Γεννήθηκε στο Φράιμπουργκ το 1942, ο πατέρας του ήταν φοροτεχνικός και σύμβουλος επιχειρήσεων. Ο αδελφός του Τόμας Σόιμπλε υπήρξε υπουργός Εσωτερικών της Βάδης-Βυρτεμβέργης και Πρόεδρος του Δ.Σ. της ζυθοποίας "Rothaus" από το 2004.
Ο Βολφγκαγκ Σόιμπλε τελείωσε το σχολείο το 1961. Μετά σπουδάσει νομική και οικονομικά στο Φράιμπουργκ και το Αμβούργο, ολοκληρώνοντας το 1966 τις σπουδές του και επιτυγχάνοντας το 1970 στις κρατικές εξετάσεις ώστε να αποκτήσει το δικαιωμα εξάσκησης του επαγγέλματος του δικηγόρου.
Το 1969 παντρεύτηκε με την οικονομολόγο Ινγκεμπορκ Σόιμπλε. Έχουν τέσσερα παιδιά: τρεις κόρες και ένα γιο.
Το 1971 ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στην νομική. Εισήλθε στη φορολογική διοίκηση του κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, για να γίνει τελικά διευθυντικό στέλεχος στην εφορία του Φράιμπουργκ. Στη συνέχεια ο κ. Schäuble υπήρξε εν ενεργεία δικηγόρος, εγγεγραμμένος στο περιφερειακό δικαστήριο του Offenburg, από το 1978 έως το 1984.
Η πολιτική του καριέρα ξεκινά από το 1961, οπότε και έγινε στέλεχος της νεολαίας του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος. Από το 1969 ως το 1972 διετέλεσε πρόεδρος της νεολαίας. Από το 1972 και έπειτα γίνεται μέλος του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου. Από το 1976 εως το 1984 ήταν υπεύθυνος του τομέα αθλητισμού της παράταξης. Το 1989, ο Χελμουτ Κόλ του ανέθεσε το Υπουργείο Εσωτερικών, αποδίδοντας του έτσι έναν σημαντικό ρόλο στην διαδικασία επανένωσης των δυο Γερμανιών. Το 1998 διαδέχθηκε τον Κολ στην προεδρεία του κόμματος CDU, ξεπερνώντας την Αγκέλα Μέρκελ. Ωστόσο, στις εκλογές που διεξήχθησαν το ίδιο έτος, το κόμμα έχασε την πλειοψηφία.
Το 1971 ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στην νομική. Εισήλθε στη φορολογική διοίκηση του κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, για να γίνει τελικά διευθυντικό στέλεχος στην εφορία του Φράιμπουργκ. Στη συνέχεια ο κ. Schäuble υπήρξε εν ενεργεία δικηγόρος, εγγεγραμμένος στο περιφερειακό δικαστήριο του Offenburg, από το 1978 έως το 1984.
Η πολιτική του καριέρα ξεκινά από το 1961, οπότε και έγινε στέλεχος της νεολαίας του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος. Από το 1969 ως το 1972 διετέλεσε πρόεδρος της νεολαίας. Από το 1972 και έπειτα γίνεται μέλος του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου. Από το 1976 εως το 1984 ήταν υπεύθυνος του τομέα αθλητισμού της παράταξης. Το 1989, ο Χελμουτ Κόλ του ανέθεσε το Υπουργείο Εσωτερικών, αποδίδοντας του έτσι έναν σημαντικό ρόλο στην διαδικασία επανένωσης των δυο Γερμανιών. Το 1998 διαδέχθηκε τον Κολ στην προεδρεία του κόμματος CDU, ξεπερνώντας την Αγκέλα Μέρκελ. Ωστόσο, στις εκλογές που διεξήχθησαν το ίδιο έτος, το κόμμα έχασε την πλειοψηφία.
Το 1999 ξεκίνησε μια καμπάνια κατά της μεταρρύθμισης του γερμανικού νόμου για την ιθαγένεια με το σύνθημα "Ενσωμάτωση: ναι - διπλή υπηκοότητα: όχι.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ το 2003 σε αντίθεση με πολλούς Γερμανούς πολιτικούς, υπερασπίστηκε σθεναρά την απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να εισβάλει στο Ιράκ.
Ο Σόιμπλε είναι επίσης της άποψης ότι το πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μάλλον κάποιες εθνικές κυβερνήσεις που δεν μπορούν να αντισταθούν στον πειρασμό να κάνουν την Ευρώπη αποδιοπομπαίο τράγο για τα δικά τους εθνικά προβλήματα
Ο Σόιμπλε είναι επίσης της άποψης ότι το πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μάλλον κάποιες εθνικές κυβερνήσεις που δεν μπορούν να αντισταθούν στον πειρασμό να κάνουν την Ευρώπη αποδιοπομπαίο τράγο για τα δικά τους εθνικά προβλήματα
Η απόπειρα δολοφονίας:
Στις 12 Οκτωβρίου 1990, ο Σόιμπλε έγινε στόχος απόπειρας δολοφονίας, με δράστη τον Dieter Kaufmann, ο οποίος πυροβόλησε προς το μέρος του τρεις φορές μετά από μια εκδήλωση της προεκλογικής εκστρατείας του στο Oppenau. Μια σφαίρα τραυμάτισε έναν σωματοφύλακα του, η δεύτερη χτύπησε σοβαρά την σπονδυλική στήλη του υπουργού και η τρίτη έξυσε το πρόσωπό του Σόιμπλε. Από τότε ο καθηλώθηκε σε αναπηρική καρέκλα. Ο τριανταεπτάχρονος δράστης διεγνώσθει από τους δικαστές, ως ψυχικά διαταραγμένος και έκτοτε είναι έγκλειστος σε ίδρυμα
Το ότι ο Κάουφμαν ήταν ψυχικά ασθενής ήταν γνωστό για πολύ καιρό. Συγκεκριμένα, επί 7 χρόνια το υπουργείο Εσωτερικών λάμβανε από αυτόν επιστολές διαμαρτυρίας, στις οποίες ανέφερε ότι τα ραδιοκύματα των κεραιών τον διαπερνούσαν, προκαλώντας του αφόρητους πόνους. Είχε μάλιστα δύο φορές προσπαθήσει να κινηθεί νομικά εναντίον της κυβέρνησης. Όπως ανέφερε και στην απολογία του, αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, γιατί το υπουργείο δεν έδωσε σημασία στις εκκλήσεις του για βοήθεια.
Β.Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου