Στην εκπαίδευση υπάρχει μνημόνιο, στη Βουλή όχι

Το μεγαλείο της υποκρισίας
Την ίδια στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση, καταπατώντας τους δικούς της Νόμους και το Σύνταγμα, το οποίο υπηρετεί, αρνείται να προσλάβει επιτυχόντες του ΑΣΕΠ, χαρακτηριστικό παράδειγμα οι διοριστέοι εκπαιδευτικοί του γραπτού διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, οι οποίοι έχουν ονομοστικό ΦΕΚ διορισμού εδώ και τέσσερα χρόνια, ο αριθμός των εργαζομένων στην ελληνική Βουλή συνεχίζει σταθερά να είναι διογκωμένος.  Στα 1.700 άτομα ανέρχονται, σύμφωνα με την επίσημη απογραφή, οι εργαζόμενοι του ελληνικού κοινοβουλίου.

Πρόκειται, σύμφωνα με τη "Καθημερινή της Κυριακής, για 670 "τακτικούς" υπαλλήλους, 541 με σχέση ιδιωτικού δικαίου, περίπου 100 μετακλητούς και 360 αστυνομικούς.

 Το καλοκαίρι του 2009, πριν την έναρξη του μνημονίου, οι εργαζόμενοι στο περιστήλιο ανέρχονταν σε 989 τακτικούς, 164 μετακλητούς και 865 ιδιωτικού δικαίου. Δηλαδή, παρά τις συγκλονιστικές εξελίξεις, το νούμερο μειώθηκε μόλις κατά περίπου 300 άτομα.

Το 2005 οι αμοιβές για τους τακτικούς υπαλλήλους, τους υπαλλήλους ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, τους υπαλλήλους "ειδικών κατηγοριών", μαζί με τις "πρόσθετες και παρεπόμενες παροχές πολιτικών υπαλλήλων, στρατιωτικών και οργάνων της ΕΛΑΣ στο Κοινοβούλιο, ανέρχονταν στο ποσό των 71.570.200 ευρώ.

Πέντε χρόνια αργότερα, και αφού είχαν γίνει και άλλες προσλήψεις, το αντίστοιχο ποσό παρουσιάζει αύξηση 43% και αγγίζει πλέον τα 102,4 εκατομμύρια ευρώ.

Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, το ποσό μισθοδοσίας που θα απαιτούνταν ετησίως μετά τη πρόσληψη 400 εκπαιδευτικών δεν ξεπερνά τα 4.5 εκατομμύρια ευρώ ανά έτος. Δηλαδή περίπου το 1/23 του αντίστοιχου ποσού που απαιτείται για τους υπαλλήλους της Βουλής. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι με 75 λιγότερους βολεμένους στο ελληνικό κοινοβούλιο, και μια ανεπαίσθητη μείωση του προσωπικού κατά 4.5% θα μπορούσαν  να δουλεύουν άνθρωποι που δικαιωματικά και με τον πιο αδιάβλητο τρόπο, χάρης στις γραπτές εξετάσεις του ΑΣΕΠ, διεκδικούν μια θέση σε έναν κλάδο ευαίσθητο που τα τελευταία τρια χρόνια παρουσιάζει όλο και μεγαλύτερες ελλείψεις.

Εαν κάνει κάποιος αυτούς τους απλούς υπολογισμούς μπορεί να καταλάβει πως το ελληνικό κράτος εμπαίζει και ταλαιπωρεί πολίτες του, που διαθέτουν στην πλειοψηφία τους αυξημένα προσόντα και ζήλο για το αντικείμενο τους, με το πρόσχημα των επιταγών της τρόικας και χάρην της τακτοποίησης  των αναγκών του στενού κύκλου κάποιων αντιπροσώπων του ελληνικού λαού.