Ο δικομματισμός στα τελευταία του

Πριν 7 χρόνια η ΝΔ με τον Καραμανλή ήρθε να μας σώσει απο το ΠΑΣΟΚ το διεφθαρμένο και πριν 2 χρόνια βγαλαμε το ΠΑΣΟΚ για να μας σώσει απο τη διαφθορα της ΝΔ και τώρα η ΝΔ θέλει εκλογές για να μας σώσει απο το κακο ΠΑΣΟΚ. Αυτό γίνεται επι δεκαετίες. Αλλά το γεγονός, ότι σταδιακά οι κυβερνήσεις μας  εξαντλούν όλο και λιγότερο χρόνο από τις τετραετίες που έχουν στη διάθεση τους, αποτελεί μια  δυνατή απόδειξη του πολιτικού αδιεξόδου.

Η Ελλάδα προτού πτωχεύσει οικονομικά, είχε ήδη πτωχεύσει πολιτικά. Σαν αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία, σαν πολιτικό σύστημα.
Το πολιτικό σύστημα, αυτή τη στιγμή, αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως κάτι διάφορο από τον υπόλοιπο ελληνικό λαό.
Στόχευσή του είναι να διασφαλίσει το συμφέρον του, δηλαδή την επιβίωσή του, απόντος του λαού, ακόμα και με μεθόδους που θα ζήλευε ο Μακάρθι. Σήμερα, απλά, εισπράττουμε τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής πτώχευσης με την έκπτωση από θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας και του Συντάγματος, όπως η λαϊκή κυριαρχία. 

Ο πρωθυπουργός μας έβαλε με τα χέρια του την ταφόπλακα.  Αξίζει όντως  να περηφανεύεται, ότι  κατάφερε πραγματικά πολλά μέσα σε λίγο χρόνο. Τι ακριβώς όμως; Να χάσει την όποια αξιοπιστία  είχε ως τώρα σαν συνομιλητής. Να ταπεινώσει και να θέσει τη χώρα του σε θανάσιμο κίνδυνο με μια εξωφρενική απόφαση (δημοψήφισμα). Να δημιουργήσει ευρωπαϊκή αναταραχή και παγκόσμιο σάλο. Να τρελάνει όλα τα χρηματιστήρια του κόσμου. Να καταστήσει  αμφισβητήσιμη τη δόση που πριν λίγες μέρες πέτυχε να εξασφαλίσει, αλλά και το νέο σχέδιο βοήθειας και τη μείωση του χρέους (όπως διαλαλούνε τουλάχιστον).  Να κερδίσει τη κοινοβουλευτική στήριξη από το κόμμα του(ψήφο εμπιστοσύνης) παρότι θα παραιτηθεί (τι παγκόσμια πρωτοτυπία;). 

Και όλα αυτά για να αποσπάσει τη συναίνεση του Σαμαρά στο μνημόνιο; Δηλαδή, σαν να κρατά απασφαλισμένη χειροβομβίδα για να πείσει και τους υπόλοιπους να μην τον σημαδεύουν.  Σίγουρα δεν υπήρχε άλλος τρόπος, πιο νορμάλ για να καταφέρει τις επιδιώξεις του;

Από την άλλη o Σαμαράς  έχει μουλαρώσει και παραμένει ανένδοτος, καθώς φαίνεται να θεωρεί πολύ κοντά το ενδεχόμενο να γίνει κι αυτός "χαλίφης", όπως το ονειρεύονται ζωηρά αυτή τη στιγμή  επίσης κάποιοι μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Θα είναι καταστροφικό όμως να επικρατήσουν τα ακραία στοιχεία που επιχειρούν να τον πείσουν να μην συμμετάσχει σε μια εθνική διαπραγμάτευση υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η κοινή γνώμη, και κατά δεύτερο λόγο η διεθνής κοινότητα, περιμένουν από αυτούς τους δύο να τα βρουν τώρα με τρίτο πρόσωπο ως πρωθυπουργό για μια κυβέρνηση λίγων μηνών, που θα αποτρέψει τη χρεοκοπία και τη δραχμή. Ήδη και μέσα στη ΝΔ αρχίζουν να υπάρχουν τριγμοί. 

Όλα συνηγορούν λοιπόν, στο ότι με αυτές τις ανορθόδοξες κινήσεις φτάνουμε στο τέλος του δικομματισμού, που έρχεται ήδη πριν τις εκλογές . Όντως ο Παπανδρέου ήταν ένας αντιεξουσιαστής στην εξουσία. (Όπως, άλλωστε δήλωσε και ο ίδιος στη Βουλη, κάνοντας απολογισμό). Αφού φαίνεται να δίνει το τελειωτικό χτύπημα  σε αυτό το κατεστημένο με τις ενέργειες του. (προφανώς βέβαια σε άλλα  κατεστημένα στόχευε...).

Ο πρόεδρος της ΝΔ από την άλλη, με τον τρόπο που λειτουργεί, έχει αντίθετα καταστεί  ο βασικός υπερασπιστής του παλαιοκομματισμού. Δύσκολα θα αντέξει στην πίεση. Για πρώτη φορά, ενόψει εκλογών η συσπείρωση φαίνεται για τους μεγάλους ακατόρθωτη. Ο φόβος διαρροών προς Δημοκρατική Συμμαχία και ΛΑΟΣ σκιάζει πιο πολύ τη δική του παράταξη. Και η συμμετοχή σε μια κυβέρνηση συνεργασίας ίσως ανεβάσει πολύ το κύρος των δυο αυτών σχηματισμών.

Αυτή η πλευρά των γεγονότων είναι σίγουρα η λιγότερο σημαντική για τους πολίτες και η πιο απεχθής. Ωστόσο αυτή η πλευρά είναι που θα βαρύνει τις αποφάσεις των ηγετών μας και μάλλον θα οδηγήσει σε αυτό που σύμφωνα με τα γκαλοπ, ελπίζουν οι περισσότεροι Έλληνες. Δυστυχώς δεν θα είναι εξαιτίας του εθνικού συμφέροντος. Η κυβέρνηση συνεργασίας. θα γίνει, γιατί αυτό απαιτούν οι πολιτικοί ελιγμοί κάποιων.

Ας προσευχηθούμε τώρα, μαζί με το τέλος του δικομματισμού να μην καταστραφεί και η χώρα. Να έχουμε τελικά μόνο κέρδη. Η οριστική συρρίκνωση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θα είναι το μεγαλύτερο.

Β.Τζ.