Η επιχειρηματική αντίληψη του Ελληνάρα

Ο κύριος Χ (κτηνοτρόφος και αγρότης στο επάγγελμα) πήρε, όπως πάρα πολλοί, στα μέσα της δεκαετίας του 80, από την τράπεζα καλλιεργητικό δάνειο, αξίας περίπου 2.000.000 δρχ. Ο ξάδερφος του που εκείνη την ανέμελη εποχή,  βρέθηκε κατα λάθος στο υποκατάστημα, χωρίς να το πολυσκεφτεί, υπέγραψε σαν συνεγγυητής. Στα ψιλά γράμματα, όμως, αναφέρονταν ότι μπορεί να πάρει με την ίδια υπογραφή  το διπλάσιο ποσό και έτσι, τελικά, ο κύριος Χ πήρε δάνειο 4.000.000 δρχ. Ο Κύριο Χ δεν ενδιαφέρθηκε να πληρώσει κάποια δόση του δανείου. Το μόνο ποσό που μπήκε στο δάνειο  ήταν κάποια χρήματα από την επιδότηση της Ε.Ε. για τους αγρότες που θα άφηναν χέρσα για ένα διάστημα τα χωράφια τους. Με τα πανωτόκια το δάνειο  έγινε περίπου 100.000 ευρώ πριν λίγα χρόνια.  Με νόμο, όμως, που έκρινε τα πανωτόκια πολύ υψηλά, το ποσό κατέβηκε αρκετά, στα 37.000 ευρώ.

 Όλο αυτό το διάστημα ο κύριος Χ,  δεν ενδιαφέρθηκε επίσης, να ειδοποιήσει τους εγγυητές για αυτό. Με τα λεφτά του δανείου, έκανε ανακαίνιση το σπίτι του και ζούσε πλουσιοπάροχα. Στο μεταξύ οι σχέσεις των δύο ξαδέρφων διαταράχθηκαν εξαιτίας των  εκλογών. Τα παιδά τους βρέθηκαν αντιμέτωποι στις δημοτικές εκλογές και ο κύριος Χ έκανε βρώμικο αγώνα για το γιο του ξαδέρφου.
Ξαφνικά, μετά από 20 χρόνια περίπου, ο γιος του ξαδέρφου, πήγε από την τράπεζα να πάρει έγγραφο που να βεβαιώνει ότι δεν οφείλει στην τράπεζα τίποτα, προκειμένου να το χρησιμοποιήσει σε μια οικονομική υπόθεση δικιά του και του πατέρα του. Ενημερώθηκε όμως  ότι όλα τα περιουσιακά στοιχεία του ξαδέρφου (του πατέρα του δηλαδή), είναι υποθηκευμένα εξαιτίας του ΚΥΡΙΟΥ Χ! Η τράπεζα είχε το δικαίωμα να μην ενημερώσει τους εγγυητές για το ότι η περιουσία τους υποθηκεύεται (κάθε υπάλληλος που κάνει μία υποθήκη παίρνει bonus 400 – 500 ευρώ). 

Ενώ, αντίθετα, παρότι όλο αυτό το διάστημα, δε δικαιούνταν να πάρει δάνεια ο κύριος Χ, τα έπαιρνε μετά από τηλεφωνήματα που γινόταν στις τράπεζες από βουλευτές.  Μέσα σε ένα μήνα το ποσό ανέβηκε κατά 1500 ευρώ. Πληρώνει ο ξάδερφος, το χρέος του κύριου Χ και υποθηκεύει το σπίτι του (σαν 2^ος, όμως, γιατί πρώτα του το υποθήκευσε η ίδια η τράπεζα). Όλα αυτά κατέληξαν ως εδώ γιατί ο κύριος Χ δε δεχόταν να πληρώσει τις οφειλές στον ξάδερφο του, ούτε δεχόταν να έρθουν σε επικοινωνία για συμβιβασμό. Διέδιδε ότι θα τα πληρώσει τα χρέη ο ΜΑΛΑΚΑΣ Ο ΞΑΔΕΡΦΟΣ και ο γιος του. Με δικαστικό αγώνα (το ποσό έφτασε  ήδη κοντά στα  50000 ευρώ + δικαστικά + υποθήκες + δικηγορικά έξοδα) πήρε ο ξάδερφος  34.000 ευρώ και τα υπόλοιπα τα οφείλει ως τα Χριστούγεννα του 2011 (εν τω μεταξύ το ποσό αυξάνεται διαρκώς με ραγδαίο ρυθμό). Ο διακανονισμός για τα χρήματα και πως θα δοθούν έγινε με συμφωνητικό σε δικηγόρο.

Το πιο ωραίο είναι πως η οικογένεια του κύριου Χ κατηγορεί την οικογένεια του ξάδερφου για ανηθικότητα!

Αυτή η ιστορία, όπως πολλές άλλες παρόμοιες, δείχνουν πως η  ΥΠΟκουλτούρα, που τη δεκαετία του 80, με τις ευλογίες της εξουσίας έφτασε στο αποκορύφωμα της, κατέστρεψε και συνεχίζει να ταλαιπωρεί τη χώρα μας. Δυστυχώς, τις τελευταίες δεκαετίες, επιδοτήσεις και δάνεια, δεν λαμβάνονταν για παραγωγικούς σκοπούς,  αλλά για εύκολη και άνετη ζωή, στην υγεία των κορόιδων.

Επίσης, θα μπορούσε αυτή η ιστορία να είναι μια μικρογραφία, των όσων βιώνουμε συνολικά σαν κράτος, στη διεθνή σκηνή. Εξ ονόματι μερικών φυσικά, όχι της πλειοψηφίας, που οι πράξεις τους μας έχουν στιγματίσει συνολικά σαν έθνος...