Μούγκα στη στρούγκα;

Πηγή:www.capital.gr
H προσφυγή της Κύπρου  στην Τρόικα  καταρρίπτει μερικούς από τους αστικούς μύθους του αριστεροδεξιού συμφύρματος  που συγκροτεί το αντιμνημονιακό μέτωπο, οπισθοφυλακής της πελατοκρατίας και παρασιτοκρατίας που διαφεντεύει το τόπο.

Η προσφυγή της  Κύπρου, του σύντροφου  «Καταστροφιά», όπως τον χαρακτήρισε το Der Spiegel, για να ενταχθεί σε δανειακή σύμβαση μετά «επάρατου» νεοφιλελεύθερου, κατοχικού, τοκογλυφικού  μνημονίου, έγινε μετά την άρνηση Ρωσίας και Κίνας να την δανείσουν ένα πόσο από 1,8-2 δισ. ευρώ.  Όσα δηλ. περίπου το ελληνικό δημόσιο ξοδεύει ετησίως για τους 70.000 δημοσίους υπαλλήλους που προσελήφθησαν κάτω από τη «μύτη» της τρόικας στη διετία της χρεοκοπίας με τις ευλογίες  σύσσωμης  της αντιπολίτευσης, μνημονιακής και αντιμνημονιακής.

Κανείς από τους δημαγωγούς  της πολιτικής και άλλα «νούμερα»  της δημόσιας ζωής που επί  δυο και πλέον χρόνια  μας βομβαρδίζουν, με τα περί της εναλλακτικής λύσης που  μας προσφερόταν  από Ρωσία και Κίνα, τα περί «εθνοπροδοτών», «δοσιλόγων»  της Μέρκελ και του ΔΝΤ οι οποίοι αρνήθηκαν την εθνικά συμφέρουσα λύση, βάσει κάποιας μυστικής διεθνούς  συνωμοσίας, με στόχο τα πετρέλαια και τον ορυκτό πλούτο ή τις μέλλουσες παρθένες και έφηβους «κούρους» για να αποκτήσουν πρόσβαση στο ελληνικό DNA...  δεν φιλοτιμήθηκε να δώσει και εξήγηση.

Οι άνθρωποι πιστεύουν στα πιο παράδοξα πράγματα, αρκεί να είναι ευκολοχώνευτα και να μην έχουν να κάνουν με την πολυπλοκότητα και εξ ου, αιτιακή αβεβαιότητα της πραγματικότητας.  Όταν υπάρχουν διαθέσιμοι «πελάτες» θα βρεθεί και ο «έμπορος» που θα πουλήσει τα «φύκια»...

Η πραγματικότητα όμως, είτε την κατανοεί κανείς είτε όχι, παραμένει το μοναδικό σημείο αναφοράς  και αδιαφορεί για όσους κινούνται καταπάνω της με μεγάλη ταχύτητα, χωρίς ζώνες ασφαλείας.

Η δύσμοιρη  Κύπρος,  έχει διαπιστωμένα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, αποτελεί τραπεζικό καταφύγιο της ρωσικής πλουτοκρατίας και γεωπολιτικά κατέχει θέση ενδεχομένως και σημαντικότερη της Ελλάδας και δεν κατάφερε να εξασφαλίσει εφ άπαξ όσα εμείς απαιτούμε από τους δανειστές μηνιαίως, καθυβρίζοντάς τους από το πρωί μέχρι το βράδυ...



Τα δανεικά από τη Ρωσία και την Κίνα αποτελούν ένα αστικό μύθο που βαυκαλίζει τις νηπιακές πολιτικές και οικονομικές αντιλήψεις της αριστεράς και της δεξιάς. Ενέδωσαν σε αυτόν  στην προσπάθεια  να ρίξουν τα φώτα μακριά από την ουσία του ελληνικού προβλήματος: Το πελατειακό παρασιτικό κράτος των κομμάτων και των ψηφοφόρων πελατών τους.

Ανάλογος μύθος είναι και η αντίληψη πως η λύση για το ελληνικό πρόβλημα είναι ανάπτυξη με περισσότερα δανεικά για πιστωτικές κάρτες και  μισθούς και συντάξεις του δημοσίου  που θα τονώσουν την ζήτηση.

Η κοινή γνώμη στην Ελλάδα έχει πάρει διαζύγιο από την κοινή λογική. Θα συνέλθει μόνο όταν η πραγματικότητα την προσγειώσει στα νέα δεδομένα.

Τα νέα δεδομένα με βάση την παραγωγική ικανότητα της χώρας θα απαιτήσουν κάποια στιγμή από τους Έλληνες, ανάλογες καταστάσεις με αυτές που επέβαλε η πραγματικότητα στους πολίτες των σοβιετικών καθεστώτων. Ήτοι,  να φροντίζουν κήπους και νοικοκυριά  στα γειτονικά κράτη, αντί πινακίου φακής Τουρκίας... Όπως ακριβώς έγινε με τους πολίτες της Ουκρανίας, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας τα τελευταία 20 χρόνια στην Ελλάδα.
 Πηγή:www.capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

Πώς ο Ερατοσθένης μέτρησε την ακτίνα της Γης;

Η πρώτη φορὰ στὴν Ἱστορία τῆς Μαθηματικῆς Γεωγραφίας ,κατὰ τὴν ὁποία ἔγινε πραγματικὴ μέτρηση γιὰ τὸν ὑπολογισμὸ τῆς περιμέτρου τῆς Γῆς ,ἦταν ἀπὸ τὸν Ἐρατοσθένη τὸν Κυρηναῖο, ὁ ὁποῖος ὑπολόγισε μὲ ἐκπληκτικὴ ἀκρίβεια τὴν περίμετρο τῆς Γῆς ἀπό...ἕνα πηγάδι στὸ Ἀσσουάν. Γιὰ τὴ μέτρηση αὐτὴ ὁ Ἐρατοσθένης εἶχε γράψει ἰδιαίτερη πραγματεία, ὅπως πληροφορούμαστε ἀπὸ τὴν «Διόπτρα» τοῦ Ἥρωνος τοῦ Ἀλεξανδρέως, ὁ ὁποῖος ἀναφερόμενος στὸ μέγεθος τῆς περιμέτρου τῆς Γῆς σημειώνει : « Ἐρατοσθένης ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ περὶ ἀναμετρήσεως τῆς Γῆς».

Το πηγάδι του Ερατοσθένη στο Ασσουάν

Πληροφορίες προγενέστερων τοῦ Ἐρατοσθένη ἀστρονόμων ἔλεγαν, ὅτι περὶ τὴν Συήνη (σημερινὸ Ἀσσουάν) τὴν 21ην Ἰουνίου οἱ ἀκτῖνες τοῦ Ἥλιου ἔπεφταν κάθετα πρὸς τὸ ὁριζόντιο ἐπίπεδο. Αὐτὸ τὸ συμπέραιναν ἐξ αἰτίας ἑνὸς πηγαδιοῦ, τὸ ὁποῖο κάθε 21η Ἰουνίου φωτιζόταν ὁλόκληρο ἀπὸ τὶς ἀκτῖνεςτοῦ Ἥλιου μέχρι τὸν πυθμένα του.

 Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ βασιλέως Πτολεμαίου,ὁ ὁποῖος διέθεσε τὸ ἀναγκαῖο σῶμα βηματιστῶν, ὁ Ἐρατοσθένης μέτρησε τὴν ἀπόσταση Συήνης-Ἀλεξάνδρειας, τὴν ὁποίαν βρῆκε 5.000 στάδια (S, βλ.σχῆμα). Μετὰ μέτρησε τὴ γωνία, ποὺ σχηματίζεται στὴν Ἀλεξάνδρεια ἀπὸ τὴν κατακόρυφο τοῦ τόπου καὶ τῶν ἀκτίνων τοῦ Ἥλιου, καὶ τὴν βρῆκε ἴση μὲ τὸ πεντηκοστὸ τῆς περιφέρειας κύκλου καὶ λίγο περισσότερο ἀκόμη [ περίπου 8 πρῶτα λεπτὰ (γωνία φ στὸ σχῆμα)]. Μὲ τὸν παρακάτω ἁπλὸ τρόπο ὑπολόγισε τὸ μῆκος τῆς περιμέτρου τῆς Γῆς ἴσο πρὸς 252.000 στάδια.

φ/S=360/Περ.Γῆς , Περ.Γῆς=360˚/φ *S

Τὸ στάδιο τῆς Ἑλληνιστικῆς Ἐποχῆς ὑπολογίζεται ἴσο μὲ 157,5 μέτρα (κατ’ ἄλλους 164μ.). Τὰ 252.000 στάδια ἰσοῦνται μὲ 39.690 χιλιόμετρα .Μὲ σημερινὲς δορυφὲς μετρήσεις προκύπτει, πὼς ὁ μέσος ὅρος τῆς περιμέτρου τῆς Γῆς εἶναι 40.048 χιλιόμετρα.

Δημόσιος τομέας , ο μεγάλος «δαίμονας» αυτής της χώρας

Ο κρατικός μηχανισμός, αλλά και οι πολιτικοί του, είναι βιτρίνα της κοινωνίας.
Οι δημοσ.υπάλληλοι δεν είναι εξωγήινοι οι οποίοι προσλήφθηκαν με σκοπό να ισοπεδώσουν την χώρα..

Αυτό που οδήγησε την χώρα στο τέλμα, ήταν η επιλογή το 1981 για γιγάντωση του κράτους με πελατειακές προσλήψεις, και η μη ενίσχυση ενός παραγωγικού ιδιωτικού τομέα..
Η κατάσταση αυτή από το 1989 και έπειτα ξέφυγε, όλοι περνούσαν καλά, και όσοι έστω και κατά διάνοια ήθελαν να προχωρήσουν σε υγιείς μεταρρυθμίσεις, ακόμα και αν είχαν την εξουσία, δεν είχαν την δύναμη..
Άλλωστε και τώρα ακόμη, δεν έχουν την δύναμη να το κάνουν !

Η δομή της ελλην.οικονομίας ήταν και είναι : δάνεια για υπέρογκους μισθούς δημοσ.υπαλλήλων, οι οποίοι με την σειρά τους γιγάντωσαν έναν παρασιτικό ιδιωτικό τομέα(καφέ, εστιατόρια, καταστήματα, τουρισμός κτλ), και επιδοτήσεις οι οποίες κατασπαταλήθηκαν και δεν χρησίμευσαν σε τίποτα..

