Τα κομματόσκυλα φαίνεται σύμφωνα με
ιστορικές πηγές ξεκίνησαν να καλλιεργούνται για πρώτη φορά σε πειραματικά
θερμοκήπια του κομματικού σωλήνα, με τη μίξη καιροσκοπόλης, αυνανόλης,
παρλαπιπόλης και ανεγκεφαλόλης.
Δεύτερη και λιγότερο τεκμηριωμένη άποψη υποστηρίζει πως απλά ένα στερημένο κοινωνικά στέλεχος βίασε πιτμπουλ και γεννήθηκε το πρώτο κομματόσκυλο, το οποίο με τη σειρά του συνουσιάστηκε με τη μανούλα του και γέννησαν πολλούς πολλούς απογόνους.
Πού βρίσκονται τα Κομματόσκυλα;
Συνήθως είναι ξάπλα και μηρυκάζουν μπαγιάτικες μαρξιστικές θέσεις, αρωματισμένες με συνθετική εσάνς ελευθερίας, δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πολλά κομματόσκυλα δύνανται να ανευρεθούν και στις τάξεις των συνδικαλιστών, δηλαδή φιλόπτωχων ανθρώπων που έχουν ως αρχή να μην εργαστούν ποτέ, για αυτό και αυτοαποκαλούνται «αντιρρησίες εργατικής συνείδησης».
Οι περισσότεροι έχουν από μικροί πέσει από τον κομματικό σωλήνα στη χύτρα με τη μαγική φασολάδα και τώρα δεν τους αφήνουν να φάνε άλλη, με αποτέλεσμα να γαυγίζουν συνεχώς μήπως και τους προσέξουν.
Είναι διαρκώς συνοφρυωμένοι, επειδή χαρακτηριστικό τους είναι η δυσκοιλιότητα, που προέρχεται συνήθως από πολυφαγία, αν και οι ίδιοι λένε πως είναι κατσούφηδες από την έγνοια για τα προβλήματα του εργαζόμενου – για αυτό και έχουν έντονη τάση στο λάδι (και το λάδωμα) μήπως και ξεπεράσουν το πρόβλημά τους. Κάτι που απεύχονται τα κόμματα λόγω οικολογικών (από το οίκος) ευαισθησιών, επειδή αναλογίζονται τη μπόχα που θα ξεχυθεί στο κοινωνικό περιβάλλον από ενδεχόμενη αφόδευσή τους.
Δεύτερη και λιγότερο τεκμηριωμένη άποψη υποστηρίζει πως απλά ένα στερημένο κοινωνικά στέλεχος βίασε πιτμπουλ και γεννήθηκε το πρώτο κομματόσκυλο, το οποίο με τη σειρά του συνουσιάστηκε με τη μανούλα του και γέννησαν πολλούς πολλούς απογόνους.
Πού βρίσκονται τα Κομματόσκυλα;
Συνήθως είναι ξάπλα και μηρυκάζουν μπαγιάτικες μαρξιστικές θέσεις, αρωματισμένες με συνθετική εσάνς ελευθερίας, δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πολλά κομματόσκυλα δύνανται να ανευρεθούν και στις τάξεις των συνδικαλιστών, δηλαδή φιλόπτωχων ανθρώπων που έχουν ως αρχή να μην εργαστούν ποτέ, για αυτό και αυτοαποκαλούνται «αντιρρησίες εργατικής συνείδησης».
Οι περισσότεροι έχουν από μικροί πέσει από τον κομματικό σωλήνα στη χύτρα με τη μαγική φασολάδα και τώρα δεν τους αφήνουν να φάνε άλλη, με αποτέλεσμα να γαυγίζουν συνεχώς μήπως και τους προσέξουν.
Είναι διαρκώς συνοφρυωμένοι, επειδή χαρακτηριστικό τους είναι η δυσκοιλιότητα, που προέρχεται συνήθως από πολυφαγία, αν και οι ίδιοι λένε πως είναι κατσούφηδες από την έγνοια για τα προβλήματα του εργαζόμενου – για αυτό και έχουν έντονη τάση στο λάδι (και το λάδωμα) μήπως και ξεπεράσουν το πρόβλημά τους. Κάτι που απεύχονται τα κόμματα λόγω οικολογικών (από το οίκος) ευαισθησιών, επειδή αναλογίζονται τη μπόχα που θα ξεχυθεί στο κοινωνικό περιβάλλον από ενδεχόμενη αφόδευσή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου