Η διαφορά μεταξύ φτωχών και πλούσιων χωρών

Η διαφορά μεταξύ φτωχών και πλούσιων χωρών δεν έγκειται στην ηλικία της χώρας.

Αυτό αποδεικνύεται από χώρες όπως η Ινδία και η Αίγυπτος, που έχουν μακραίωνη ιστορία  όμως είναι φτωχές. Από την άλλη ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία, που πριν από 150 χρόνια ήταν άνευ σημασίας, σήμερα είναι ανεπτυγμένες και πλούσιες χώρες.

Η διαφορά μεταξύ φτωχών και πλούσιων χωρών δεν έγκειται στο  φυσικό πλούτο που διαθέτουν.

Η Ιαπωνία είναι χώρα περιορισμένης έκτασης, κατά 80% ορεινή, ανεπαρκής  για καλλιέργεια και  κτηνοτροφία, αλλά η οικονομία της είναι δεύτερη στον κόσμο.  Η χώρα μοιάζει με ένα απέραντο πλωτό εργοστάσιο, που εισάγει πρώτες ύλες απ’ όλο τον κόσμο και εξάγει βιομηχανικά προϊόντα. Επιπλέον, κάθε λίγο και λιγάκι σείεται συθέμελα και δεν μένει τίποτα όρθιο, ενώ πριν 65 χρόνια δέχθηκε δυο πυρηνικές βόμβες που εξαφάνισαν δυο μεγάλες πόλεις από τον χάρτη. Όμως οι άνθρωποι της έχουν πάντα την υπομονή να ξαναφτιάξουν από την αρχή ότι αφανίστηκε.

Το ίδιο ισχύει και για την Γερμανία. Το κράτος την κεντρικής Ευρώπης δεν διαθέτει πλούσιο υπέδαφος. Έχει αναμειχθεί σε πολλούς αιματηρούς πολέμους (τριακονταετής, γαλλοπρωσικός, πρώτος και δεύτερος Παγκόσμιος) και καταστράφηκε ολοσχερώς. Αναγκάστηκε να πληρώσει τεράστιες αποζημιώσεις (σε άλλους, όχι στην Ελλάδα), οι μεγάλες δυνάμεις την είχαν υπό επιτήρηση για αρκετά χρόνια. Για να σιγουρευτούν, ότι θα μπορούν να την ελέγχουν την χώρισαν στα δυο και ενώ το ανατολικό της κομμάτι έμεινε πολύ πίσω, η επανένωση της έγινε σχεδόν αναίμακτα.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι  με τελείως διαοφρετική φιλοσοφία αποτελεί η Ελβετία. Η οποία πάντοτε απέφευγε να ανα μειχθεί σε οποιαδήποτε διαμάχη. Η Ελβετία δεν έχει φυτείες κακάο, έχει όμως  την καλύτερη σοκολάτα στον κόσμο.  Παρ’  όλη τη μικρή της έκταση αυτή η χώρα έχει  αναπτύξει την κτηνοτροφία σε ένα έδαφός  που καλλιεργείται 4 μήνες το χρόνο.  Σα να  μην ήταν αυτό αρκετό, παράγει  γαλακτοκομικά προϊόντα αρίστης  ποιότητας. Στην κατασκευή ρολογιών έχει παράδοση αιώνων. Εκτός όμως από την παράδοση, ξεχωρίζει και στην καινοτομία. Οι νέες τεχνολογίες ανθίζουν σε αυτή την οικονομία.  Και εφόσον το τραπεζικό σύστημα κατευθύνει την οικονομία, οι Ελβετοί πέτυχαν να κάνουν την πατρίδα τους τραπεζικό παράδεισο. Είναι μια χώρα που εκπέμπει  μια εικόνα ασφάλειας, τάξης και μόχθου.

Αντίθετα υπάρχουν χώρες που έχουν πλούσια εδάφη αλλά οι  περισσότεροι άνθρωποι τους ζούνε φτωχοί και δυστυχισμένοι. Όπως είναι λ.χ Η Νιγηρία, Η Ρωσία, η Ουκρανία, αρκετά αραβικά κράτη (το Ισραήλ που βρίσκεται ανάμεσα τους, έχει κακές σχέσεις με όλα και δεν έχει ίχνος πετρελαίου, αποτελεί όαση στην περιοχή), η Βραζιλία, η Αργεντινή, η Βενεζουέλα, η Τουρκία και σταδιακά η Ελλάδα.

Ανώτεροι υπάλληλοι πλουσίων χωρών που επικοινωνούν με αντίστοιχους ανώτερους υπαλλήλους φτωχών χωρών δείχνουν ότι δεν υπάρχει σημαντική διανοητική διαφορά μεταξύ τους.

Ούτε και η ράτσα ή το χρώμα της επιδερμίδας έχουν καμιά σημασία: οι μετανάστες, που στις χώρες τους αποκαλούνται τεμπέληδες, αποτελούν την παραγωγική δύναμη των πλούσιων Ευρωπαϊκών χωρών.

Δεν είμαστε φτωχοί επειδή έχουμε έλλειψη πρώτων υλών ή επειδή η φύση είναι σκληρή   απέναντί μας.

Είμαστε φτωχοί επειδή μας λείπει η σωστή στάση.

Αναλύοντας τη συμπεριφορά των ανθρώπων σε πλούσιες και ανεπτυγμένες χώρες βρίσκουμε, η πλειονότητα των ανθρώπων ακολουθεί τις ακόλουθες αρχές στη ζωή της:

Ηθική ως βασική αρχή.

Ακεραιότητα.

Υπευθυνότητα.

Σεβασμός προς τους νόμους και τους κανόνες.

Σεβασμός των δικαιωμάτων των συμπολιτών τους.

Αγάπη για την εργασία.

Αγώνας για αποταμίευση και επένδυση.

Βούληση για πολύ μεγάλη δράση.

Ακρίβεια

Μας λείπει η βούληση να συμμορφωνόμαστε και να διδάσκουμε αυτές τις λειτουργικές αρχές των πλούσιων και ανεπτυγμένων κοινωνιών.