στον Κοσκωτά έναντι δύο εκατομμυρίων δολαρίων. Την περίοδο του «Σκανδάλου Κοσκωτά» (αρχές Αυγούστου 1988), ο τότε Αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και Υπουργός Δικαιοσύνης μακαρίτης Μένιος Κουτσόγιωργας δημοσίευσε ένα νόμο που απαγόρευε το άνοιγμα των λογαριασμών στις τράπεζες. Σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον "Κουτσονόμο", ο οποίος ολοφάνερα συγκάλυπτε απατεώνες με σκοπό να καθυστερήσει ο έλεγχος της προέλευσης των χρημάτων του μεγαλοαπατεώνα και τότε μεγαλομετόχου της "Τράπεζας Κρήτης".
-Έγκλημα χρηματιστηρίου (Tο X.A. μητέρα των σκανδάλων) : άγρια δηλαδή λεηλασία ενάμισι εκατομμυρίου ανύποπτων μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών (κόμμα χρηματιστηρίου) και του ίδιου του Σημίτη. Το χρηματιστήριο έγινε μέχρι και «κόμμα» στις εκλογές του 2.000 ενώ παράλληλα χρησιμοποιήθηκε ως δείγμα επιβεβαίωσης της "Ισχυρής Ελλάδας" και της "Ισχυρής οικονομίας" των κυβερνήσεων Σημίτη. Διαφημιστικά σποτ προκαλούσαν τους Έλληνες να επενδύσουν τα χρήματά τους στα σίγουρα κέρδη των εισηγμένων και τα παπαγαλάκια των μέσων παραπληροφόρησης, στην ίδια γραμμή ανταγωνίζονταν στην πλέον προσοδοφόρα limit up επένδυση.
-Χειραγώγηση του γενικού δείκτη του χρηματιστηρίου με τα ταμεία των ΔΕΚΑ(Δημόσια Επιχείρηση Κρατικών Αξιών) και των ασφαλιστικών ταμείων.
 -Εθνικό Κτηματολόγιο : «εξαφανίστηκαν» αμέτρητα δισ. Πολιτικός προϊστάμενος για την εκτέλεση του έργου ο Κ. Λαλιώτης. Το αποτέλεσμα ήταν να πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα για την μη πραγματοποίηση του έργου. Η Ελλάδα παρέμεινε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει ολοκληρώσει το έργο παρά τα πακέτα που έχουν δοθεί για την πραγματοποίησή του.
-Υπόθεση Στέγκου 1 ή «σκάνδαλο Πάχτα»: Αφορά τη τροπολογία -σκάνδαλο της Σιθωνίας που κατέληξε στην αποπομπή του υφυπουργού Οικονομικών, Χρ. Πάχτα, και των εννέα εμπλεκόμενων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Η σκανδαλώδης υπόθεση ξεκίνησε στις 21/01/2004, όταν οι εννέα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κατέθεσαν τροπολογία στο νομοσχέδιο «Ενισχύσεις Ιδιωτικών Επενδύσεων για την οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας», την οποία αποδέχτηκε ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομίας Χρ. Πάχτας και έδιναν τη δυνατότητα ανέγερσης στην κατασκευαστική εταιρία «Ολυμπιακή Τεχνική» του μεγαλοεργολάβου Στέγκου, ιδιοκτήτη του «Πόρτο Καρράς», να χτίσει χιλιάδες τουριστικές κατοικίες στην περιοχή.
-Υπόθεση Στέγκου 2: στο ξενοδοχείο του οποίου δεξιώθηκε τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο Κώστας Σημίτης, κερνώντας τους γιαούρτια 100 εκ. δραχμών. Ο Στέγκος καταδικάστηκε αργότερα σε 3 έτη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο για τα αδικήματα της παράβασης χρηματιστηριακής νομοθεσίας, παραπλάνησης επενδυτικού κοινού, διασποράς ψευδών ειδήσεων και άμεσης συνέργιας στις πράξεις αυτές.
-Μανίκας – Νεονάκης : βάσει των στοιχείων της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς ο Μανίκας πραγματοποίησε συναλλαγές 1,5 εκ € και ο Νεονάκης 64 εκ. €, σε μικρό χρονικό διάστημα το 1999. Κατά πόσο και οι δυο τους ήταν κάτοχοι εμπιστευτικών πληροφοριών;
-Ολυμπιακή Αεροπορία 1: Τα «ρόζ» Boeing 767. Η υπόθεση της προμήθειας αεροσκαφών Boeing 767 για την Ολυμπιακή Αεροπορία με αδιαφανείς διαδικασίας. «Ροζ» γιατί στην υπόθεση είχε εμπλακεί το όνομα της Δήμητρας Λιάνη Παπανδρέου. Τελικά η υπόθεση της προμήθειας ναυάγησε.
-Ολυμπιακή Αεροπορία 2: τον Οκτώβριο του 2003 η Ευρωπαϊκή επιτροπή στράφηκε κατά της Ελλάδας και έστειλε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις της Ολυμπιακής από την κυβέρνηση Σημίτη. Ζητούσε μάλιστα την επιστροφή της οικονομικής υποστήριξης χαρακτηρίζοντας αποτυχημένο το σχέδιο εξυγίανσης από το 1994 έως το 2002.
-Ειδικά η «Ολυμπιακή Αεροπορία» κόστιζε 1,5 εκατομμύρια ευρώ ημερησίως στους Έλληνες φορολογουμένους, δηλαδή 550 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο! Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν ανεπιτυχώς να την αποκρατικοποιήσουν(σοσιαλιστικός ορισμός της ιδιωτικοποίησης).
-Ο Χρήστος Βερελής αφού «ξεχρέωσε» για ακόμα μια φορά με παράνομες εισφορές πολλών δισ. την Ολυμπιακή, την μετονόμασε σε «Ολυμπιακές αερογραμμές». Μέσα σε ένα μήνα το νέο σχήμα ήταν και πάλι ελλειμματικό και καταχρεωμένο! Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε πρόστιμα πολλών δις για τις παράνομες κρατικές επιχορηγήσεις στην Ολυμπιακή.
-Για τέσσερα κακουργήματα ασκήθηκε δίωξη κατά του πρώην γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Παπακωνσταντίνου και της χρηματιστηριακής εταιρείας ΑΡΤΙΟΝ για τα ομόλογα του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ).
-Σκάνδαλο 1 δισ. € στην ΕΑΒ : οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ για να «στρογγυλοποιήσουν» τα τεράστια ελλείμματα της εταιρείας αλλά και κυρίως για να τα «εξαφανίσουν» κάτω από το χαλί, τα «έβαζαν» σε ειδικό λογαριασμό «αναπόσβεστων εξόδων ιδρύσεως της εταιρείας»!
-Το 2001 το ΠΑΣΟΚ για να καλύψει ένα χρέος 2,8 δισ. € δημιούργησε το πράσινο δομημένο ομόλογο του 2001 με τις 18 τράμπες. Δομήθηκε ένα ομόλογο-τέρας ονομαστικής αξίας 6,1 δισ. Ευρώ και πάνω σ' αυτό "παίχτηκαν" 18 τράμπες (swaps). Το οφειλόμενο ποσό, από τους λάθος χειρισμούς από 2,8 δισ. ευρώ ανήλθε στα 54 δισ. ευρώ.
-Ταμεία: Το 2002 - 2003 χάθηκαν μόνο μέσω της "Ακρόπολις" χρηματιστηριακής, σε παιχνίδι με ομόλογα 5,5 εκ. €. Συνολικά χάθηκαν πάνω από 3,5 δισ. € (1,3 τρισ. δρχ.) μόνο από το 1999-2002. Και μιλάμε για τα λεφτά που τζόγαραν στο χρηματιστήριο, αφήνοντας λυτές και λυσσασμένες τις διοικήσεις των ταμείων να κάμουν παιχνίδι. Επένδυσαν 5,22 δισ. € συνολικά σε μετοχές και άφησαν μόνο με 1,76 δις €. Το 2002, ο Υπ. Οικονομίας Χριστοδουλάκης καλούσε τις διοικήσεις του ΙΚΑ να παίξουν σε πολυετή ομόλογα για να καλύψουν τα ελλείμματά τους.
 -Σκάνδαλο ΑΡΙΑΔΝΗ : το 2000 το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε 650 εκ. €, από την off shore εταιρεία ARIADNE S. A. (ISIN:XS0121591704) με έδρα το Λουξεμβούργο, βάζοντας υποθήκη μέχρι το 2013 τα έσοδα των λαχείων. Οι μίζες που έπεσαν ξεπερνούν τα 7,5 εκ. €.
-«Σκάνδαλο Siemens» : Στα πρακτικά της δίκης για την Siemens στο Μόναχο είναι καταγεγραμμένο ότι για τις δουλειές της Siemens στην Ελλάδα δόθηκαν μίζες περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ. Μέχρι στιγμής είναι σίγουρο ότι ένα εκατομμύριο εξ’ αυτών μεταφέρθηκε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, μέσω Τσουκάτου. Ο υπουργός Μεταφορών, επίσης, των κυβερνήσεων Σημίτη, Τάσος Μαντέλης, αποδείχθηκε ότι είχε δωροδοκηθεί από την Siemens με 300.000 ευρώ. Το αδίκημα παραγράφηκε.
Πολλά εκατομμύρια ευρώ διοχετεύονταν από τον λογαριασμό του πρώην στελέχους της Siemens Hellas, Πρόδρομου Μαυρίδη, προς τους «δικαιούχους». Μόνο από τον προσωπικό λογαριασμό που διατηρούσε ο Μαυρίδης σε υποκατάστημα της Ελβετικής Τράπεζας Dresdner Bank, διακινήθηκαν περίπου 25 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό το ποσό αντιπροσώπευε ένα μέρος των υπόγειων συναλλαγών…
Σπουδαίο ρόλο στις διαδρομές του «μαύρου χρήματος» φαίνεται ότι διαδραματίζουν οι εταιρείες Martha Hodling και Martha Overseas, όπως επίσης και η εταιρεία Fiberlite LLC, του Dubai, που τροφοδοτεί εκτός από τον προσωπικό λογαριασμό του κ. Μαυρίδη και τους λογαριασμούς των δύο εταιρειών που η Dresdner λέει ότι του ανήκουν. Οι αρχές του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης χαρακτηρίζουν το «σκάνδαλο Siemens» ως «το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία των χρηματιστηρίων.
Να μην ξεχάσουμε τέλος την, με κωδική ονομασία του FBI «Επιχείρηση Ζορμπάς», μεγαλύτερη επιχείρηση ξεπλύματος βρώμικου χρήματος που, με πρωταγωνιστή τον κύριο Γιώργο Ανωμερίτη, είχαν στήσει περίτεχνα ανώτατα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην Νέα Υόρκη από το 1983 μέχρι της 21 Ιουνίου του 1989 που γράφτηκε το άδοξο τέλος της μεγαλύτερης οικονομικής απάτης, όπως χαρακτηριστικά έγραφε ο Αμερικάνικος Τύπος, με λεία περισσότερα από 730.000.000 $, με 12 υποκαταστήματα της ΚΤΗΜΑΤΙΚΗΣ Τράπεζας στις ΗΠΑ και θύματα την ομογένεια!
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Τα ΜΜΕ και οι μη μεταρρυθμίσεις