Παράλληλα με τον διεφθαρμένο δημόσιο τομέα, τράφηκε λοιπόν και ένας εξίσου διεφθαρμένος μη παραγωγικός, αλλά και ερασιτεχνικός ιδιωτ.τομέας..
Η κατασπατάληση των επιδοτήσεων, η κατάντια του χρηματιστηρίου(αφορά τις επιχειρήσεις «ατμομηχανή της ελλην.οικονομίας) το αποδεικνύουν αυτό..
Τα αμέτρητα αυθαίρετα και οι ημιυπαίθριοι χώροι, η μάστιγα της φοροδιαφυγής/εισφοροδιαφυγής είναι μερικά ακόμα παραδείγματα..
Κάποιοι, ακόμα και όσοι ανήκουν στο διεφθαρμένο κομμάτι του ιδιωτικού τομέα, στρέφονται κατά της ανικανότητας του δημοσίου, παραγνωρίζοντας το γεγονός σε μια υγιή οικονομία είναι τόσο ερασιτέχνες, που δεν θα κατάφερναν ούτε κατά διάνοια τον σημερινό τους πλούτο..
Κάποιοι άλλοι πάλι, κατηγορούν το δημόσιο γιατί δεν έκανε τους απαραίτητους ελέγχους, λες και για να είναι κάποιος νόμιμος πολίτης πρέπει να έχει πάντα έναν αστυνομικό πάνω από το κεφάλι του..
Ειλικρινά δεν νομίζω να μπήκε ποτέ κανένας σε βουλευτικό γραφείο τα τελευταία 30 χρόνια, και να ζήτησε κάτι χρήσιμο για την ελλην.κοινωνία, παρά μόνο να νοιάστηκε για το δικό του μικρό συμφέρον !

Από την μη αποδοτική λειτουργία του δημοσίου ευνοήθηκε το σύνολο σχεδόν της ελλην.κοινωνίας, και δεν υπάρχει καμιά κοινωνική ομάδα η οποία να νομιμοποιείτε να κατηγορήσει κάποια άλλη.
Φαίνετε άλλωστε από το γεγονός ότι όποτε γίνετε προσπάθεια να εξορθολογιστεί μια κατάσταση, τότε η ομάδα η οποία πλήττεται(και η οποία μπορεί να κατηγορεί τις δυσλειτουργίες του κράτους), τότε εξεγείρετε..

Η πίεση που ασκείτε σήμερα στον ιδιωτικό τομέα, οφείλετε στην μείωση της κατανάλωσης, συνέπεια της μείωσης των μισθών των δημοσ.υπαλλήλων, καθώς και στο κλείσιμο της στρόφιγγας των απερίσκεπτων δανείων από τις τράπεζες.

Το πρώτο μέτρο που θα έπρεπε να εφαρμοστεί ήδη από το 2009, ήταν η αναδιάρθρωση του δημοσίου τομέα.
Είναι τραγικό το γεγονός ότι δεν έγινε ακόμη, και το μόνο σίγουρο είναι ότι όσο το δημόσιο εξορθολογίζεται, τόσο μεγαλύτερος θα είναι ο πόνος για τον ιδιωτικό τομέα..

Ουσιαστικά καλούμαστε να ξεχαρβαλώσουμε μια δυσάρεστη κατάσταση και να αναγεννηθούμε, προσπάθεια η οποία είναι ποιο επίπονη από το χτίσιμο..

Ν.Τ

Γεμίζουν τα ταμεία των κομμάτων. Μεγάλος κερδισμένος ο Σύριζα

Αλλαγές στις κρατικές χρηματοδοτήσεις των κομμάτων θα υπάρξουν, μετά από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Μεγάλος κερδισμένος, όσον αφορά τις μελλοντικές χρηματοδόσεις, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με βάση τις ψήφους που έλαβε, αναμένεται να δει τα έσοδά του να εκτινάσσονται. Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ, θα βάλει στο ταμείο του, πολύ λιγότερα χρήματα σε σχέση με το 2011.
Στη Νέα Δημοκρατία, με βάση τις ψήφου που πήρε, αναμένεται να μειωθεί η κρατική χρηματοδότηση, σε σχέση με το 2011.
Κατά το 2011, η Νέα Δημοκρατία, είχε εισπράξει συνολικά 19.224.778 εκ. ευρώ, με το σύνολο των δαπανών της να φτάνει τα 23.038.506 εκ. ευρώ. Η κρατική χρηματοδότηση του κόμματος έφτασε στα 12.749.671 εκ. ευρώ. Ωστόσο, στα μέσα της επόμενης χρονιάς, θα λάβει περίπου 15 εκ. ευρώ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, λαμβάνοντας 1.655.053 ψήφους στις κάλπες, θα είναι το κόμμα που θα δει τα έσοδά του να εκτινάσσονται τις επόμενες χρονιές. Τα χρήματα που θα μπουν στο ταμείο του κόμματος, πρόκειται να φτάσουν τα 14 εκ. ευρώ, όταν το 2011, τα έσοδα άγγιξαν τα τέσσερα εκ. ευρώ.
Το 2011, το ΠΑΣΟΚ, είχε συνολικά έσοδα 18.019.961 εκ. ευρώ και το σύνολο των λειτουργικών δαπανών του κόμματος έφτασε τα 24.338.459 εκ. ευρώ. Η Ιπποκράτους έλαβε κρατική χρηματοδότηση 16.308.997 εκ. ευρώ. Με βάση τις ψήφους που πήρε στην κάλπη των εκλογών της 17ης Ιουνίου, το ΠΑΣΟΚ, θα βάλει το ταμείο του περίπου 7,5 εκ. ευρώ.
Όσον αφορά στα υπόλοιπα κόμματα που μπήκαν στη Βουλή, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα βάλουν στο ταμείο τους περίπου τέσσερα εκ. ευρώ, ενώ τα έσοδα της Δημοκρατικής Αριστεράς, θα φτάσουν στα 3,4 εκ. ευρώ. Η Χρυσή Αυγή θα βάλει στο ταμείο της 3,5 εκ. ευρώ, ενώ το ΚΚΕ, θα λάβει περίπου 3,9 εκ. ευρώ.


Πηγή: ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Κασσιδιάρης vs Κανέλη. Οι κορυφαίες ατάκες που ειπώθηκαν μετά το επεισόδιο.

 

1.Εγώ πάντως τον βρήκα πολύ παθιάρη τον τύπο... Δυο γυναίκες στο πλατό, η μια έφυγε μούσκεμα και η άλλη αναψοκοκκινισμένη!!!!

2. Στο Θιβέτ αύριο ο Προκόπης Παυλόπουλος: Του ζήτησε συμβουλές ηρεμίας ο Δαλάι Λάμα!!!

3.-Σερβιτόρος: γεια σας, τι θα πάρετε;

-Κασιδιάρης: ένα Freddo capuchino με καννελη καλά χτυπημένο..

-Δούρου: εγώ ένα νεράκι, ευχαριστώ..!

4. Κάποτε μιλούσαμε για το χαστούκι της Λιάνη· τώρα μιλάμε για τα χαστούκια της Λιάνας....τυχαίο!!!

5. Αλλη τις τρώει και ζορίζεται (Κανέλλη)

και άλλη τις τρώει και δροσίζεται (Δούρου)...!!

6. Ευτυχώς δεν ήταν πιο δυνατές οι σφαλιάρες, γιατί αν δεν μπορούσε να καπνίσει η Λιάνα μετά, θα κατέρρεε και η καπνοβιομηχανία!

7. Ναι, αστυνομία; ΒΟΗΘΕΙΑ! Ο Παπαδάκης είμαι. Στείλτε ΑΜΕΣΩΣ περιπολικό στο στούντιο του ΑΝΤ1. ΤΩΡΑ! Να πάρει την Κηφισίας έχει μπόλικη κίνηση.

8. Πότε ήταν η πρώτη φορά που χέστηκε πάνω του ο Τσακ Νόρις? Όταν σηκώθηκε όρθιος ο Προκόπης Παυλόπουλος!!!!

9. Από Δεύτερα ξεκινάει η νέα εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη....''Πάμε Μπουκέτο''!!!!

10. Αν η Κανέλλη αντί Ριζοσπάστη κρατούσε 5κιλο Βήμα της Κυριακής φουλ έξτρα-Μαντόνα-Βημαγκαζίνο-Βημαγκουρμέ-Βημαψαροντούφεκο θα σας έλεγα!

11. Ο Κασιδιάρης βάρεσε λένε μια γυναίκα.... Για ποια γυναίκα λένε; Την Κανέλλη? χαχαχαχαχαχαχαχαχα......

12. Ax κανελακι κανελακι ξύλο που το φας.... το χέρι του Κασιδιάρη με ριζοσπάστη μη χτυπάς!

13. Σαν άλλος σούπερμαν ο Παυλόπουλος σηκώθηκε, έδωσε 3 φάπες στο Κασιδιάρη, έφερε χαρτοπετσέτες στη Δουρου, χωρίς να προλάβει να τον δει κανείς!

14. Πάντως ο Κασιδιάρης, πάρα την αντίθεση της Αλέκας, κατάφερε να "ΕΝΩΣΕΙ" την Αριστερά...!!!!

15. Ένταλμα σύλληψης Κασιδιαρη--->5 λεπτά.....

Ένταλμα σύλληψης Τσοχατζοπουλου----->10 χρόνια!!!

16. Ρε 'σείς έχω "φάει" σκάλωμα...

Τα μαλλιά του Παυλόπουλου ήταν πάντα Άσπρα

ή Άσπρισαν σήμερα μόλις σηκώθηκε ο Κασιδιάρης...?

17. Μετά την εκπομπή "ΕΧΕΙΣ ΠΑΚΕΤΟ" της Βίκυς Χατζηβασιλείου, τώρα έχουμε και την εκπομπή "ΕΧΕΙ ΜΠΟΥΚΕΤΟ "με τον Γιώργο Παπαδάκη!

18. Όπως η Βουγιουκλάκη ερωτευόταν όποιον την χαστούκιζε, πλάκα θα χει τώρα και η Καννέλη να δηλώσει φουλ καψούρα με το Κασιδιάρη....!!!!

19. το νέο σύνθημα που θα ακούγεται πλέον... ρίξε άλλη μια στη λεσβία, ρε Ηλία, ρε Ηλία....

20. Δεν ήταν Ριζοσπάστης αυτό με το οποίο βάρεσε η Κανέλλη τον Κασιδιάρη· τα χαρτάκια από τα στριφτά τσιγάρα της ήταν!

21. Αν ανέβουν τα ποσοστά ΚΚΕ μετά το ξύλο του Κασιδιάρη, ο Σαμαράς θα κάνει φάλαγγα στον Παυλόπουλο που δε σηκώθηκε να τις φάει & αυτός!

22. Δεν στέλνουμε τον Κασιδιάρη να μιλήσει με την Μερκελ; Λέω εγώ τώρα.... :P :P

23. Αυτή τη στιγμή τσακώνονται μπροστά μου δυο γειτόνισσες. Έχω μείνει Προκόπης!

24. Δήλωση Παυλόπουλου: "Δεν ξέρω τίποτα για το ξύλο!! Εγώ κοιτούσα τη Γιαδικιάρογλου που κοιτούσε την Πετροπούλου.. που κοιτούσε την Πετροβασίλη!!"

25. 

- Ναι, γεια σας... ΑΝΤ1 εκεί?

-Μάλιστα...

-Τι κάνετε???

-ΒΑΡΙΟΜΑΣΤΕ!!!

26. Ο Προκόπης θα είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα μπει αυτοπροσώπως στο Μαντάμ Τισό..

27. Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα, δεν κουνιέμαι με τίποτα. Είμαι ο Προκόπης Παυλόπουλος!

28. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Ο SENSEI ΠΑΚΗΣ,ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΖΕΝ. 3 ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΑΠΕΚΡΟΥΣΕ & ΕΔΙΩΞΕ ΑΠ ΤΟ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΞΑΛΛΟ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ.

29. Μετά το ''πετάει ο γάιδαρος, πετάει'' τώρα θα έχουμε και το ''κινείται ο Προκόπης, κινείται''!

«Σημιτάνθρωπος», «τραπεζάνθρωπος» και άλλα απεχθή...

Του Αντώνη Καρακούση
Από το: www.tovima.gr

Η πρωινή κόκκινη ραδιοφωνική κριτική καταιγιστική, χωρίς μέτρο,χωρίς επιφύλαξη, αποτέλεσμα προφανώς της ασυγκράτητης επαναστατικής βεβαιότητας, που τους πάντες τυφλώνει και τα πάντα περιορίζει.

Και αντικείμενο της κριτικής ο νέος υπουργός Οικονομικών. «Σημιτάνθρωπος» απεφάνθη ο καλεσμένος, «των Τραπεζών» συμπλήρωσε ο παραγωγός, «σημιτάνθρωπος σημαίνει των Τραπεζών» διευκρίνισε ο καλεσμένος.

Η δίκη δημόσια, η καταδίκη γρήγορη, ο κ. Ράπανος είναι του Σημίτη, των Τραπεζών και του μνημονίου βεβαίως, άρα πρόσωπο απεχθές, κακός άνθρωπος, που θέλει να πιει το αίμα του λαού με το μπουρί της σόμπας.

Δεν έχει άλλωστε καμία σημασία για τους νεο-κόκκινους ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών υπήρξε από τους σκληρότερα βασανισθέντες στα χρόνια της χούντας των συνταγματαρχών.

Δεν το ξέρουν προφανώς, γιατί απλούστατα δεν το είπε ποτέ, όπως αντιθέτως έπραξαν οι περισσότεροι των συντρόφων τους. Όπως και δεν ξέρουν ότι πρόκειται για έναν από τους πιο έντιμους διαχειριστές δημοσίων υποθέσεων, ότι απ' όπου κι αν πέρασε άφησε έργο και παρακαταθήκες, ότι παρέμεινε σεμνός παρά τις πολλές επιστημονικές και άλλες διακρίσεις και ότι οι περισσότεροι «κόκκινοι» της καλής ζωής απέχουν πολύ από το πρότυπο λιτού και ταπεινού βίου που ένας «σημιτάνθρωπος» κι ένας «τραπεζάνθρωπος» έχει επιλέξει.

Κατά τα άλλα διαμαρτυρίες ασυγκράτητες για τον προεκλογικό Aρμαγεδδώνα μιντιακής προπαγάνδας που τους στέρησε τη βέβαιη νίκη

Ο ελέφαντας στο δωμάτιο

Πηγή: www.kathimerini.gr

Του Νίικου Χρυσολωρά

Όπως ήταν αναμενόμενο, το μεγάλο ερώτημα αυτών των εκλογών δεν απαντήθηκε, διότι ουσιαστικά ουδέποτε ετέθη από τους βασικούς διεκδικητές της εξουσίας. Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ διαγκωνίστηκαν για το ποιος θα υποσχεθεί στους πολίτες περισσότερες παραχωρήσεις από την Τρόικα, υπό τη μορφή «αναδιαπραγμάτευσης», «επαναδιαπραγμάτευσης», ή «αντικατάστασης» του Μνημονίου. Αν και όλοι λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, νικητής του διαγωνισμού της ανοητολογίας αναδείχθηκε φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ, υποσχόμενος ότι η Ελλάδα μπορεί να εξασφαλίσει την απαραίτητη ρευστότητα από τους εταίρους της ώστε να παραμείνει στο ευρώ, χωρίς καμία δέσμευση από τη δική μας πλευρά ότι θα μειώσουμε τα ελλείμματά μας και θα αποκαταστήσουμε την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε ότι οι Ευρωπαίοι θα συμφωνήσουν αδιαμαρτύρητα να χρηματοδοτούν επ’ αόριστον και χωρίς κανέναν όρο την Ελλάδα, αφού οι αγορές μας έχουν προ πολλού κλείσει την πόρτα και αποκλείεται για πολλά-πολλά χρόνια να αναχρηματοδοτήσουν τα ελλείμματά μας. Η εξωφρενική αυτή θέση, χωρίς κανένα έρεισμα στην πολιτική πραγματικότητα και χωρίς καμία επίσημη ή ανεπίσημη τοποθέτηση ευρωπαϊκής κυβέρνησης που να την στηρίζει, επιβραβεύθηκε στην κάλπη, με ευθύνη και των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ κομμάτων. Διότι τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ, αρνήθηκαν επίσης να πουν την αλήθεια στους πολίτες. Και η πικρή αλήθεια, ο ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο που επιμένουμε να αγνοούμε, είναι ότι μετά τη χρεοκοπία, η χώρα μας καλείται να επιβιώσει σε έναν κόσμο χωρίς δανεικά. Αυτό που ζούμε σήμερα είναι η «Έρημος του Πραγματικού», όπως θα έλεγε και ο υποστηρικτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σλαβόι Ζίζεκ. Το βιοτικό επίπεδο της Ελλάδας προσαρμόζεται εδώ και δύο χρόνια στον πραγματικό πλούτο που παράγει αυτή η χώρα. Και ο πραγματικός αυτός πλούτος, χωρίς το χαλί των δανεικών, είναι πολύ λίγος. Για να αυξηθεί, θα περάσει πολύς καιρός και θα απαιτηθεί προηγουμένως πλήρης αναδιάρθρωση των δομών της οικονομίας μας, του τρόπου λειτουργίας του κράτους, της ίδιας της νοοτροπίας μας. Το μοντέλο της ανάπτυξης που τροδοφοτείται από την ιδιωτική και δημόσια κατανάλωση με δανεικά, βυθίζεται οριστικά. Όσοι παραμείνουν γατζωμένοι επάνω του, αρνούμενοι ή αδυνατώντας να αποχωριστούν τις παλαιές τους βεβαιότητες, θα βυθιστούν μαζί του. Το μεγάλο ερώτημα είναι λοιπόν αν θα επιλέξουμε τον αυτοχειριασμό, ως πολίτες ξεχωριστά και ως έθνος συλλογικά. Στο μεταξύ, όσο η πολιτική ηγεσία του τόπου αρνείται να πει (ή μήπως να αντιληφθεί;) αυτήν την αλήθεια και κοιτάει πως θα πετάξει στον διπλανό της την καυτή πατάτα, ισχυροί κύκλοι του Βερολίνου και των Βρυξελλών, εργάζονται ήδη εντατικά για την εκπαραθύρωση της Ελλάδας από το ευρώ, ενδεχομένως και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όλες οι σχετικές προετοιμασίες έχουν προσφάτως ολοκληρωθεί. Το μόνο που χρειάζονται πλέον, είναι να παρουσιαστεί η συρρίκνωση της ευρωζώνης ως αποτέλεσμα των ενεργειών κάποιου τρίτου παράγοντα. Ψάχνουν δηλαδή τον τρελό του χωριού, για να του φορτώσουν το έγκλημα. Αυτό που μένει να απαντηθεί από αύριο είναι αν ελληνικές πολιτικές δυνάμεις θα δεχθούν να παίξουν αυτόν τον ρόλο.

Νοαμ Τσομσκι: Με δέκα τεχνικές ελέγχουν το μυαλό

Ο αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Το κείμενο αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.
1. Η τεχνική της διασκέδασης
Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών.
Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία.
Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.
2 . Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων
Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί.
Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του.
Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.

3. Η τεχνική της υποβάθμισης
Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες στις δεκαετίες του 1980 και 1990.
Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.
4. Η στρατηγική της αναβολής (Σαλαμοποιήση)
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτα απ’όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα.
Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.
5 . Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύντονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρ ό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος.
Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».
6 . Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική
Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές...
7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία
Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Ὀπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».
8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα
Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.
9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή
Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!
10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους
Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ.
Χάρη στη Βιολογία, τη Νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας.
Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’ όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ’ όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους.

Γλυκιές συμμορίες

Μια «Αριστερή» ή μια «Δεξιά» Ελλάδα ίσως να ήταν μια κάποια λύση για το  ανατολιτικοδυτικό υβρίδιο που προέκυψε από την σύγκρουση των συμμοριών μετά το 1821 και ονομάστηκε «Ελληνικό κράτος». Θα έλυνε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο  τον γόρδιο αυτόν δεσμό που δεν ήταν τίποτα άλλο παρά το μέσο για πλιάτσικο «της δικής μας» συμμορίας έναντι «της άλλης». Bρεθήκαμε μέσα σε μία νύχτα στον καπιταλισμό υπερπηδώντας την όποια συγκρότηση εθνικής αστικής τάξης και τον Διαφωτισμό. Δεν μας έγινε ποτέ συνείδηση ότι η μοναδική αντίσταση στο πλιάτσικο της οικονομίας μέσω της επιβολής της εκάστοτε ισχυρής συμμορίας πάνω στην αδύναμη είναι μόνον οι θεσμοί, οι νόμοι και οι κανόνες. Γι’ αυτό και όποτε κάποιος κυβερνήτης προσπάθησε, μιμούμενος τους Ευρωπαίους, να τoυς εγκαθιδρύσει φροντίσαμε γρήγορα να τον εξολοθρεύσουμε.

Ο καλύτερος μαθητής και συνεχιστής της ληστρικής συμμορίας της Δεξιάς που εγκαινίασε το πλιάτσικο αποδεικνύεται σήμερα η Αριστερά. Το υπερηφανεύεται κιόλας μιας και επιβραβεύεται από τον λαό που έτσι είναι μαθημένος. Τον δεξιό κομματάρχη φύλαρχο διαδέχτηκε μετά την μεταπολίτευση αρχικά ο γνωστός μας «ΚΝίτης», που από τον «διαλεκτικό υλισμό» κράτησε μόνο τον «υλισμό», τον οποίο   μεταλαμπάδευσε στα παιδιά του ώστε αυτά να συνεχίζουν σήμερα την παράδοση της ανομίας -καλούμενης και «επανάστασης»- με το να συλλαμβάνουν τους εισβολείς των κρουαζιερόπλοιων, να τους εξηγούν «Πίσω ρε και out of the Greece!» και η νίκη αυτή του «λαϊκού κινήματος» να επιβραβεύεται με τον εξοβελισμό της Ελλάδας από προορισμό διακοπών των πάσης φύσεως «ιμπεριαλιστών».

Χρόνια συνοδοιπόρος αυτού του ΚΝίτη ο «ΠΑΣΟΚος» του Αντρέα, πιο πραγματιστής όμως και έχοντας διδαχτεί από «τα λάθη» της Αριστεράς βρίσκει άλλο τρόπο αγώνα. Εκλέγει χρόνια Άκηδες που του το ανταποδίδουν διορίζοντάς τον στον Δήμο, την ΕΡΤ, την ΔΕΗ κλπ. Έτσι σήμερα σαν πχ. εκπρόσωπος της ΓΕΝΟΠ μπορεί και συνεχίζει κι αυτός τον αγώνα του «λαϊκού κινήματος» σε συνέδρια στις Μπαχάμες, όλα πληρωμένα, αυξημένο εκτός έδρας και μαζί και η σύζυγος για συμπαράσταση στην «προάσπιση της μη ιδιωτικοποίησης του κοινωνικού αγαθού του ηλεκτρισμού».

Ήταν θέμα χρόνου οι δυο αυτοί λαϊκοί αγωνιστές να ενωθούν στον ΣΥΡΙΖΑ όπου έχουν την ευκαιρία να εκσυγχρονιστούν αφήνοντας πίσω τους τσιμινιέρες που πάγωσαν και Ζαβαρακατρανέμια και να συναντήσουν εκεί τον νέο με το σκουλαρίκι και τα μαύρα ρούχα «που δεν γουστάρει παγκοσμιοποίηση» και θα τους μάθει ολίγον από «Τρύπες» και  «Μάνου Τσάο».

Διαχρονικά προνομιακός χώρος κάθε τέτοιας πρωτοπορίας είναι το Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Εκεί χέρι χέρι με την γενιά του Πολυτεχνείου που στο μεταξύ κατάφερε κι έγινε «καθηγητής, διδάκτορας, επίκουρος, αναπληρωτής», δίνουν όλοι μαζί την μάχη. Προσθέτουν έτσι άλλη μια νίκη στο «λαϊκό κίνημα» με το να μην υπάρχει ούτε ένα Ελληνικό ΑΕΙ στα 100 καλύτερα του κόσμου που να διδάσκει την «αστική γνώση στην υπηρεσία της αγοράς και όχι του λαού».

Οι  αλλεπάλληλες αυτές νίκες του «λαϊκού  κινήματος» από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα βασίστηκαν στο σύμπλεγμα ενοχής της Δεξιάς συμμορίας για την μετεμφυλιακή συμπεριφορά της απέναντι στην Αριστερή. Και οι δυο συνεργάστηκαν  μόνο στην  ακύρωση κάθε  προσπάθειας για την θέσπιση κανόνων, θεσμών, νόμων  τύπου πχ. Γιαννίτση.

Όσο μας τα σκάγανε οι «βάρβαροι» Ευρωπαίοι εργαζόμενοι δεν είχαμε πρόβλημα. Το διασκεδάζαμε κιόλας εκλέγοντας κάθε λίγο τον βολικότερο για να συνεχίσουμε να «αγωνιζόμαστε» και να τους τα τρώμε. Την μερίδα του λέοντος έτρωγε βέβαια ο εκλεγμένος αγωνιστής, τα αποφάγια όμως που δεν ήταν αμελητέα όλοι εμείς. Το αναπόφευκτο πάχος μας εμπόδισε να δούμε στο ημερολόγιο Έσοδα 50 δις - Έξοδα 75 δις, Εισαγωγές 44 δις έναντι εξαγωγών 16 δις. Οι συνεχείς νίκες του «λαϊκού κινήματος» μας είχαν φτάσει στο να ξοδεύουμε τα λεφτά των «βαρβάρων» ανίκανοι να παράγουμε κάτι της προκοπής. Πλην βέβαια εξυπνάδας που, όπως βλέπετε και στο κείμενο, είναι πανάρχαιο δώρο του Θεού στην μικρή μας χώρα. 

Μόλις αντελήφθη την κατάσταση ο κυβερνήτης έφαγε από την στεναχώρια του στου Μπαϊρακτάρη όλη την πιατέλα με τα παϊδάκια. Μισοναρκωμένος μετά κατά την επιστροφή του σπίτι μάς χτύπησε με το 4Χ4 ενώ βγαίναμε χαρούμενοι από το διακομματικό πάρτι των κλαδικών στην παραλιακή. Εξαφανίστηκε συντετριμμένος και κρύφτηκε σπίτι με την γυναίκα και τα δίδυμα. Πανέτοιμος να μας σώσει κατέφθασε ο πράσινος Σπήντυ Γκονζάλες. Διψασμένος να προσφέρει επιτέλους και αυτός στον τόπο, μας σήκωσε από την άσφαλτο τόσο απρόσεκτα που κόντεψε να μας αφήσει στον τόπο! Μαθημένος σε σκανδιναβικές συλλογικότητες έκατσε μετά από επάνω μας στην άσφαλτο και ενώ αιμορραγούσαμε το συζητούσε με Λούκες, Παπουτσήδες, Καστανίδηδες σε ποιο νοσοκομείο να μας πάνε. Ήταν όμως δύσκολο να βρεθεί εφημερεύον. Ο παλαιός ΚΝΙτης, ο πιο σύγχρονος ΠΑΣΟΚος και η μεταμοντέρνα τους σύνθεση ο ΣΥΡΙΖΑίος – που σε παγκόσμια θεατρική πρώτη έχει και Σταλινικό αγκαλιά με Τροτσκιστή (!) – είχαν κάνει κατάληψη στα νοσοκομεία και απεργούσαν λέγοντας  «ΟΧΙ στο..» οτιδήποτε.

Ο πράσινος κυβερνήτης αναγκάστηκε να φωνάξει ξένο χειρουργό -Τρόικες, Task Force έως και κόκκινο Ντάνι- που όμως πήραν γρήγορα το μάθημα ιστορίας τους από τους καταληψίες. Τους εξηγήσαμε ότι μαθημένοι σε Αρκάδια και Ζάλογγους, εάν έστω ακουμπήσει ξένος νυστέρι θα τον τιμωρήσουμε με τον τρόπο που ξέρουμε: Θα αυτοκτονήσουμε! Όταν μείνανε ξεροί αδυνατώντας να παρακολουθήσουν την «διαλεκτική» του συλλογισμού μας, τους εξηγήσαμε λίγο καλύτερα την  παράδοσή μας. Δεν θέλουμε νόμους, κανόνες, θεσμούς, θέλουμε τα βιλαέτια μας, τον Άγιο Παντελεήμονα, τα Εξάρχεια, την Κερατέα, την Πάτρα. Διότι στα βιλαέτια η συμμορία αποφασίζει μόνη της ότι δεν χωράνε ανεμογεννήτριες, ορυχεία, ιχθυοκαλλιέργειες,  ΧΥΤΑ, αποκομιδή σκουπιδιών, τίποτα. Ίσως μόνο λίγα επιδοτούμενα οικογενειακά φωτοβολταϊκά, όχι όμως μεγάλες μονάδες που θα προσβάλλουν το περιβάλλον ή την αισθητική της Κερατέας. Ρεύμα βεβαίως θέλουμε στο σπίτι μας, αλλά να μας το φέρουν από την Πτολεμαΐδα, να αναπνέουν τα παιδιά του Πτολεμαίου την στάχτη, όχι το δικό μας. Ευρώ βεβαίως θέλουμε, όχι όμως ορυχεία που να βγάζουν χρυσό που θα πουλάμε σε Ευρώ. Δημόσιο νοσοκομείο και σχολείο το θεωρούμε αυτονόητο, αλλά όχι και να κόβουμε απόδειξη και να φορολογούμαστε. Πακιστανό κηπουρό βεβαίως, όχι όμως και κέντρο φιλοξενίας του. Εξηγήσαμε δηλαδή με δυο λόγια στον «βάρβαρο» Ευρωπαίο εργαζόμενο πως ό,τι δεν μεταφράζεται άμεσα, χειροπιαστά, σε ατομικό δικό μας υλικό πλούτο θα βρει απέναντί του το «λαϊκό κίνημα». 

Είναι άραγε νομοτέλεια η συλλογική αυτή σχιζοφρένεια στην οποία οδήγησε την κοινωνία η δράση των συμμοριών;
Δεν είμαστε ούτε οι μόνοι ούτε οι πρώτοι που βρέθηκαν μπρος σε οικονομική διάλυση. Μια άλλη χώρα, η Δανία, βρέθηκε την δεκαετία του '70 με μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα, εκρηκτική ανεργία και πληθωρισμό, ελλείμματα στο ισοζύγιο, υπερβολικές αποδόσεις των κρατικών ομολόγων κλπ. Μέσα σε τρία όμως χρόνια όλα αυτά οι απόγονοι των Βίκινγκς και όχι του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη τα είχαν αφήσει στο παρελθόν.  Το έκαναν σβήνοντας  ολοκληρωτικά όσα ήξεραν μέχρι τότε και αντικαθιστώντας τα όλα με μία και μόνη λέξη: Ανταγωνιστικότητα. Το μοναδικό κριτήριο για οποιουδήποτε μέτρο, θεσμό ή κανόνα ήταν η συμβολή του ή όχι στην βελτίωση της ανταγωνιστικότητας τους. Αυτός ήταν ο αποκλειστικός τους προβληματισμός σε όλη την χώρα.

Μόνο που ο δανέζικος ΣΥΡΙΖΑ της εποχής, παρόλο που το κεφάλι του βούιζε ακόμα από τον Μάη του ’68, συμμετείχε στην εθνική αυτή προσπάθεια, δεν είπε «ΟΧΙ σε όλα». Δεν αρνήθηκε δηλ. την κατάργηση των εμποδίων στην ανταγωνιστικότητα, την  δέχτηκε επιμένοντας οι καρποί της μελλοντικής ανάπτυξης να μοιρασθούν με δικαιοσύνη και όχι σαν λάφυρα συμμορίας. Είχε βέβαια κατανοήσει πως για να μοιράσεις οτιδήποτε πρέπει πρώτα αυτό να υπάρξει!

Ίσως, λοιπόν, ήρθε ο καιρός οι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων να δείξουμε πριν είναι αργά ότι κάτι κληρονόμησε και ετούτη εδώ η Βαλκανική φυλή από την σοφία των προγόνων της. Ότι καταλάβαμε δηλαδή πως κοινό όραμα δεν σημαίνει ότι θα προχωρήσουμε χωρίς διαφωνίες. Όμως καταφέρνοντας να ξεπεράσουμε την βαριά κληρονομιά των συμμοριών που μας κληροδότησαν τα 400 χρόνια Τουρκοκρατίας να αποδείξουμε ότι μπορούμε να διαχειριστούμε τις διαφωνίες μας με εποικοδομητικό και όχι αυτοκαταστροφικό για την χώρα ρόλο. Ιδού μπροστά μας πεδίον δόξης λαμπρόν: να διαλύσουμε οριστικά τις γλυκιές συμμορίες όλου του πολιτικού μας φάσματος για να  μπορέσουμε κάποτε να υπερηφανευτούμε για κάτι που κάναμε εμείς οι ίδιοι και όχι κάποιοι ένδοξοι πρόγονοι.

*Ο Σωτήρης Γκορίτσας είναι σκηνοθέτης. 

Από: www.protagon.gr

Στο Νίγηρα «χειροκροτούν» τη Λαγκάρντ- «Τα προβλήματά μας δεν είναι τεχνητά σαν της Ελλάδας»

 «Στην Ελλάδα, το πρόβλημά τους είναι τεχνητό, συνδέεται με το πώς διαχειρίζονται τα δημοσιονομικά τους εντός του καπιταλιστικού συστήματος. Εδώ δεν έχουμε φαγητό. Αυτό είναι πραγματικό πρόβλημα».

Μπορεί στην χώρα μας να ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων, στο Νίγηρα πάντως φαίνεται ότι βρήκαν πολλούς συμπαθούντες. Οι πρόσφατες εμπρηστικές δηλώσεις της επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, ότι την απασχολούν περισσότερο τα φτωχά παιδιά στο Νίγηρα παρά η Ελλάδα, είχαν απήχηση στην αφρικανική χώρα. Το Reuters μίλησε με κατοίκους της περιοχής που θεώρησαν τιμητική την αναφορά της Λαγκάρντ και υποστηρίζουν ότι τα δικά τους προβλήματα είναι πολύ πιο σοβαρά από αυτά της Ελλάδας, ενώ δεν κρύβουν την επιθυμία τους να μεταβούν στην χώρα μας.

 «Εμείς είμαστε οι άνθρωποι για τους οποίους μιλά η κυρία Λαγκάρντ…Εδώ μας λείπουν όλα» λέει στο Reuters ο 23χρονος φοιτητής Νταουντού Ανταμού Ιλιάσου από το χωριό Ουαλαμ του Νίγηρα, μια από τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου, η οποία από το 1984 έχει λάβει βοήθεια ύψους 390 εκατομμυρίων δολαρίων από το ΔΝΤ με αντάλλαγμα την εφαρμογή της συνταγής του Ταμείου που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων περικοπές δημοσίων δαπανών.

Μάλιστα το πρακτορείο κάνει την σύγκριση με την βοήθεια των περίπου 29 δισ. δολαρίων που όπως επισημαίνει έχουν διατεθεί για την Ελλάδα από όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση.

«Είναι καλό αυτό που είπε η Λαγκάρντ, είναι σημαντικό. Για πολλούς από εμάς και μόνο το να πάμε στην Ελλάδα θα ήταν παράδεισος» λέει ο Μααζού Λαουαλί, απερχόμενος γενικός γραμματέας της ένωσης φοιτητών του Πανεπιστημίου του Νίγηρα.

«Ενώ οι χτυπημένοι από την ύφεση Έλληνες ανησυχούν για φόρους, κοινωνικά επιδόματα και συντάξεις, οι έννοιες στο Ουαλαμ επικεντρώνονται σε πιο βασικές, άμεσες ανάγκες» σημειώνει δηκτικά το Reuters, υπογραμμίζοντας το γεγονός ότι στην περιοχή πέρα από την έλλειψη υποδομών και διδακτικού υλικού, τεράστιες προκλήσεις είναι η καταστροφή των καλλιεργειών που οφείλεται στις μεγάλες περιόδους ξηρασίας και η έλλειψη τροφίμων.

«Όταν ένα παιδί δεν έχει να φάει, δεν μπορεί να πάει στο σχολείο» λέει ο Μαχαμάντου Χαμίντου Νιάντου, υπεύθυνος για την εκπαίδευση στην περιοχή του Ουαλαμ. Τονίζει παράλληλα ότι 5000 από τους μαθητές του, δηλαδή ένας στους 9, παράτησαν φέτος το σχολείο, εξαιτίας της έλλειψης τροφής.

Σχολιάζοντας τις δηλώσεις Λαγκάρντ, ο Chiradjo Gazere, δάσκαλος στην ίδια περιοχή, πιστεύει ότι η επικεφαλής του ΔΝΤ έθεσε σωστά τις προτεραιότητες και μάλιστα δεν διστάζει να δώσει και μαθήματα δημοσιονομικής πολιτικής στην χώρα μας: «Στην Ελλάδα, το πρόβλημά τους είναι τεχνητό, συνδέεται με το πώς διαχειρίζονται τα δημοσιονομικά τους εντός του καπιταλιστικού συστήματος. Εδώ δεν έχουμε φαγητό. Αυτό είναι πραγματικό πρόβλημα

www.ethnos.gr

Στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ: Αν κυβερνήσουμε, θα καταστρέψουμε τη χώρα

 Πηγή: www.news247.gr
 Αποχωρεί από το κόμμα, σημειώνοντας ότι και μια ώρα κυβέρνησης από τον Αλέξη Τσίπρας θα είναι καταστροφική για τη χώρα
 Αναφέρει ακόμα ότι τρέμει στην προοπτική να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία καθώς, όπως γράφει, αν πέσουν τα φώτα της δημοσιότητας στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ "θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι".
Αίσθηση προκαλεί η επιστολή - βόμβα που φέρεται να έστειλε ο Νίκος Χανιάς, στέλεχος και υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που αποχωρεί από το κόμμα, αναφέροντας ότι ακόμα και μια ώρα κυβέρνησης θα είναι καταστροφική για την Ελλάδα.

Στην επιστολή που δημοσιεύει σήμερα ο Μικροπολιτικός στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Χανιάς, υποψήφιος στην Κορινθία και μέλος της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του κόμματος, γράφει απευθυνόμενος στον γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΝ Δημήτρη Βίτσα:

"Φίλε Δημήτρη, είμαι πλέον σίγουρος ότι έστω και μία ώρα κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καταστροφική για την Ελλάδα και το μέλλον των παιδιών μας".

Αναφέρει ακόμα ότι τρέμει στην προοπτική να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία καθώς, όπως γράφει, αν πέσουν τα φώτα της δημοσιότητας στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ "θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι".

"Είναι αισχρό και ανέντιμο, εκμεταλλευόμενοι τη δίκαιη οργή της κοινωνίας, να τζογάρετε το μέλλον μας, ποντάροντας στην ανύπαρκτη πιθανότητα ότι οι δανειστές μας μπλοφάρουν, χωρίς να προτείνετε κάτι για την αντίθετη περίπτωση, όταν μάλιστα γνωρίζετε ότι οι μαξιμαλιστικές και σουρεαλιστικές θέσεις σας δεν ακουμπάνε καν στην πραγματικότητα", τονίζει.

Κλείνει την επιστολή αποχώρησής του δηλώνοντας ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να συμμετέχει σε ένα κόμμα του οποίου η κυβερνητική προοπτική "είναι άκρως επικίνδυνη για τον ελληνικό λαό και το μέλλον του".

Ο Νίκος Χανιάς, που ήταν συνδικαλιστής με το ΠΑΣΟΚ και προσχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι συνταξιούχος πυροσβέστης από τους πρωταγωνιστές μάλιστα στην κατάσβεση των πυρκαγιών του 2007.

Στέφανος Μάνος: Η τρόικα είχε ζητήσει να μειωθούν μόνο οι συντάξεις των ευγενών ταμείων ΔΕΗ, ΟΤΕ, τραπεζών και οι Σαμαράς - Βενιζέλος αρνήθηκαν και αποφάσισαν οριζόντια περικοπή.

Ο Τσίπρας είναι συντηρητικός. Δεν είναι εκείνος που θα κάνει μεταρρυθμίσεις Το ποσοστό του προέρχεται από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που μετακινήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν άφησαν να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις

Πηγή: NEWS 247 

Στο πλαίσιο των Video Live Chat, τη Δευτέρα βρέθηκε στο στούντιο του NEWS 247, ο πρόεδρος της Δράσης Στέφανος Μάνος.

Ερωτηθείς για τη σύμπραξη με τη Δημιουργία Ξανά, ο πρόεδρος της Δράσης Στέφανος Μάνος επισήμανε πως υπάρχουν διαφωνίες αλλά συμφωνούν σε ορισμένα πράγματα απόλυτα, όπως το να μείνει η Ελλάδα στην Ευρώπη.

"Η ΔΗΜΑΡ για παράδειγμα είναι υπέρ της Ευρώπης αλλά δεν έχει κανείς την αίσθηση ότι είναι ανεπιφύλακτα. Εμείς λέμε ότι πρέπει να είμαστε ανεπιφύλακτα στην Ευρώπη. Συμφωνούμε απόλυτα ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε πολύ βαθιές μεταρρυθμίσεις", τόνισε.

"Ο Τσίπρας θα μπλοκάρει τις μεταρρυθμίσεις"

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως σημείωσε, εκπροσωπεί το κατεστημένο του Δημοσίου και του Πανεπιστημίου και αυτό είναι το επικίνδυνο.

"Η μομφή αφορά τον κ. Τσίπρα. Δεν είναι ο άνθρωπος που θα κάνει τις μεταρρυθμίσεις. Είναι εκείνος που θα τις μπλοκάρει. Το ποσοστό του προέρχεται από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που μετακινήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν άφησαν να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις", σημείωσε.

"Φτάσαμε εδώ γιατί ξοδεύαμε χρήματα που δεν είχαμε. Τα 350 δισεκατομμύρια του χρέους ήταν για να αγοράζουν τα κόμματα ψήφους, στο πελατειακό κράτος", τόνισε.

Από το 2010, συνέχισε, σταμάτησαν να μας δανείζουν και έτσι πήγαμε στην Ευρώπη και ζητήσαμε χρήματα και το μόνο που μας απασχολούσε ήταν πώς θα τα πάρουμε και όχι πώς θα τα ξοφλήσουμε.

"Βάση διαπραγμάτευσης θα ήταν να πούμε ότι θα κάνουμε άμεσα διαρθρωτικές αλλαγές. Δεν είναι βάση διαπραγμάτευσης αυτό που λέει ο κ. Κουβέλης να παρατείνουμε τη δημοσιονομική προσαρμογή για τρία χρόνια.

Μια κυβέρνηση που θέλει να διαπραγματευτεί θα ήταν σκόπιμο να ξεκινήσει ένα καταιγισμό μεταρρυθμίσεων", υπογράμμισε.

Η τρόικα, όπως τόνισε, είχε ζητήσει να μειωθούν μόνο οι συντάξεις των ευγενών ταμείων ΔΕΗ, ΟΤΕ, τραπεζών και οι Σαμαράς - Βενιζέλος αρνήθηκαν και αποφάσισαν οριζόντια περικοπή. "Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο επαναδιαπραγμάτευσης αν ζητήσουμε επιμήκυνση και περισσότερα χρήματα, αλλά θα πρέπει να επιδείξουμε αξιοπιστία", προσέθεσε.

"Η μεγαλύτερη αντίδραση στην Ελλάδα είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές. Η συμμαχία που στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνοι που δεν θέλουν να αλλάξει και στο Δημόσιο, στο Πανεπιστήμιο και στα κλειστά επαγγέλματα. Ο κ. Τσίπρας είναι ο εκπρόσωπος της συντήρησης", συμπλήρωσε.

Αναφορικά με τα ενδεχόμενα συνεργασίας, επισήμανε πως θα μπορούσαν να συνεργαστούν με μια κυβέρνηση που θα έχει πυρήνα τη Νέα Δημοκρατία γιατί, όπως ανέφερε, θα είναι πιο εύκολο να περάσουν τη λογική των μεταρρυθμίσεων παρά με τον κ. Τσίπρα.

"Ο ίδιος ο Σαμαράς ζήτησε να βρεθούμε στις 12 Μαΐου. Το ίδιο βράδυ αργότερα μίλησε με τον Βενιζέλο. Πρότεινα ΝΔ -ΠΑΣΟΚ-Δράση-Δημοκρατική Συμμαχία να ενωθούμε σε μια εκλογική συμμαχία, για να μείνουμε στην Ευρώπη αλλά δεν την συμμερίστηκαν", σημείωσε.

"Κάποιοι τρέμουν τον Τσίπρα και ψηφίζουν Σαμαρά αλλά αυτό είναι παραλογισμός του φόβου καθώς ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μας έφτασαν στο σημείο που είμαστε σήμερα", υπογράμμισε.

"Ο Σαμαράς έφτιαξε μια ΝΔ του παρελθόντος"

Για τη σύσταση μιας Νέας Δημοκρατίας του παρελθόντος έκανε λόγο ο Στέφανος Μάνος, τονίζοντας πως ο Αντώνης Σαμαράς δεν έδωσε την αίσθηση της ανανέωσης.

"Ο κ. Σαμαράς άρχισε συζητήσεις με την κα Μπακογιάννη αλλά και με τον κ. Καρατζαφέρη, που δεν απέδωσαν, αλλά του πήρε μερικούς βουλευτές. Η Νέα Δημοκρατία δεν έμαθε απολύτως τίποτα.

Αυτό που χρειάζεται η κυβέρνηση Σαμαρά είναι μια ένεση αξιοπιστίας στη Βουλή. Αν μπορώ να βοηθήσω κάπου, θα το κάνω. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα βάλει απίθανους όρους. Δεν θέτω όρους. Θέλω να είμαστε στην Ευρώπη και να προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις. Ήμασταν πολύ κοντά για συνεργασία με την Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά προτίμησε τον κ. Σαμαρά.

"Η ΝΔ δεν έμαθε τίποτα"

Εξασφάλισε μια θέση στη Βουλή και έφερε και δύο βουλευτές της ΔΗΣΥ πίσω στη Νέα Δημοκρατία. Το ζητούμενο από τη Νέα Δημοκρατία ήταν να υπάρξει μια πραγματική αλλαγή, να δείξει ότι κατάλαβε, να αναλάβει την ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση που την έχει. Οι ευθύνες είναι πολύ μεγάλες.

"Το ΠΑΣΟΚ θα αλλάξει σίγουρα μετά τις εκλογές. Αυτή η Νέα Δημοκρατία που δεν έμαθε τίποτα, πολύ σύντομα θα έχει προβλήματα", σημείωσε.

"Έχουμε δηλώσει ότι αν κάποιος από εμάς κληθεί να μπει στην κυβέρνηση και δεχτεί, θα πρέπει να παραιτηθεί του βουλευτικού αξιώματος", τόνισε.

Επισημαίνοντας πως δεν έχουμε τηρήσει τις υποχρεώσεις μας, σημείωσε πως αν δούμε τη λίστα που έστειλε ο Λουκάς Παπαδήμος πριν φύγει θα μας σηκωθούν οι τρίχες της κεφαλής μας.

Ερωτηθείς για τη μηδαμινή φοροδοσία των εφοπλιστών, επισήμανε πως μπορεί να μην πληρώνουν φόρο, αλλά συνεισφέρουν στον πλούτο της χώρας.

"Δεν νομίζω πως μας συμφέρει να φορολογήσουμε τους εφοπλιστές, θα φύγουν από τη χώρα. Αντίθετα, πρέπει να γίνει η Ελλάδα επιλογή των πλουσίων ανθρώπων", υπογράμμισε.

Αναφορικά με το πρόσφατο πρόβλημα που δημιουργήθηκε με τα φάρμακα των καρκινοπαθών, επισήμανε πως η κυβέρνηση αποφάσισε να πληρώσει στο ακέραιο τους μισθούς στις ΔΕΚΟ και να μην έχουμε χρήματα για τα φάρμακα των καρκινοπαθών.

"Το πολιτικό μας σύστημα προτιμά να πληρώνει αυτούς τους μισθούς παρά τα φάρμακα στους καρκινοπαθείς. Ίσως κάνουν και μακάβριες σκέψεις ότι οι καρκινοπαθείς δε θα ζουν για να τους ψηφίσουν ενώ οι υπάλληλοι των ΔΕΚΟ ναι", συμπλήρωσε.

"Υπάρχει επιλογή να χάσουν τις ψήφους των ανθρώπων στις ΔΕΚΟ. Πρέπει να σταματήσουμε να πληρώνουμε στο Δημόσιο υπηρεσίες που δεν χρειάζονται. Έχουμε περίπου 22.000 νομικά πρόσωπα του Δημοσίου. Πρέπει να τα κόψουμε. Κάθε φορά μου λένε ότι είμαι διώκτης των δημοσίων υπαλλήλων. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι προηγούνται αυτού του είδους οι ρυθμίσεις από άλλες όπως το θέμα των καρκινοπαθών.

Σκληρότερη πολιτική στο Δημόσιο

Σε ό,τι αφορά τον δημόσιο τομέα, επισήμανε πως είναι αναγκαίο να καταστεί σκληρότερη πολιτική για τους δημοσίους υπαλλήλους. Στον ιδιωτικό τομέα αντίθετα χρειάζεται, όπως σημείωσε, ελευθερία, "αέρας" για να αναπτυχθεί.

"Απέναντι στους ανθρώπους που πληρώνονται από τους φορολογούμενους πρέπει να απαιτούμε κάθε ευρώ που τους δίνουμε να πιάνει τόπο. Είχα πει στην κα. Διαμαντοπούλου να μην πληρώνει τους καθηγητές που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους αλλά δεν με άκουσε", τόνισε.

"Θα γίνουμε όλοι αυτόματα φτωχότεροι. Θα πέσει το βιωτικό μας επίπεδο κατά 50% και η περιουσία μας θα μειωθεί. Πρέπει να πάψουμε να ξοδεύουμε πιο πολλά από όσα εισπράττουμε, πρέπει να μάθουμε να παράγουμε προϊόντα. Αν βρεθούμε στη δραχμή, θα πρέπει να μάθουμε να μην ξοδεύουμε περισσότερα από όσα διαθέτουμε", σημείωσε σε ερώτηση που του απηύθυνε αναγνώστης του NEWS 247 για το ποιο είναι το plan B της Δράσης αν δεν αποφύγουμε τη χρεοκοπία.

"Η έρευνα θα αποδείξει τα κοιτάσματα που υπάρχουν. Πρέπει να μάθουμε να δουλέψουμε σκληρά και παραγωγικά. Υπάρχουν λεπτομέρειες στην ΑΟΖ", σημείωσε ερωτηθείς για την ΑΟΖ και επέστησε την προσοχή στους κινδύνους που μπορεί να έχει μία τέτοια ενέργεια αν γίνει μονομερώς, όπως λέει ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος.

