Η ανοησία και η μαγκιά μπορεί να έχουν τραγικά αποτελέσματα/ καβάλα στο πεζοδρόμιο

Τελικά μόνο η οργή μας και η σιωπηρή αποδοκιμασία δεν φτάνουν.  Η ανεμελιά και η μαγκιά είναι κακά γνωρίσματα για έναν οδηγό, δυστυχώς όμως  στους ελληνικούς δρόμους περισσεύουν. Αν πω ότι το ακόλουθο κείμενο με άγγιξε επειδή κι εγώ έχω γίνει μάρτυρας άσχημων ατυχημάτων ή επειδή  αγανακτώ με τον τρόπο που συμπεριφέρονται μερικοί όταν βρίσκονται στην άσφαλτο , δεν νομίζω ότι θα προκαλέσω έκπληξη σε κανέναν. Ίσα ίσα που περιμένω μια ωμή συγκατάβαση του στυλ: "-¨Έτσι είναι, αλλά δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτα"."-Γιατί ρε παιδιά; Αφού όλοι ξέρουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος. Τα ακούμε συνέχεια από τα ΜΜΕ και υπάρχουν πολλά σχολεία  που συχνά διοργανώνουν επισκέψεις σε πάρκα κυκλοφοριακής αγωγής ή που τα επισκέπτονται άνθρωποι, οι οποίοι μιλούνε για την οδική ασφάλεια ή τα ατυχήματα. Δεν μένει τίποτα στο κεφάλι για αργότερα; Μήπως δεν είναι αρκετά σκληρός ο τρόπος που παρουσιάζονται οι κίνδυνοι;" Σίγουρα όλα ξεκινούν από την αγωγή μας; Η αστυνόμευση, αν και ανεπαρκής, ούτως ή άλλως δεν θα έφτανε από μόνη της. Η αντίληψη πως έχει "πολλά ζώα" έκει έξω, μας κάνει κι εμάς αυτομάτως λίγο "ζώα" καθώς η έλλειψη σεβασμού πρός τον διπλανό μας είναι ένας βασικός παράγοντας που δυσχεραίνει τις κοινωνικές σχέσεις σε κάθε επίπεδο και έκφανση, συνεπώς και κατά τη διάρκεια της οδήγησης. Διαβάζοντας το παρακάτω, ελπίζω να μην πείτε απλά: "Αυτοί με τα μηχανάκια είναι ηλίθιοι" αλλά καλύτερα να σκεφτείτε: "Όχι ρε φίλε, δεν είναι έτσι όλοι οι μοτοσυκλετιστές!" και φυσικά, αν μιλάτε για τον εαυτό σας να το εννοείτε. Αλλά ακόμα καλύτερα θα είναι αν κάποιος, με ελαφρά την καρδιά έκανε κάποια απερισκεψία, να πει: "εντάξει, φτάνουν τόσες χαζομάρες, ευτυχώς που μέχρι τώρα δεν έγινε καμιά στραβή...". "Δεν χρειάζεται πια να  είμαι ο ιππότης της ασφάλτου…" Δεν θα λειτουργώ με την ακόλουθη λογική: 

Έχω το ένστικτο της επιβίωσης μέσα μου. Γνωρίζω που θέλω να πάω και ξέρω να ελίσσομαι ανάμεσα σου. Δεξιά σου, αριστερά σου, κάθετα, οριζόντια, με μια ρόδα, χωρίς κράνος, χωρίς στολή, χωρίς φώτα, χωρίς φλάς. Όλα Χαζομάρες. Περιττά «στολιδάκια».

Εσύ δεν με νιώθεις. Δεν ξέρεις πώς είναι. Δεν έμαθες να αισθάνεσαι ελεύθερος. Δεν μπορώ τους κανόνες. Έτσι είμαι… Το κόκκινο πολλές φορές είναι περιττό. Το ελέγχω δεν είμαι χθεσινός. Ένας απλός ελιγμός. Ο μονόδρομος είναι για τα αυτοκίνητα, για μένα άχρηστη πληροφορία. Πεζοδρόμιο; Πάρκινγκ ενίοτε και δρόμος για να πηγαίνω πιο γρήγορα.. Ενοχλώ κανέναν;

Ο ποδηλατόδρομος απλά είναι και μηχανόδρομος… Γιατί ποια η διαφορά της μηχανής με το ποδήλατο; Και τα δύο 2 ρόδες έχουν. Έτσι λειτουργώ. Το δέχεσαι δεν το δέχεσαι είναι πρόβλημα σου. Δικό μου πάντως δεν είναι. Εγώ την δουλειά μου την κάνω.

Εσύ πρέπει να με προσέχεις. Εσύ πρέπει να ανάβεις φλας για να μην με πετύχεις. Εσύ δεν πρέπει να περνάς με κόκκινο. Εσύ πρέπει να ακολουθείς κανόνες. Εσύ έχεις αυτοκίνητο… Τι δεν καταλαβαίνεις; Εσύ είσαι πεζός; Τι δεν καταλαβαίνεις; Εγώ έχω μηχανάκι …

Ενοχλώ κανέναν ;"

"-Ενοχλείς!"

"-Ποιον;"

"-Όλους τους υπόλοιπους..."

"-Γιατί; Τι τους κάνω;"

"-Τίποτα, απλά τους αγνοείς..."

"-Γιατί μου επιτίθεστε;"

"-Δεν σου επιτίθεμαι. Προσπαθώ να σε προστατέψω και να τους προστατέψω. Προσπαθώ να σε ταρακουνήσω. Ενοχλώ κανέναν;"

Υ.Γ.1 Η ζωή είναι χρυσός. Δεν μπορώ να βλέπω να καταστρέφονται οικογένειες για τόσο ανόητα πράγματα. Δεν πρέπει να σβήνουν χαμόγελα από τόσες ανοησίες. Συγκεντρωθείτε. Συγκεντρωθείτε γιατί χανόμαστε…

Υ.Γ.2 Το άρθρο γράφτηκε με αφορμή ένα ατύχημα που έγινε μπροστά στα μάτια μου πριν από μια βδομάδα στο κέντρο της πόλης."

(πηγή: www.parallaximag.gr) 

Β.Τ.