(Από το www.europeanbusiness.gr, του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου)

Η μελέτη είναι όντως εντυπωσιακή και φέρει τον τίτλο «Οδηγός για Μεταρρυθμίσεις». Εκπονήθηκε από το βρεταννικό Ινστιτούτο Οικονομικών Υποθέσεων (ΙΕΑ) και ο συγγραφέας της, Τζόννυ Μανκαμάρ, εξηγεί, μεταξύ άλλων, πώς μία κυβέρνηση μπορεί να ξεπεράσει τα πολιτικά εμπόδια στον δύσκολο δρόμο για ουσιαστικές αλλαγές.

Προκαταρκτικά, ο συγγραφέας –που είναι Σουηδός πανεπιστημιακός– τονίζει ότι η σημερινή κοινοβουλευτική δημοκρατία έχει ξεθωριάσει και ουσιαστικά έχει αντικατασταθεί από την «δημοκρατία της ακροαματικότητας». Έτσι, τα εκλεγμένα κοινοβούλια είναι αδύνατον να λάβουν αποφάσεις, αν οι τελευταίες δεν έχουν την στήριξη της κοινής γνώμης. Μία κοινή γνώμη η οποία, ωστόσο, επηρεάζεται πολύ από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, τα οποία παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πραγματοποίηση ή μη μεταρρυθμίσεων. Διότι, από αυτά και από το ποιοτικό επίπεδό τους εξαρτάται η ενημέρωση του κοινού, καθώς και η από μέρους του αποδοχή μεταρρυθμιστικών προτάσεων.

Γι αυτό τον λόγο, κάθε μεταρρυθμιστική πρόταση, για να γίνει κατανοητή στο ευρύ κοινό, απαιτεί σχολαστική προετοιμασία και ανάλυση. Μόνον έτσι οι μεταρρυθμιστές θα μπορούν να καθοδηγούν το κοινό και να μην το αφήνουν να καθοδηγείται από άλλους, δηλαδή από τους εχθρούς κάθε αλλαγής. Τα ΜΜΕ, συνεπώς, αποτελούν ένα ζωτικό επικοινωνιακό κανάλι και ο ρόλος τους στην πολιτική διαδικασία είναι καθοριστικός.

Όπως πολύ σωστά τονίζει ο Σουηδός μελετητής, «τα ΜΜΕ είναι αυτά που τοποθετούν εικόνες στο κεφάλι του κοινού και μεταφέρουν γεγονότα από τον έξω κόσμο». Συνεπώς, διαμορφώνουν τις αντιλήψεις μας για τον κόσμο, τις λειτουργίες του και τις ανάγκες του. Τα ΜΜΕ είναι αυτά που επιλέγουν τί θα πουν, τί θα δείξουν, τί θα γράψουν. Είναι, επίσης, και αυτά που αποκαλύπτουν γεγονότα και πράξεις που κάποιοι θα προτιμούσαν να παραμείνουν στο σκοτάδι. Τα ΜΜΕ διαμορφώνουν την πραγματικότητα για τους πολίτες και τους προσανατολίζουν κατά το δοκούν.

Περιττόν, βεβαίως, να τονιστεί ότι τα ΜΜΕ γνωρίζουν και να κατασκευάζουν ειδήσεις, τις οποίες συνήθως παρουσιάζουν ως αποκλειστικές. Αρέσκονται, επίσης, να δραματοποιούν την πραγματικότητα.

Πρέπει να αναφερθεί, στο σημείο αυτό, ότι έρευνα η οποία έγινε το 2004 σε πανευρωπαϊκό επίπεδο από τους Patterson και Dunbach, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι δημοσιογράφοι είναι αριστεράς αποκλίσεως στην πλειοψηφία τους και έχουν στόχο να «επηρεάζουν την πολιτική» –βεβαίως, προς την δική τους ιδεολογική κατεύθυνση.
Το φαινόμενο αυτό είναι ιδιαιτέρως αναπτυγμένο στην μεσογειακή Ευρώπη, στην οποία ο παρατηρούμενος έντονος κρατικός παρεμβατισμός και η υψηλού βαθμού ιδεολογική πόλωση κάνουν προβληματική την αντικειμενική –ει δυνατόν– πληροφόρηση. Υπό αυτές τις συνθήκες, η επικοινωνία έχει σε πολλές περιπτώσεις έντονα λαϊκιστικά χαρακτηριστικά και η δημοσιογραφία απέχει αρκετά από την αμεροληψία.

Μία άλλη παράμετρος η οποία κάνει ακόμη δυσκολότερο το οιοδήποτε μεταρρυθμιστικό έργο στις μεσογειακές κυρίως χώρες είναι η ύπαρξη ισχυρών συντεχνιακών συμφερόντων, που εξυπηρετούνται από την κοινωνική ακινησία.

Έτσι, για όλους τους προαναφερθέντες λόγους, είναι απαραίτητο για τις κυβερνήσεις που θέλουν να πραγματοποιήσουν θεσμικές και διαρθρωτικές αλλαγές να προετοιμάζουν με μεγάλη προσοχή την επί των μεταρρυθμίσεων επικοινωνιακή τους στρατηγική και να χρησιμοποιούν ειδικούς οι οποίοι, όχι μόνον να γνωρίζουν καλά τα θέματα, αλλά και να μπορούν με τρόπο πειστικό να τα μεταφέρουν και προς την κοινή γνώμη.

Αυτή είναι μία μεγάλη πρόκληση, η οποία καθιστά τις μεταρρυθμίσεις αδύνατες στην Ελλάδα. Δυστυχώς, στην χώρα μας η έντιμη δημοσιογραφία είναι είδος εν ανεπαρκεία, ιδιαιτέρως στον τηλεοπτικό χώρο. Για τους καναλάρχες και τους πραιτωριανούς τους, η ενημέρωση, η ανάλυση και η εμβάθυνση σε σοβαρά θέματα αποτελούν ενοχλήσεις. Οι διάφοροι «αστέρες» πιστεύουν ότι για την τηλεθέαση προέχουν οι αλαλαγμοί, οι σκηνοθετημένες αντιπαραθέσεις, οι αμπελοφιλοσοφίες και οι παραποιήσεις της πραγματικότητας.

Μέσα σε παρόμοιο επικοινωνιακό περιβάλλον και με δεδομένες τις ενδοκυβερνητικές έριδες, η λέξη «μεταρρύθμιση» είναι κενή περιεχομένου στην Ελλάδα. Συνιστάται, λοιπόν, στους κυβερνώντες να αφήσουν τα πράγματα να φθάσουν στο πάτο. Είναι η μοναδική ελπίδα για την χώρα μας να αρχίσει να ανεβαίνει από τον πάτο του βαρελιού στον οποίο την οδηγεί ο σημερινός της κατήφορος. Στο επίπεδο αυτό, η ιστορία είναι εύγλωττη. Σε χώρες όπου πραγματοποιήθηκαν σοβαρές μεταρρυθμίσεις, η κατάστασή τους είχε φθάσει στο απροχώρητο. Ας μελετήσουν οι σημερινοί κυβερνητικοί εγκέφαλοι λίγη ιστορία και πολλά θα μάθουν. Αν, βεβαίως, έχουν την στοιχειώδη διάθεση κάτι να αλλάξουν –πρόθεση για την οποία διατηρούμε ζωηρότατες επιφυλάξεις.

Πως επικράτησε τελικά η Μονογαμία;

Γιατί η μονογαμία επικρατεί στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη; Επειδή η πολυγαμία οδηγεί σε βίαιες κοινωνίες απαντά μια μελέτη, η πιο εμπεριστατωμένη που έχει γίνει ως σήμερα γύρω από τον θεσμό του γάμου. Συγκρίνοντας τις συνθήκες μεταξύ κοινωνιών που έχουν υιοθετήσει το ένα ή το άλλο «σύστημα» οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η μονογαμία προσφέρει μεγαλύτερη κοινωνική ασφάλεια και ομαλότητα. Αντίθετα η πολυγαμία φαίνεται να «σπέρνει» την κοινωνική βία, οδηγώντας σε βιασμούς, απαγωγές, ληστείες και φόνους. Αιτία, όπως υποστηρίζουν, η αντιπαλότητα και ο ανταγωνισμός που δημιουργείται μεταξύ των ανδρών από την άνιση «κατανομή» των γυναικών.

Στην αρχή επικρατούσε η πολυγαμία

Κάποιες θρησκείες και κοινωνίες έχουν εδώ και χιλιετίες υιοθετήσει τον θεσμό της μονογαμίας. Οπως επισημαίνουν όμως οι ανθρωπολόγοι, η πολυγαμία αποτελούσε το πιο διαδεδομένο «σύστημα» στους περισσότερους ανθρώπινους πολιτισμούς που έχουν καταγραφεί ως σήμερα. Τους τελευταίους αιώνες ωστόσο ο κανόνας έχει αντιστραφεί: η πολυγαμία υποχωρεί ενώ μονογαμία υιοθετείται από όλο και περισσότερες κοινωνίες επικρατώντας σχεδόν σε ολόκληρο τον ανεπτυγμένο κόσμο. Σήμερα η πολυγαμία εξακολουθεί να αποτελεί επίσημο θεσμό μόνο σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής, της Ασίας, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αμερικής.
Οι ερευνητές θέλησαν να αναζητήσουν τα αίτια αυτής της «στροφής» διερευνώντας τις κοινωνικές συνθήκες στα δυο διαφορετικά συστήματα. «Η επικράτηση της μονογαμίας φαίνεται παράξενη επειδή οι ίδιοι άνθρωποι που επωφελούνται περισσότερο από την πολυγαμία – οι πλούσιοι και ισχυροί άνδρες – είναι αυτοί που έχουν και τη μεγαλύτερη δυνατότητα να την απορρίψουν» εξηγεί ο καθηγητής Τζόζεφ Χένριτς του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Philosophical Transactions of the Royal Society B».

Η μονογαμία καλή για την κοινωνία

Φαίνεται όμως ότι στη συγκεκριμένη θεσμοθέτηση το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον υπερτερεί. «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι ο θεσμοθετημένος μονογαμικός γάμος προσφέρει καθαρά οφέλη στην ευρύτερη κοινωνία μειώνοντας τα κοινωνικά προβλήματα που είναι εγγενή στις πολυγαμικές κοινωνίες» προσθέτει ο καθηγητής.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι στις κοινωνίες όπου επικρατούν οι πολυγαμικοί γάμοι, και ειδικά σε αυτές της Ασίας και της Αφρικής, τα ποσοστά βιασμών, απαγωγών, δολοφονιών, επιθέσεων και απάτης εμφανίζονται σημαντικά αυξημένα. Ο κ. Χένριτς αποδίδει αυτή την αύξηση της εγκληματικότητας στον περιορισμό του αριθμού των γυναικών που είναι διαθέσιμες για τους άνδρες.
«Η έλλειψη γυναικών διαθέσιμων για γάμο στους πολυγαμικούς πολιτισμούς αυξάνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των ανδρών για τις λίγες ανύπανδρες γυναίκες που απομένουν» εξηγεί. «Ο μεγαλύτερος ανταγωνισμός αυξάνει τις πιθανότητες του ότι οι άνδρες θα καταφύγουν σε εγκληματικές συμπεριφορές για να αποκτήσουν πόρους και γυναίκες».

Δικαιότερη η μονογαμία

Μια πιο «δίκαιη» κατανομή των γυναικών οδηγεί σε μικρότερο ανδρικό ανταγωνισμό και λιγότερα κοινωνικά προβλήματα, καταλήγει η μελέτη. Αντί να αναλώνονται στην αναζήτηση συζύγου οι άνδρες επικεντρώνουν τις προσπάθειές τους στη φροντίδα της οικογένειάς τους. Η θεσμοθέτηση της μονογαμίας φαίνεται να αυξάνει τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, την οικονομική παραγωγικότητα, την αποταμίευση και τις επενδύσεις στο όνομα των παιδιών.
Τα παιδιά φαίνονται επίσης να ωφελούνται με πολλαπλούς τρόπους. Στις μονογαμικές κοινωνίες παρατηρείται σημαντική βελτίωση της θέσης τους καθώς οι περιπτώσεις αμέλειας, κακοποίησης, θανάτων από δυστυχήματα ή δολοφονιών παιδιών όπως και οι ενδοοικογενειακές συγκρούσεις εμφανίζονται μειωμένες.
Ο καθηγητής Χένριτς σημειώνει τέλος ότι η θεσμοθέτηση του μονογαμικού γάμου φαίνεται σε γενικές γραμμές να προηγείται του εκδημοκρατισμού και της χορήγησης δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες στα κράτη όπου έχει υιοθετηθεί.
Πηγή: www.healthyliving.gr

Ζωγραφίζοντας την αγάπη

Ο σκιτσογράφος Ronald Searle έφτιαχνε στα '70ς σχέδια για να εμψυχώσει την άρρωστη γυναίκα του - ένα για κάθε χημειοθεραπεία της. Το αποτέλεσμα είναι τρυφερό και αισιόδοξο.

Ο σκιτσογράφος Ronald Searle, που πέθανε πρόσφατα, εκτός από καλός καλλιτέχνης ήταν και καλός άνθρωπος. Όταν, στη δεκαετία του '70, η γυναίκα του διαγνώστηκε με μια επικίνδυνη και σπάνια μορφή καρκίνου, για να την εμψυχώσει της έφτιαχνε ένα σχέδιο με "ηρωϊδα" την ίδια, κάθε φορά που πήγαινε για χημειοθεραπεία.


Οι χημειοθεραπείες διήρκησαν συνολικά πέντε χρόνια. Τα σχέδια που της χάρισε, ένα για κάθε μία, έφτασαν αισίως τα 46.



Όπως είχε πει της έδινε τις ζωγραφιές για να την κάνει να ξεχαστεί, να χαρεί αλλά και να σκεφτεί το όμορφο μέλλον όταν κάποτε, όλα αυτά θα τελείωναν.



"Ήθελα να την κάνω να φαντάζεται ένα μέλλον χωρίς την ασθένεια, όπου θα είμαστε οι δυο μας, υγιείς και χαρούμενοι", είχε πει ο παγκοσμίου φήμης σκιτσογράφος.


Μετά από τα πέντε χρόνια θεραπειών και τα δεκάδες σκίτσα του Searle, το όμορφο μέλλον, επιτέλους, ήρθε. Η Monica Koenig γιατρεύτηκε - εντελώς.


Όταν την Παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1969 η κυρία Searle διαγνώστηκε με καρκίνο, οι γιατροί της έδωσαν περίπου 6 μήνες ζωής.



42 χρόνια αργότερα ζούσε με τον άντρα της στα βουνά της Γαλλίας, στις Alpes-de-Haute-Provence.



Πριν από τρεις μήνες, το φθινόπωρο του 2011, ο Searl κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με τα σχέδια που χάριζε στη γυναίκα του στις χημειοθεραπείες της. Πρόλαβε να το δει να κυκλοφορεί.

Ο Ronald Searl πέθανε πριν λίγες μέρες, στις 30 Δεκεμβρίου του 2011, στην αγκαλιά της συζύγου του. Ήταν 91 ετών.



Είχε ζήσει μια ευτυχισμένη ζωή - μαζί με την Monica Koenig.

Πηγή: www.lifoteam.gr

Βροχή τα πρόστιμα της Ε.Ε. για περιβαλλοντικές παραβάσεις της Ελλάδας

Ημερήσιο πρόστιμο της τάξης των 71.193 ευρω προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιβληθεί στην Ελλάδα για τις 78 παράνομες χωματερές, παραπέμποντας τη χώρα εκ νέου στο Δικαστήριο Των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Μάλιστα, η επιτροπή ζητά να επιβληθεί και αναδρομικά ημερήσιο πρόστιμο ύψους 7.786 ευρώ για κάθε μια από τις χωματερές που παρέμειναν ενεργές μετά την πρώτη καταδικαστική απόφαση του 2005, καθώς παρήλθαν 8 χρόνια από την πρώτη καταδίκη της Ελλάδας για το ίδιο θέμα και μέχρι σήμερα η χώρα δεν συμμορφώθηκε.
 Για να γίνει κατανοητό, πόσο εγκληματική είναι η αμέλεια της ελληνικής πολιτείας, όχι μόνο από οικολογικής, αλλά και από οικονομικής απόψεως,  αρκεί να αναφερθεί ότι το ημερήσιο πρόστιμο για τις χωματερές θα επαρκούσε για το επίδομα ανεργίας σε πάνω από 7.000 ανέργους. Τα αναδρομικά επαρκούν για να δοθεί επίδομα ανεργίας σε 56.000 ανέργους για έναν χρόνο.
Εκκρεμούν κοντά στις 30 υποθέσεις για παραβίαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας από την Ελλάδα. Έτσι, κατέχει την τρίτη χειρότερη θέση (την 25η δηλαδή) μεταξύ των 27 κρατών-μελών της ΕΕ, όσον αφορά τις επιδόσεις σε θέματα περιβάλλοντος. Σε επτά από αυτές οι αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) ήταν καταδικαστικές αλλά εκκρεμεί η συμμόρφωση της χώρας μας. 
 Όσο η Ελλάδα δεν συμμορφώνεται με τις πρωτόδικες καταδικαστικές αποφάσεις υπάρχει ο κίνδυνος δεύτερης καταδίκης με τσουχτερά δυσβάσταχτα πρόστιμα. Όπως για τη χωματερή του Κουρουπητού όπου η χώρα μας είχε καταβάλει συνολικά περί τα 5.800.000 ευρώ.
Εκτός από παράνομες χωματερές, πρόκειται επίσης για υποθέσεις που αφορούν:

- εγκατάσταση αποχετευτικού δικτύου - συστήματος επεξεργασίας αστικών λυμάτων στο Θριάσιο Πεδίο

- καθορισμό Ζωνών Ειδικής Προστασίας για τη διατήρηση των άγριων πτηνών

- εφαρμογή της Οδηγίας 91/271/ΕΟΚ για οικισμούς που δεν διέθεταν δίκτυα αποχέτευσης και βιολογικούς καθαρισμούς για τα λύματά τους

- ανεπαρκή προστασία των Ζωνών Ειδικής Προστασίας

- απουσία κατάλληλου σχεδιασμού διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων και λειτουργία ανεξέλεγκτων χώρων διάθεσής τους

- εφαρμογή της Οδηγίας 2008/1, IPPC για την πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης στις βιομηχανίες.

Η Ελλάδα ελέγχεται για  τέσσερις υποθέσεις: για την κατάρτιση και αποστολή σχεδίων διαχείρισης εθνικών και διεθνών λεκανών απορροής ποταμών, για τον αυτοκινητόδρομο Πύργου - Τσακώνας, την ελλιπή προστασία της λίμνης Κορώνειας καθώς και για τις απαιτήσεις εφαρμογής των οδηγιών που αφορούν την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα.

Προειδοποιητικές επιστολές έχει λάβει επίσης για άλλες οκτώ υποθέσεις (χωροθέτηση αιολικών πάρκων σε περιοχή Νatura στη Λακωνία, λειτουργία ΧΥΤΑ στο Καλαμάκι Ζακύνθου κ.ά.) και επιστολές όχλησης για την εκτροπή του Αχελώου, τη λειτουργία ΧΥΤΑ Κιάτου Κατερίνης, την προστασία ειδών προτεραιότητας και της θαλάσσιας χελώνας καρέτα-καρέτα και την υποβάθμιση του υγροτόπου Σχινιά στην Αττική.

Χειρότερες περιβαλλοντικές επιδόσεις από την Ελλάδα έχουν η Ιταλία  και η Ισπανία, ενώ την καλύτερη εικόνα παρουσιάζουν η Μάλτα με έξι υποθέσεις, η Εσθονία με τρεις και η Ολλανδία με μόλις δύο υποθέσεις.

Η απίστευτη ιστορία μιας Κινέζας που έσωσε 30 μωρά στη ζωή της

Στην Κίνα, η βρεφοκτονία και η βρεφική εγκατάλειψη είναι σε τρομερή έξαρση λόγω των σκληρών πολιτικών μέτρων που επιτρέπουν μόνο ένα παιδί σε κάθε οικογένεια που ζει σε πόλη.

Έτσι οι Κινέζοι ωθούμενοι από τη φτώχεια και την τεράστια πολιτική πίεση αναγκάζονται να προβούν σε εγκατάλειψη μωρών εφόσον είναι τα δεύτερα της οικογένειας ή ακόμα και σε βρεφοκτονίες αν το πρώτο τους παιδί είναι κορίτσι.

Νεογέννητα μωρά βρίσκονται συχνά, σχεδόν καθημερινα πεταμένα στα σκουπίδια. Το κράτος προβαίνει ακόμα και σε υποχρεωτικές εκτρώσεις, όπως στην περίπτωση νεαρής κινέζας που την υπέβαλαν σε έκτρωση μια και δεν είχε να πληρώσει το πρόστιμο  και ύστερα της έβαλαν για τιμωρία στο κρεβάτι της σακούλα με το εκτρωμένο έμβρυο.

Στον αντίποδα όλων αυτών, η υπέροχη 88χρονη πια, ρακοσυλλέκτρια Lou Xiaoying η οποία, παρέα με τον άντρα της κατάφεραν να σώσουν και να αναθρέψουν 30 μωρά χωρίς να τους πεθάνει κανένα!

Οι ίδιοι μεγαλώσαν τα 4 από αυτά και έδωσαν τα υπόλοιπα σε φίλους και συγγενείς ώστε να πάνε σχολείο και να ζήσουν όσο γίνεται καλύτερα.

Η ίδια λέει: «πήγαινα πάντα αιφνιδιαστικά στα σπίτια των παιδιών να ελέγξω πως περνάνε και πάντα φρόντιζα τις Κυριακές να είναι μαζί μου για να βγαίνουμε βόλτα στα δάση και τη φύση, ώστε να νοιώθουν την φροντίδα, την αγάπη και την προστασία που χρειάζονταν».

Η ιστορία της ξεκινά το 1972 στους δρόμους της πόλης Jinhua όταν είχε βγει να ψάξει για χρήσιμα αντικείμενα από τα σκουπίδια από τους κάδους. Εκεί μέσα, βρήκε πεταμένο ένα μικρό κοριτσάκι. Ο κίνδυνος αν την ανακάλυπταν θα ήταν μεγάλος, λέει  στη συνέχεια της συνέντευξης της, στην κινέζικη εφημερίδα Yanzhao Metro Daily:

«Δεν το σκέφθηκα ούτε στιγμή. Θα είχε πεθάνει αν δεν την είχαμε πάρει να τη φροντίσουμε. Τότε ακριβώς κατάλαβα ότι αγαπάω τα παιδιά και θα ήθελα να τους προσφέρω ό,τι καλύτερο μπορούσα! Το να τη βλέπουμε να μεγαλώνει ήταν για μας μοναδικό! Όλα αυτά τα παιδιά χρειάζονται αγάπη και φροντίδα. Είναι μοναδικά κι αξιαγάπητα ανθρώπινα όντα. Δεν το χωράει ο νους μου πως είναι δυνατόν κάποιοι να τα παρατάνε στα σκουπίδια… Η κόρη μου αυτή, είναι σήμερα 40 χρόνων κι έχει δικό της παιδί πια!...Tον πιο μικρό μου γιο, τον Ζανγκ Γκιλιν που είναι σήμερα μόλις 7 χρονών, τον βρήκα πεταμένο σε έναν κάδο σκουπιδιών. Ήμουν τότε 82 χρονών. Πάρα πολύ μεγάλη για να αναθρέψω ένα ακόμη παιδί. Όμως δεν μπορούσα με τίποτε να τον αφήσω στο έλεος του Θεού. Τον κοίταζα και μου χαμογελούσε. Ήταν τόσο γλυκός! Ηταν αδύνατο να μην τον φροντίσω! Τον πήρα λοιπόν στο σπίτι μας στην εξοχή (σ.σ. μια παράγκα που μπάζει από παντού, μέσα σε ένα δάσος) και τον φρόντισα και τον περιέθαλψα. Του έδωσα το όνομα Ζανγκ Γκιλιν που σημαίνει Σπάνιος και Πολύτιμος! Με βοήθησαν και τα μεγαλύτερα παιδιά μου στην ανατροφή του. τώρα πια είναι ένας απόλυτα υγιής και χαρούμενος νεαρός! Ξέρω πως οι μέρες μου ίσως δεν είναι πολλές. Θα ήθελα όμως πριν φύγω να τον δω κι αυτόν να πηγαίνει στο σχολείο.»

Η Λου εκτός των υπολοίπων 30 παιδιών της έχει και μία βιολογική κόρη η οποία έχει εμπνευσθεί από τη μητέρα της και έχει αφιερώσει τη ζωή της στην αναζήτηση και την υποστήριξη εγκαταλελειμμένων παιδιών. Η ιστορία τους έχει ευαισθητοποιήσει ολόκληρη την Κίνα των χιλιάδων εγκαταλελειμμένων παιδιών, και το έργο της έχει βρει παντού επώνυμους και ανώνυμους μιμητές.

Η Λου έχει αποκτήσει δίκαια το προσωνύμιο «Επίγειος Άγγελος» και αποτελεί τη ζωντανή απόδειξη ότι δεν χρειάζεται να έχεις τίποτα απολύτως για να δώσεις αγάπη και φροντίδα. Κι ακόμα μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο καθένας μας, από όποια θέση κι αν βρίσκεται μπορεί να γίνει διάβολος ή άγγελος.

Πηγή: www.e-fungus.gr

10 άγνωστα στοιχεία για τον ανθρώπινο εγκέφαλο

Αποτελεί το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο τμήμα του κεντρικού νευρικού συστήματος, καθώς από αυτόν εξαρτάται η λειτουργία των περισσοτέρων οργάνων του ανθρώπινου σώματος. Μάθετε 10 πράγματα που δημοσίευσε πρόσφατα η βρετανική ιστοσελίδα Telegraph για τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

1. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος χρειάζεται περίπου 20 χρόνια για να ωριμάσει.

2. Κατά τη διάρκεια της κύησης, ο εγκέφαλος του μωρού αποκτά 8.000 νέα εγκεφαλικά κύτταρα ανά δευτερόλεπτο.

 3. Τη στιγμή της γέννησης, ο ανθρώπινος εγκέφαλος διαθέτει όλα τα εγκεφαλικά κύτταρα που θα χρειαστεί κατά τη διάρκεια της ζωής του.

4. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι “το πιο εξελιγμένο πράγμα” στο γνωστό σύμπαν.

5. Τα νεογέννητα μωρά μπορούν να αναγνωρίσουν το πρόσωπο της μητέρας τους, λίγες μόνο ώρες μετά τη γέννησή τους.

 6. Κατά τη διάρκεια της κύησης, ο εγκέφαλος του εμβρύου αντιλαμβάνεται δύο χρώματα, το άσπρο και το μαύρο. Τα μάτια του όμως είναι αρκετά ευαίσθητα, ώστε να διακρίνουν το αχνό φως που περνά από την κοιλιά της μητέρας του.

7. Ο εγκέφαλος δίνει “εντολή” στα βλέφαρά μας να ανοιγοκλείσουν περίπου 20 φορές το λεπτό. Κάθε ανοιγόκλεισμα διαρκεί περίπου μισό δευτερόλεπτο.

8. Κάθε εγκεφαλικό κύτταρο επικοινωνεί κατά μέσο όρο με 10.000 άλλα εγκεφαλικά κύτταρα.

9. Η ισορροπία και ο έλεγχος των μελών του σώματος είναι τόσο πολύπλοκες διαδικασίες, που η περιοχή του εγκεφάλου η οποία της διαχειρίζεται περιέχει τόσα εγκεφαλικά κύτταρα όσα και ο υπόλοιπος εγκέφαλος συνολικά.

10. Οι νεαροί δύτες στην Ταϊλάνδη έχουν εξασκήσει τα μάτια τους να εστιάζουν κάτω από το νερό, κάνοντας την ίριδα να συστέλλεται αντί να διαστέλλεται. Το εντυπωσιακό είναι ότι όλα τα παιδιά μπορούν να αναπτύξουν αυτήν την ικανότητα, αν ξεκινήσουν από μικρή ηλικία.
Πηγή: www.antikleidi.com

Μια παραβολή του Τολστόι "για την ελληνική οικονομική κρίση"

Ζούσε μια φορά ένας Ρώσος πρίγκιπας που τον λέγανε Ολέγκ. Κάλεσε τους πιο ξακουστούς μάντεις να του πούνε ποια θα είναι η ζωή και ποιος ο θάνατός του. Οι μάντεις του είπαν: «Η ζωή σου θα ‘ναι ευτυχισμένη. Το θάνατό σου όμως θα τον βρεις από το αγαπημένο σου άλογο».

Τότε ο Ολέγκ σκέφτηκε: «Αφού ο θάνατός μου θα ‘ρθει από το αγαπημένο μου άλογο, θα το στείλω κάπου μακριά και δεν θα το καβαλικέψω ποτέ μου». Κι έδωσε διαταγή να πάνε το άλογο σε κάποιο πολύ μακρινό χωριό.

Κάποτε, μετά από πολλά χρόνια, ο Ολέγκ βρέθηκε σ’ εκείνο το χωριό. Ρώτησε: «Και που είναι εκείνο το άλογο που σας είχα στείλει κάποτε; Ζει ακόμα;» Του λένε: «Εδώ και πολύ καιρό, το άλογό σου ψόφησε».

Ο Ολέγκ λυπήθηκε τότε για το άλογό του και λέει: «Άδικα το ‘χασα το άλογό μου. Δείξτε το μου». Του λένε: «Έχει ψοφήσει από καιρό, το κουφάρι του το ‘φαγαν οι λύκοι, μόνο τα κόκαλά του μείνανε». Ο Ολέγκ είπε να τον πάνε εκεί που πέταξαν το άλογο. Εκεί βρίσκονταν μόνο τα κόκαλα και το κεφάλι του αλόγου.

Τότε ο Ολέγκ σκέφτηκε: «Πώς γίνεται να ‘ρθει ο θάνατός μου από τούτα εδώ;» Κι έσπρωξε με το πόδι του το κεφάλι του αλόγου. Εκεί μέσα όμως φώλιαζε ένα φίδι. Πετάχτηκε έξω σφυρίζοντας θυμωμένα και δάγκωσε τον Ολέγκ στο πόδι. Απ’ αυτό το δάγκωμα πέθανε ο πρίγκιπας Ολέγκ.

Ας πούμε τώρα πως ο πρίγκιπας είναι η Ελλάδα, το άλογο είναι όλες οι παθογένειες της, το χρέος είναι το κεφάλι του και το φίδι είναι όσοι εκμεταλλεύονται την σημερινή αδυναμία της χώρας (με βάση την μια επικρατούσα ανάγνωση των γεγονότων) ή ο κίνδυνος που φώλιαζε στον τρόπο που λειτουργούσαμε σαν κοινωνία τόσα χρόνια (σύμφωνα με την πιο επικρατούσα πλέον άποψη). 

Είτε λοιπόν θεωρηθεί πως τον ίππο, ο ευγενής της ιστορίας  τον έστειλε στις μελλοντικές γενιές, και τον βρήκε τώρα μπροστά του, καταστρέφοντας τα παιδιά του, είτε πως το χωριό που πήγε είναι οι δανειστές μας (ανάμεσα τους και κάποιοι μικροκαταθέτες που είδαν σε μια νύκτα οι οικονομίες τους να μειώνονται κατά 70%), προτίμησε να κουκουλώσει πάντως ένα πρόβλημα, που αυτο γιγαντώθηκε όσο ήταν κρυμμένο και όχι να το επιλύσει, όταν ακομα μπορούσε.

Και να διώξουμε το  «άλογο», και να σαπίσει το κουφάρι του, το «φίδι» θα παραμονεύει. Και αργά ή γρήγορα εάν εφησυχάσουμε θα μας «δαγκώσει». Τώρα που ξέρουμε τη διάγνωση και οι πιο πολλοί έχουμε συνειδητοποιήσει την αδυσώπητη αλήθεια, ας θάψουμε πίσω αυτό το παρελθόν και ας προσπαθήσουμε κάτι καινούργιο με στέρεες βάσεις και όχι σαθρό μεν αλλά φανταχτερό. Η αυταπάτη πως με διαπραγματεύσεις και ηρωικές πράξεις μπορούμε να γυρίσουμε στις παλιές καλές μέρες πρέπει να σβήσει.

Διαφορετικά, όπως έλεγε, το 1993, ο αρχικός εμπνευστής της αποτυχημένης αυτής συνταγής που οδήγησε στην σύγχρονη παρακμή του ελληνικού κράτους, ο Ανδρέας Παπανδρέου, το χρέος θα αφανίσει το έθνος. Από εδώ και πέρα λοιπόν τα δάνεια να χρησιμεύουν για να ξεκινούν δουλειές και να παράγονται αγαθά. Να αποτελούν αρχικό κεφάλαιο, ώστε αυτό που θα επιστραφεί, ακόμα και με τόκους, να είναι ελάχιστο μπροστά στο κέρδος που θα αποφέρει. Και όχι το αντίστροφο. Άλλωστε με αυτή τη λογική δανείζεται κάθε σοβαρό κράτος ή μεμονωμένος άνθρωπος.

Διαφορετικά το «φίδι» θα παραμονεύει, ακόμα και αν κάψουμε το κουφάρι από το αλογο, ακόμα και μέσα στην στάχτη. Και ανά πάσα στιγμή μπορεί να μας δαγκώσει και να πεθάνουμε όπως ο πρίγκιπας Ολέγκ.

(Από το matrix24.gr  με μια μικρή αλλαγή στην διατύπωση της ερμηνείας)

Είναι οι άνθρωποι εκ φύσεως καλοί ή κακοί;