"Ξυπνήστε! Δεν ξέρετε τι θα πει χρεωκοπία. Δεν θέλω να το ξαναζήσω"

Πηγή: news247  Ιούνιος 06 2012 11:25

Τη γκρίζα περίοδο από τη χρεοκοπημένη Πολωνία αφηγείται η 47χρονη κτηνοτρόφος που τράβηξε τους προβολείς σε ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου στη Λιβαδειά. Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξή της.

Αντιμέτωπη με τις άσχημες μνήμες της οικονομικής κατάρρευσης της.  Πολωνίας είναι πλέον η 46χρονη Πολωνή Μαργαρίτα Αργυράκου, που το περασμένο Σάββατο τράβηξε τα βλέμματα όλων των  παρευρισκομένων σε ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου στη Λιβαδειά.

Όπως η ίδια είχε τότε αναφέρει, χωρίς κανένας να της απευθύνει το λόγο και χωρίς να χρειάζεται μικρόφωνο: "Εγώ βόσκω γίδια και πρόβατα και οι γαλατάδες μας δίνουν 8μηνες επιταγές. Τι θα πω εγώ στην προβατίνα, ότι θα φας σε οχτώ μήνες; Πως θα παράγω εγώ κύριοι την πρώτη ύλη για το σημαιοφόρο προϊόν της Ελλάδας στις εξαγωγές, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παγκοσμίως;", είπε και καταχειροκροτήθηκε από το συγκεντρωμένο πλήθος. Η ίδια, μιλώντας στην εφημερίδα "Το Έθνος", σημείωσε ότι από το 1989 είναι παντρεμένη με Έλληνα και από τότε ζει στην Ελλάδα, ωστόσο παραδέχτηκε ότι δεν θέλει να ξαναζήσει τις ίδιες καταστάσεις.
 

Βίαιες εικόνες από τη χρεοκοπημένη Πολωνία

Οι άγριες εικόνες από την καθημερινότητα που βίωσε στην κατεστραμμένη οικονομικά Πολωνία της δεκαετίας του 1980 είναι οι αναμνήσεις που έφερε μαζί της η κτηνοτρόφος Μαργαρίτα.

Για χρόνια, οι Πολωνοί ήταν υποχρεωμένοι να ζουν με δελτίο για το κρέας και τα καύσιμα, η μαύρη αγορά βρισκόταν σε άνθηση, ενώ έλειπαν ακόμα και οι στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας.

"Δεν θέλω να ξαναζήσω τις ίδιες καταστάσεις στην περίπτωση που η Ελλάδα αναγκαστεί να βγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση", επαναλαμβάνει.

Όταν ήταν ακόμα έφηβη "το πρώτο εξάμηνο το ρεύμα κοβόταν σε καθημερινή βάση. Αμέσως μετά την κατάρρευση της χώρας τα σούπερ μάρκετ άδειασαν.

Μετά από τρεις μέρες τα μόνα πράγματα που μπορούσε να βρει κάποιος ήταν αλάτι και ξίδι. Όταν πέρασαν έξι μήνες και κανένας δεν μπορούσε να βρει τροφή στην ελεύθερη αγορά, έφτασε η ώρα να μας τη δώσει το κράτος με δελτίο", προσθέτει.

Οι ποσότητες κρέατος που δικαιούνταν κάθε Πολωνός, μόλις που έφταναν για να επιβιώσει: "Κάθε πολίτης έπαιρνε δυόμισι κιλά μοσχαρίσιο κρέας και ένα κοτόπουλο τον μήνα. Τα παιδιά δικαιούνταν λίγο περισσότερο και έπαιρναν τέσσερα κιλά. Το κράτος μοίραζε με δελτίο τα καύσιμα, ακόμα και τα τσιγάρα. Κάθε ενήλικος έπαιρνε 20 πακέτα τον μήνα".

Με αυτές τις συνθήκες η Πολωνία του 1980 προσέφερε μεγάλες ευκαιρίες πλουτισμού στους μαυραγορίτες, πολλοί εκ των οποίων πλούτισαν με την ανοχή ή τη διακριτική υποστήριξη διεφθαρμένων κρατικών λειτουργών.

"Μπορούσες να βρεις πολλά βασικά είδη διατροφής και να αγοράσεις όποια ποσότητα ήθελες σε διπλάσιες και τριπλάσιες τιμές από την κανονική. Κάποτε είχαμε αγοράσει ένα σακί αλεύρι και το είχαμε κρύψει για να μην το βρει η αστυνομία και μας περάσει για μαυραγορίτες.

Πάντως υπήρχε και η ελεγχόμενη από το κράτος μαύρη αγορά όπου μπορούσες να βρεις τα πάντα, αρκεί να είχες δολάρια ή γερμανικά μάρκα για να πληρώσεις" λέει.

Κάποιες λύσεις έδιναν οι ανταλλαγές προϊόντων αλλά και η διάθεση τροφίμων από την Εκκλησία της Πολωνίας, στην οποία έφτανε η ανθρωπιστική βοήθεια από τη Δύση.

"Όποιος είχε τη δυνατότητα να κλέψει λίγο κρέας ή καύσιμα από ένα ασθενοφόρο το έκανε. Κανείς δεν έλεγε τίποτα", καταλήγει.

Σε περιόδους οικονομικής κατάρρευσης το επίπεδο της υγείας των πολιτών επιδεινώνεται και η Πολωνία του 1980 δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Όπως λέει ειρωνικά, ωστόσο, η κ. Αργυράκου, "ο κόσμος σταμάτησε να αρρωσταίνει".

Αυτό στην πραγματικότητα σημαίνει ότι "κανένας δεν μπορούσε να πάει στο νοσοκομείο, εκτός και αν η κατάσταση της υγείας του ήταν πολύ σοβαρή. Οι γιατροί είχαν τα αναλώσιμα για να αντιμετωπίσουν μόνο έκτακτα περιστατικά. Για να νοσηλευτεί κάποιος που δεν αντιμετώπιζε άμεσο κίνδυνο έπρεπε να αγοράσει και να έχει μαζί του τα απαραίτητα υλικά. Σε διαφορετική περίπτωση πάλευε μόνος του στο σπίτι".

Οι Πολωνοί έπαιρναν το κρέας με δελτίο για έξι χρόνια, ενώ για τα καύσιμα χρειάστηκαν εννέα μέχρι να αρχίσει ξανά η ελεύθερη διάθεσή του. Από τότε η χώρα ανεβαίνει σταθερά, αλλά ακόμα δεν έχει συνέλθει πλήρως από τις δύσκολες μέρες που ξεκίνησαν πριν από 30 χρόνια.

"Στην πρεσβεία γνώρισα τον σύζυγό μου και αυτή ήταν η μεγάλη τύχη μου. Με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα μπορεί να πρέπει να πάμε στην Πολωνία. Αυτό δεν το θέλω, η πατρίδα μου πλέον είναι η Ελλάδα. Αλλά ο κόσμος πρέπει να ψηφίσει πολύ προσεκτικά σε λίγες μέρες", καταλήγει.

Πέντε μύθοι (περί μνημονίου) και η σκληρή πραγματικότητα

(Ανατύπωση από: www.kathimerini.gr , 03/06/2012)
Πώς καταρρίπτονται στην πράξη οι βαρύγδουπες εξαγγελίες, οι οποίες προβάλλονται από κόμματα ως «άσοι», που δεν ευσταθούν...

Των Μπαμπη Παπαδημητριου - Κωνσταντινου Zουλα - Γιαννη Παπαδογιαννη - Σωτηρη Nικα

Η κατάρριψη κάποιων εκ των βαρύγδουπων προεκλογικών υποσχέσεων, στην οποία προέβη η «Κ»  την προηγούμενη εβδομάδα, προκάλεσε πολλά σχόλια και ζωηρό ενδιαφέρον. Για τον λόγο αυτό συνεχίζουμε σήμερα με ακόμη πέντε μύθους, που προβάλλονται από τα κόμματα ως «προεκλογικοί» άσοι, αλλά που, καλώς ή κακώς, δεν ευσταθούν...

1. «Οι εταίροι και πιστωτές μας θα συνεχίσουν να μας δίνουν τις δόσεις του δανείου, γιατί φοβούνται ότι η χρεοκοπία της Ελλάδας ισοδυναμεί με «πυρηνικό όπλο» το οποίο θα προξενήσει ζημία στην Ευρωζώνη και τη διεθνή οικονομία, μεγαλύτερη από 1 τρισεκατομμύριο ευρώ».

Τα δάνεια για την εξυπηρέτηση του ελληνικού δημόσιου χρέους και την κάλυψη των ελλειμμάτων δίδονται γιατί κανείς δεν θέλει να δημιουργηθούν ζημίες στο σύστημα στο οποίο όλοι ανήκουμε. Η Ελλάδα εφαρμόζει ένα σχέδιο ανόρθωσης, διασώζεται η ίδια και το σύστημα θωρακίζεται. Αυτά ισχύουν μεταξύ κρατών που καλλιεργούν φιλικές σχέσεις, εμπεδώνουν θεσμούς αλληλεγγύης και σέβονται την υπογραφή τους. Η απειλή του ολέθρου, να παρασύρουμε δηλαδή όλους στον... τάφο, προσιδιάζει σε «κράτος-τρομοκράτη». Είναι προφανές πως ο υπολογισμός του κόστους μιας ανασυγκρότησης της Ευρωζώνης, που ήδη όλοι κάνουν, απειλούμενοι από τυχόν «ανατίναξη» της Ελλάδας ή άλλων κρατών, οδηγεί στην εκπόνηση σχεδίων σε δύο κατευθύνσεις.