Είναι ένα ζήτημα που έχει επανειλημμένα απασχολήσει όλη την ανθρωπότητα. Για χιλιάδες χρόνια, οι φιλόσοφοι έχουν φιλονικήσει ως προς το αν είμαστε εκ φύσεως καλοί και μας καταστρεφεί η κοινωνία, ή γεννιόμαστε κακοί και μας διατηρεί υπό έλεγχο η κοινωνία. Η Ψυχολογία έχει αποκαλύψει κάποια στοιχεία που θα μπορούσαν να δώσουν σε αυτή τη διαμάχη μια νέα τροπή. Ένας τρόπος για να το εξακριβώσουμε αυτό, είναι να δούμε τα μωρά. Το μυαλό των μωρών είναι μια θαυμάσια βιτρίνα  της ανθρώπινης φύσης. Τα μωρά είναι οι άνθρωποι με το ελάχιστο της πολιτιστικής επιρροής - δεν έχουν πολλούς φίλους, δεν έχουν πάει ποτέ στο σχολείο και δεν έχουν διαβάσει βιβλία. Δεν μπορούν να ελέγξουν καν το σώμα τους, πόσο μάλλον να μιλήσουν, έτσι  το μυαλό τους είναι περισσότερο από κάθε άλλη περίπτωση, κοντά στην αθωότητα.Το μόνο πρόβλημα είναι ότι η έλλειψη της γλώσσας καθιστά δύσκολο να μετρήσουμε τις απόψεις τους. Κανονικά ζητάμε από τους ανθρώπους να λάβουν μέρος σε πειράματα, δίνοντάς τους οδηγίες ή ζητώντας τους να απαντήσουν σε ερωτήσεις, οι οποίες προϋποθέτουν την ομιλία. Τα μωρά μπορεί να είναι ένας πολύ ευχάριστος συνεργάτης, αλλά δεν είναι γνωστά για την υπακοή τους. 
 Τι μπορεί λοιπόν να κάνει ο ψυχολόγος για να εξασφαλίσει την συμμετοχη τους; Ευτυχώς, δεν χρειάζεται πάντα να μιλήσει κάποιος για να αποκαλύψει τις απόψεις του. Τα μωρά τεντώνονται να φτάσουν πράγματα που θα ήθελαν και  έχουν την τάση να κοιτάζουν επίμονα ότι τους εκπλήσει. Τα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Yale στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν αυτά τα δεδομένα για να εξετάσουν τα  μωρά. Τα αποτελέσματά τους δείχνουν ότι ακόμη και οι μικρότεροι άνθρωποι έχουν μια αίσθηση του σωστού και του λάθους και επιπλέον, ένα ένστικτο να προτιμούν το καλό εναντίον του κακού. Πώς θα μπορούσε να εξαχθεί αυτό από πειράματα; Φανταστείτε ότι είστε ένα μωρό. Από τη στιγμή που έχετε ένα περιορισμένο εύρος προσοχής, το πείραμα θα είναι μικρό και πιο διασκεδαστικό από ό, τι τα περισσότερα πειράματα ψυχολογίας. Στην  ουσία ήταν ένα είδος κουκλοθέατρου. Η σκηνή απεικονίζει ένα καταπράσινο λόφο, και οι κούκλες είναι γεωμετρικά σχήματα πάνω σε  ραβδί. Ένα τρίγωνο, ένα τετράγωνο και ένας κύκλος, ο καθένας με διαφορετικά ανοικτά χρώματα. Ότι συνέβη στη συνέχεια μοιάζει με ένα σύντομο παιχνίδι, καθώς η πρώτη από τις φιγούρες προσπαθούσε να ανέβει στο λόφο, αλλά έπεφτε και ξεκινούσε από κάτω πάλι. Στη συνέχεια, τα άλλα δύο σχήματα προσπάθησαν, είτε με τη βοήθεια ενός ορειβάτη που το έσπρωχνε από πίσω, ή αντίθετα το τελευταίο το εμπόδιζε ο ορειβάτης, πιέζοντας το από πάνω, προς τα κάτω. 

 Οι μαριονέτες είναι απλες φιγούρες. Δεν κάνουν ανθρώπινους ήχους, ούτε εμφανίζουν ανθρώπινα συναισθήματα. Απλώς κινούνται, και όμως ο καθένας διαβάζει αυτές τις κινήσεις ως σκόπιμες, αποκαλύπτοντας και τον χαρακτήρα τους. Ο τρόπος που τις παρατηρούν τα  βρέφη, δείχνει ότι είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης, να κατανοούμε πως και τα άλλα πλάσματα έχουν μια συγκεκριμένη πρόθεση, άρα καταλαβαίνουμε οτι σκέφτονται.
Αυτό που συνέβη δίπλα μας λέει ακόμα περισσότερα για την ανθρώπινη φύση. Μετά την παράσταση, στα βρέφη δόθηκε η επιλογή, είτε για  βοήθεια ή  παρακώλυση σε κάθε μαριονέτα, και αποδείχθηκε ότι σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό η πρόθεση τους ήταν να βοηθήσουν. Τα βρέφη είδαν μια δεύτερη σκηνή στην οποία ο ορειβάτης έπρεπε να κάνει την επιλογή για να κινηθεί προς την κατεύθυνση της άλλης μαριονέτας, είτε για να βοηθήσει, είτε για να εμποδίσει. Ο χρόνος που αφιέρωσαν τα  βρέφη περιμένωντας την κίνηση του ορειβάτη σε κάθε μία από τις δύο περιπτώσεις, αποκάλυψε τι θέλανε. Αν ο ορειβάτης πήγαινε από πάνω για να εμποδίσει, τα βρέφη κοιτούσαν πολύ πιο επίμονα. Αυτό είναι λογικό, γιατί τα βρέφη έμεναν έκπληκτα, καθώς περίμεναν άλλη κίνηση από τον ορειβάτη.
Είναι σαφές λοιπόν, πως τα βρέφη, των οποίων το μυαλό δεν έχει εμποτιστεί ακόμα από τον πολιτισμό, θεωρούν ως δεδομένη την καλή πρόθεση. Αυτό δεν επιλύει την συζήτηση για την ανθρώπινη φύση. Ένας κυνικός, θα έλεγε ότι  απλά δείχνει πως τα βρέφη είναι ιδιοτελή όντα και αναμένουν από τους άλλους να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Σε κάθε περίπτωση όμως, δείχνει ότι το στενά συνδεδεμένο με τη φύση μας  ένστικτο τείνει στις φιλικές προθέσεις  και όχι στις κακόβουλες. Και σε αυτή τη βάση είναι δομημένη η ηθική. 

Πηγή: BBC 

ΔΕΚΑ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ

Κι όμως, είναι απλά καθημερινές συνήθειες που κάνουν την μεγάλη ζημιά στον εγκέφαλό μας.
1. Απουσία πρωινού γεύματος
Πέφτει το ζάχαρο στο αίμα και αυτό συνεπάγεται ελλιπή παροχή ενέργειας στον εγκέφαλο άρα και σταδιακή εκφύλισή του.
2. Κάπνισμα
Οδηγεί σε Αλτζχάιμερ και συρρικνώνει τον εγκέφαλο
3. Υψηλό ζάχαρο
Διαταράσσει την απορρόφηση των πρωτεϊνών και επηρεάζει την ανάπτυξη του εγκεφάλου
4. Εκνευρισμός
σκληραίνει τις αρτηρίες στον εγκέφαλο και τον αποδυναμώνει
5. Έλλειψη ερεθισμάτων
Η σκέψη είναι η προπόνηση του εγκεφάλου, χωρίς αυτή επέρχεται σμίκρυνση
6. Ολιγολογία
Ο διάλογος προάγει τις εγκεφαλικής λειτουργίες
7.Ατμοσφαιρική μόλυνση
Το μυαλό απορροφά την μεγαλύτερη ποσότητα οξυγόνου στον οργανισμό.Ο μολυσμένος αέρας μειώνει την παροχή οjυγόνου στον εγκέφαλο και τον εκφυλίζει
8. Ο ύπνος με καλυμμένο το κεφάλι
Αυξάνει την συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα και μειώνει την εισροή οξυγόνου στον εγκέφαλο
9. Επίμονη εργασία κατά την ασθένεια
Μπορεί να προκαλέσει ακόμη και ζημιά στον εγκέφαλο αν εργαζόμαστε ή μελετάμε ενώ το σώμα βρίσκεται σε κατάσταση σοκ από ασθένεια.
10. Έλλειψη ύπνου
Ο ύπνος επιτρέπει στον εγκέφαλο να ξεκουραστεί και η έλλειψή του οδηγεί σε νέκρωση εγκεφαλικών κυττάρων.
ΠΗΓΗ: www.medisence.gr