Πρώτον, τα ευρωπαϊκά κράτη δεν θα αποδεχθούν επί μακρόν την καταπάτηση των συμφωνημένων κανόνων, κυρίως του δημοσιονομικού συμφώνου. Θα μας καταστήσουν το παράδειγμα προς αποφυγήν. Δεύτερον, θα επιταχυνθούν οι προσαρμογές που απαιτούνται ώστε η Ευρωζώνη να λειτουργήσει αποτελεσματικότερα, στην κατεύθυνση μιας πιο ομοσπονδιακής Ευρώπης. Θα μοιραστούν χρήματα και εμείς δεν θα πάρουμε. Γι' αυτό λοιπόν... μύθος η απειλή. Μύθος, όμως, υπάρχει και στον τρόπο υπολογισμού του κόστους. Η Ευρωζώνη χρειάζεται, έτσι κι αλλιώς, ποσό που εκτιμάται στα 2 τρισ. ευρώ, για να αντικρύσει τις απειλές που σοβούν στα τραπεζικά συστήματα της Ισπανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας, ίσως και της Γερμανίας. Η αυτοανάφλεξη και το «κάψιμο» της Ελλάδας μπορεί να αποβεί το πλέον χρήσιμο «κόστος», αφού όλοι οι άλλοι θα γνωρίζουν τι συμβαίνει σε όποιον δεν μένει με την αγέλη. Το παράδειγμα της Lehman στις ΗΠΑ μάς θυμίζει πως, όταν εφαρμόστηκαν τα προγράμματα παρέμβασης, κάποιοι δεν ήσαν πλέον στο τραπέζι...

2. «Τα πολιτικά πράγματα στην Ευρώπη αλλάζουν. Η Ελλάδα αλλάζει πρώτη προς τα αριστερά και σε λίγο όλοι θα συμφωνούν μαζί μας».

Η αίσθηση που μεταδίδεται στην Ελλάδα για μια ραγδαία πολιτική αλλαγή στην Ε. Ε. επί το αριστερότερον, και μάλιστα στους αμέσως επόμενους μήνες, ελάχιστη σχέση έχει με την πραγματικότητα. Ειδικώς μάλιστα στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη (Βέλγιο, Αυστρία, Δανία, Φινλανδία κ. ά.) εδώ και ένα χρόνο παρατηρείται ανησυχητική αύξηση των δυνάμεων της Ακροδεξιάς. Υπενθυμίζεται άλλωστε ότι στη Γαλλία, το «συγγενές» κόμμα με τον ΣΥΡΙΖΑ κατετάγη τέταρτο στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, καθώς ο επικεφαλής του, κ. Μελανσόν, έχασε την τρίτη θέση από τη Μαρίν Λεπέν (!). Στη δε Ολλανδία, η οποία προβάλλεται από στελέχη του κ. Τσίπρα ως «επιβεβαίωση» των επερχόμενων αλλαγών, η ανερχόμενη άκρα αριστερά έχει κεντρικό της σύνθημα: «Τα ολλανδικά χρήματα στους Ολλανδούς και όχι στον Νότο της Ε. Ε.»! Με τα δεδομένα αυτά, οι όποιες ελπίδες για σταδιακή μετατόπιση από την περιοριστική πολιτική λιτότητας, σε νέες επιλογές, περισσότερο φιλικές στην ανάπτυξη, επαφίενται κυρίως στα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, οι ηγέτες των οποίων κάθε άλλο παρά εκπέμπουν μηνύματα χαλαρότητας προς την ελληνική πλευρά. Ενδεικτική χωρίς άλλο είναι μία πρόσφατη δήλωση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών, Μοσκοβισί, ο οποίος είπε ότι «σοσιαλιστική πολιτική είναι αυτή που δεν έχει χρέη και αυτό οφείλουν να το αντιληφθούν όλοι όσοι ομνύουν στην Αριστερά». Επομένως, αποτελεί μύθο ή μήπως κρυφή επιθυμία ότι στην Ευρώπη συγκλίνουν όλοι σε κάποια ριζοσπαστική στροφή διατήρησης των ελλειμμάτων, κρατικοποίησης της οικονομίας και δημιουργίας νέων, μεγαλύτερων χρεών. Μπορεί να συζητούν συνεχώς για την εξεύρεση καλύτερων κανόνων, αλλά όλοι επιθυμούν την αυστηρότατη εφαρμογή τους.

3. «Το δημόσιο χρέος θα διαγραφεί. Για τον σκοπό αυτό θα συγκροτηθεί επιτροπή λογιστικού ελέγχου, που θα αποδείξει σε διεθνές δικαστήριο πως το χρέος μετά το 1974 είναι, στο μεγαλύτερο μέρος του, απεχθές».

Ο αποδεκτός από τους μελετητές, αλλά και τον ΟΗΕ, ορισμός για το απεχθές χρέος (odious debt) είναι απολύτως συναρτημένος με το καθεστώς που επικρατούσε κατά τη σύναψή τους. Με δύο λόγια, δάνεια προς μια δικτατορία, ένα τυραννικό καθεστώς ή ένα κράτος που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα, μπορούν να αμφισβητηθούν ως παράνομα. Είναι προφανές πως τίποτε τέτοιο δεν ισχύει για την Ελλάδα. Ολα τα δάνεια που συνήψε το κράτος έγιναν από όργανα της δημόσιας διοίκησης, υπό τον έλεγχο των νόμων και του Συντάγματος. Ο δανεισμός υπήρξε δημόσιος, κατεγράφη στους κρατικούς προϋπολογισμούς, εξετάστηκε και εγκρίθηκε από τη Βουλή σε δημόσιες συνεδριάσεις. Είναι αμφίβολο αν το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή όποιο άλλο θα δεχτεί να δικάσει παρόμοια υπόθεση για μια χώρα-μέλος της Ε. Ε, όλων των διεθνών οργανισμών και της Ευρωζώνης. Ορισμένοι προτείνουν να θεωρηθεί απεχθές το τμήμα του χρέους που συνδέεται με τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Ομως η διάκριση για την τελική χρήση των δανειακών κεφαλαίων είναι πρακτικώς αδύνατη. Ακόμη όμως και αν δεχτούμε ότι όλα μπορούν να γίνουν, όπως υποστηρίζουν όσοι βλέπουν την Ελλάδα μεταξύ των κρατών του Τρίτου Κόσμου, αποτελεί επικίνδυνο μύθο ότι αρκεί να ξεκινήσουμε τη διαδικασία αμφισβήτησης για να σταματήσουμε να πληρώνουμε τόκους, να εξοφλούμε τα παλαιά ομόλογα και να αναγνωρίζουμε τα νεότερα διακρατικά δάνεια.

4. «Η Γερμανία και οι άλλες χώρες δανείζονται με 1% από την ΕΚΤ και μετά μας δανείζουν με ληστρικά επιτόκια».

Εδώ το λάθος είναι τριπλό. Πρώτον, κανένα κράτος δεν δανείζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Ολα δανείζονται απευθείας από τις αγορές κεφαλαίων με διαφορετικό κόστος. Για παράδειγμα, η Γερμανία για ορισμένες περιόδους δανείζεται φθηνότερα και από το κεντρικό επιτόκιο του ευρώ. Δεύτερον, η ΕΚΤ τροφοδοτεί συνήθως με βραχεία και τώρα, λόγω κρίσης, με μεσοπρόθεσμη ρευστότητα το τραπεζικό σύστημα του ευρώ. Η ρευστότητα αυτή δεν μπορεί να τοποθετηθεί σε μακροχρόνιους τίτλους, όπως είναι τα κρατικά δεκαετή ή ομόλογα, ειδικά μιας χώρας με τόσο μεγάλο κίνδυνο. Τρίτο λάθος αφορά το «τοκογλυφικό - ληστρικό» του επιτοκίου. Η Ελλάδα δανείζεται απευθείας από τα κράτη (και όχι τράπεζες) του ευρώ, στο πλαίσιο της πρώτης και της δεύτερης δανειακής σύμβασης, με επιτόκια που βρίσκονται σήμερα κοντά στο 3%. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά χαμηλό κόστος δανεισμού. Τα πρώτα δάνεια (Μάιος 2010) είχαν επιτόκιο υψηλότερο (μεταξύ 5-6%). Τον Μάρτιο 2011 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε να μειώσει το κόστος για τα επόμενα δάνεια. Με τη συμφωνία για τη δεύτερη δανειακή σύμβαση (Οκτώβριος 2011) ορίστηκε ακόμη χαμηλότερο επιτόκιο, ώστε, σε συνδυασμό με το «κούρεμα», να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος στον ορίζοντα του 2020. Επιπλέον, τους τελευταίους μήνες, πολλά κράτη δανείζουν την Ελλάδα, με κάθε νέα δόση, φθηνότερα από το κόστος που έχουν όταν δανείζονται τα ίδια. Γνωστά είναι τα παραδείγματα Ισπανίας και Ιταλίας, τις οποίες χρεώνουν οι αγορές με επιτόκιο 6-7%.

5. «Τα ελλείμματα του κράτους οφείλονται στις πληρωμές και στα σκάνδαλα των πολιτικών. Βουλευτές, υπουργοί και σύμβουλοι λαμβάνουν πολύ υψηλές αμοιβές, οι οποίες, αν περικόπτονταν ή επιστρέφονταν, το χρέος θα ήταν πολύ μικρότερο».

Σε όλες τις αμοιβές του πολιτικού προσωπικού έχουν γίνει σοβαρές περικοπές μετά την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερες. Αλλά είναι μύθος να πιστεύει κανείς ότι το κονδύλι αυτό είναι σοβαρό μέρος του χρέους, όταν το συνολικό κονδύλι των αποδοχών βουλευτών, υπουργών και συμβούλων δεν υπερβαίνει τα 150-200 εκατ. ευρώ ετησίως. Προφανώς, είναι πολύ δυσκολότερο να υπολογιστεί η κλοπή δημόσιου χρήματος, που αφορά κατά κανόνα παράνομες πληρωμές από εταιρείες σε πολιτικούς ή και ανώτατους κρατικούς υπαλλήλους. Τα σκάνδαλα αυτά είναι σίγουρο ότι αφορούν μερικές δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ τα τελευταία αρκετά χρόνια. Σκάνδαλο είναι επίσης ότι οι πολιτικοί δεν έκαναν ό, τι χρειάζεται ώστε να μην υπάρχουν ψεύτικα επιδόματα και συντάξεις, υπερτιμολογημένα φάρμακα και προμήθειες και άλλα παρόμοια, που επίσης φαίνεται να αφορούν κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια. Ομως, όλα αυτά δεν μπορούν να εξηγήσουν παρά ένα πολύ μικρό τμήμα του χρέους της χώρας. Επομένως, το πραγματικό σκάνδαλο παραμένει η φαύλη και αναποτελεσματική διαχείριση του συνόλου του δημόσιου χρήματος.